Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw

Art. 3. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006
Nr 121, poz. 844, z późn. zm.)) w art. 2 w ust. 3 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i
dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) grunty nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, na terenach
objętych obowiązkiem sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na
podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - do końca miesiąca,
w którym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący dany grunt wszedł
życie.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U.
Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.)) art. 20 otrzymuje brzmienie:
„Art. 20. Projekty i zmiany planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podlegają opiniowaniu przez
wojewódzkiego konserwatora zabytków.”.

Art. 5. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w stosunku do których
podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu lub studium, a
postępowanie nie zostało zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy
dotychczasowe.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3,
który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 220, poz.
1601, Nr 225, poz. 1635, Nr 245, poz. 1775 i Nr 249, poz. 1828.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 238, poz.
2390 oraz z 2006 r. Nr 50, poz. 362 i Nr 126, poz. 875.
UZASADNIENIE

1. Cel wydania ustawy.

Celem niniejszej regulacji jest wprowadzenie instytucji prawnych mających na celu
przyśpieszenie powstawania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W powszechnej opinii główną barierą rozwoju inwestycji budowlanych w Polsce jest
niedostatek terenów możliwych do zabudowy, szczególnie w największych miastach, gdzie
zapotrzebowanie na nowe obiekty mieszkaniowe, handlowe, usługowe i inne jest największe.
Dla przykładu pokrycie miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego w
Warszawie nie przekracza 15% powierzchni, w Krakowie 10%, Poznaniu 12%.

Brak miejscowych planów jest podstawową przyczyną wysokich cen gruntów na
terenach objętych planem oraz terenów nieobjętych planem, dla których udało się załatwić
decyzję o warunkach zabudowy.

2. Różnice pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym
Propozycje przedstawione w projekcie zmierzają do :
• uproszczenia procedur planistycznych przez zastąpienie, tam gdzie to możliwe,
procedury uzgodnień procedurą opiniowania projektu,
• zdyscyplinowania organów uzgadniających i opiniujących projekty,
• ułatwienia sporządzenia planów, dostosowanie ich do realnych potrzeb terenu
objętego planem przez ograniczenie treści obowiązkowej planu, jeśli planista i rada
gminy uznają, że teren nie wymaga szczegółowych regulacji,
• zobowiązania gmin do sporządzenia planów dla wszystkich terenów, które w studium
są przeznaczone do pokrycia planami,
• wprowadzenia sankcji dla gmin nie wypełniających obowiązku planistycznego, gdyż
bez sankcji każdy nakaz jest nieskuteczny,
• objecie planami miejscowymi innych niż wojskowe terenów zamkniętych, np. terenów
kolejowych. Dynamiczny rozwój inwestycji zwiększa atrakcyjność wielu terenów,
szczególnie w miastach mogących być zabudowanymi, a określanych jako tereny
zamknięte. Opracowanie planów nie powoduje niemożności ich dotychczasowego
użytkowania, umożliwia natomiast ich przyszłą atrakcyjną zabudowę;
• usunięcie istotnego problemu, na który napotykają dziś planiści i rady gmin przy
sporządzaniu i uchwalaniu planu. Obecny przepis art. 20 ust. 1 ustawy wymagający
„zgodności” planu ze studium zastępuje się „nie narusza ustaleń studium”.
Dotychczasowe sformułowanie powoduje często, wbrew intencjom autorów studium,
niemożliwość uchwalenia planu, gdyż trudno jest ustalić, czy proponowane w planie
rozstrzygnięcie jest zgodne ze studium, skoro jest w studium nieokreślone. Propozycja
realizuje postulaty samorządów napotykających opisany problem.
• ustalania stałej wielkości „renty planistycznej” należnej gminie z tytułu uchwalenia
planu na poziomie 10 %. Obecny stan dopuszczający pobieranie renty w granicach od
0 do 30 % skutkuje powszechnym zaniechaniem poboru opłaty. Jest to spowodowane
niechęcią rad gmin do narażenia się wyborcom. Obowiązek pobierania opłaty w
ustalonej ustawowo wysokości uwolni rady od odpowiedzialności, przynosząc
samorządom znaczne dochody.
• ograniczenia możliwości zawieszania postępowania w zakresie ustalenia warunków
zabudowy oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z 12
miesięcy do 3 miesięcy.
• rezygnacji z instytucji wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy lub ustalenia
lokalizacji inwestycji celu publicznego, powoduje problemy interpretacyjne, nie
znajduje uzasadnienia w praktyce.

Przepisy art. 2-4 stanowią konsekwencje zmian zawartych w nowelizacji ustawy o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

3. Skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne
Wejście w życie zaproponowanych regulacji wpłynie pozytywnie na działanie
organów samorządu terytorialnego szczebla gminnego ułatwiając i skracając czas
przygotowania planów oraz na wszystkie podmioty gospodarcze i osoby indywidualne
prowadzące inwestycje budowlane.

Nowe regulacje pozwolą na przyśpieszenie rozwoju gospodarczego i konkurencyjność
polskiej gospodarki zwiększając dostępność terenów budowlanych. Zachęci to inwestorów
krajowych i zagranicznych do zwiększenia zaangażowania w Polsce swych kapitałów.

Wejście w życie projektowanych regulacji nie spowoduje zwiększenia wydatków
budżetu państwa i samorządów terytorialnych. Natomiast dzięki znacznemu skróceniu okresu
przygotowania inwestycji przyczyni się do zwiększenia absorpcji środków unijnych. Dla
gmin, które nie wypełnią do końca 2010 obowiązku planistycznego ustawa może
spowodować uszczuplenie budżetów. Wobec regulacji ułatwiających sporządzanie planów
może to być podstawą do postawienia zarzutu niegospodarności osobom odpowiedzialnym za
taki stan.
4. Ocena zgodności z prawem Unii Europejskiej

Proponowane zmiany nie są objęte prawem Unii Europejskiej.
Warszawa, 13 czerwca 2008 r.
BAS-WAEM-1524/08
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia prawna
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej komisyjnego projektu
ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
oraz niektórych innych ustaw (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Paweł
Poncyliusz)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca
1992 r. – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2002 r. Nr 23, poz. 398, ze
zmianami) sporządza się następującą opinię:


1. Przedmiot projektu ustawy
Przedstawiony projekt ustawy przewiduje zmianę ustawy z dnia 27
marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80,
poz. 717, ze zmianami), ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej
Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851, ze zmianami), ustawy z
dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr
121, poz. 844, ze zmianami) oraz ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, ze zmianami).
Zmiany dotyczą m.in.: 1) procedury uzgadniania i opiniowania projektu studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (dalej:
studium), 2) procedury uzgadniania i opiniowania miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego (dalej: plan miejscowy), 3) objęcia planem
miejscowym innych niż wojskowe terenów zamkniętych, 4) obowiązku
sporządzania przez gminy planu miejscowego określonych w studium obszarów
przeznaczonych do sporządzenia takiego planu, 5) zakresu obligatoryjnych i
fakultatywnych elementów treści planu miejscowego, 6) trybu uchwalania planu
miejscowego przez radę gminy, 7) wysokości jednorazowej opłaty (renty

1 Art. 1 projektu niewłaściwie podaje datę uchwalenia zmienianej ustawy; jest: „z dnia 10 maja 2003 r.”,
powinno być: „z dnia 27 marca 2003 r.”

2
planistycznej) pobieranej z tytułu wzrostu wartości zbywanej nieruchomości
położonej na obszarze objętym planem miejscowym, 8) skrócenia terminu
zawieszenia postępowania administracyjnego w niektórych sprawach, 9)
przesłanek stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy oraz
wygaśnięcia decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego.
Projekt zawiera przepis przejściowy. Proponowana ustawa ma wejść w
życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem ustawy
Kwestie stanowiące przedmiot projektu ustawy nie są regulowane
prawem Unii Europejskiej.

3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej
Prawo Unii Europejskiej nie reguluje kwestii zawartych w przepisach
opiniowanego projektu.

4. Konkluzja
Przedmiot projektu ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw nie jest objęty
prawem Unii Europejskiej.


Sporządził: Zespół Prawa Europejskiego
Akceptował: Zastępca Szefa Kancelarii Sejmu


Lech Czapla






Deskryptory Bazy REX: gmina, gospodarka przestrzenna, opłaty, projekt ustawy, Unia
Europejska