Przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową

Przeczytaj także: Przekształcenie działalności w spółkę kapitałową - konsekwencje

Z jednej strony z dniem przekształcenia majątek przedsiębiorcy przekształcanego służący prowadzeniu działalności gospodarczej staje się majątkiem spółki przekształconej i z tego majątku wierzyciele bez przeszkód mogą zaspokajać swoje roszczenia. Z drugiej strony wierzyciele wcześniej (przed przekształceniem) brali pod uwagę możliwość zaspokojenia się także z majątku osobistego (nieprzeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej) przedsiębiorcy przekształcanego, a nawet z majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską.

Ustawodawca, chcąc zminimalizować ryzyko „ucieczki” dłużnika spod reżimu nieograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania poprzez dokonanie przekształcenia, ustanowił szczególny mechanizm odpowiedzialności. Przedsiębiorca przekształcony odpowiada solidarnie ze spółką powstałą w wyniku przekształcenia za zobowiązania powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od tego dnia.

Wskazany mechanizm ma ułatwić wierzycielom dochodzenie swych roszczeń powstałych przed przekształceniem. Obok dłużnika, którym z dniem przekształcenia staje się spółka przekształcona na mocy sukcesji uniwersalnej, za zobowiązania odpowiada solidarnie wspólnik – przedsiębiorca przekształcony.

Ryzyko dla wierzycieli wiąże się jednak z relatywnie krótkim terminem, w którym mogą dochodzić swych roszczeń od wspólnika. Zwłaszcza w sytuacji, gdy istotna część majątku dłużnika jest jego majątkiem osobistym nieprzeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z uwagi na to, że omawiana regulacja nie była do tej pory przedmiotem wnikliwej analizy sądów oraz przedstawicieli doktryny, w jej ocenie przydatny będzie dorobek orzeczniczy i piśmiennictwo powstałe na gruncie art. 574 KSH. Przepis ten w podobny sposób reguluje kwestie odpowiedzialności wspólników spółek osobowych ulegających przekształceniu w spółki kapitałowe.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, trzyletni termin odpowiedzialności wspólnika za powstałe przed przekształceniem zobowiązania spółki osobowej przekształconej w spółkę kapitałową, jest terminem zawitym, co sąd uwzględnia z urzędu (wyrok SN z dn. 5.02.2009 r., I CSK 333/08, Wyrok SN z dn. 611.2009 r., I CSK 154/09). Oznacza to, że z upływem tego terminu odpowiedzialność wspólnika ustaje i za rzeczone zobowiązania odpowiada wyłącznie spółka przekształcona. Dopuszczalność i sposób podważenia skutków upływu terminów zawitych są w doktrynie i orzecznictwie sporne (wyrok SN z dn. 611.2009 r., I CSK 154/09).

Podobnie, na gruncie art. 574 KSH, przedstawiciele doktryny prawa handlowego stwierdzili, że nie jest dopuszczalne żądanie przez wierzyciela uznania czynności przekształcenia za bezskuteczną względem tego wierzyciela z uwagi na choćby częściowe uniemożliwienie zadośćuczynienia jego roszczeniu na podstawie art. 59 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, ze zm.) („KC”). Komentatorzy wskazali bowiem, że przekształcenie nie może być uznane za umowę. Wątpliwości komentatorów budzi również możliwość skorzystania przez wierzyciela z tzw. skargi paulińskiej określonej w art. 527 KC. Kwestionują oni zasadność uznania przekształcenia za czynność prawną dokonaną z pokrzywdzeniem wierzyciela (A. Szumański, [w:] Sołtysiński, Szajkowski, Szumański, Szwaja, Komentarz KSH, wyd. 2, t. IV, Warszawa 2009, s. 1271).