Zwalczanie nieuczciwej konkurencji

Przeczytaj także: Unijne reguły konkurencji

W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:

1. zaniechania niedozwolonych działań;
2. usunięcia skutków niedozwolonych działań;
3. złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
4. naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
5. wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
6. zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.

Roszczenia, które przysługują pokrzywdzonemu to zarówno roszczenia pieniężne (roszczenie o odszkodowanie, wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści oraz pokutne), jak i niepieniężne (roszczenie o zaniechanie, usunięcie skutków, złożenie oświadczenia).

Poza wskazanymi roszczeniami pokrzywdzony przedsiębiorca może dochodzić roszczeń w oparciu o przepisy ogólne kodeksu cywilnego (odpowiedzialność deliktowa). Należy wskazać, że rodzaj dochodzonego roszczenia jest uzależniony od charakteru popełnionego czynu nieuczciwej konkurencji. Dlatego też kluczowe znaczenie ma ustalenie znamion deliktu a następnie właściwa kwalifikacja czynu nieuczciwej konkurencji (w ramach klauzuli generalnej- art. 3 lub czynów nazwanych – art. 5-17 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji).

W zakresie postępowań prowadzonych w oparciu o ustawę o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji warto wskazać na instytucję zabezpieczenia roszczeń oraz odwrócony ciężar dowodu. Zabezpieczenie roszczeń ma przeciwdziałać niekorzystnym skutkom długotrwałości postępowania rozpoznawczego. Orzeczenie zabezpieczenia roszczeń ma zagwarantować zaspokojenie świadczenia wierzyciela przez wykonanie orzeczenia wydanego w postępowaniu rozpoznawczym. W tym zakresie zastosowanie znajduje ogólna regulacja zawarta w art. 7301 kodeksu postępowania cywilnego.

Odwrócony ciężar dowodu (art. 18 a ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji) jest instytucją bardzo korzystną z punktu widzenia podmiotu występującego z roszczeniami na podstawie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Jego zastosowanie jest jednak ograniczone. Znajduje bowiem zastosowanie do czynów nieuczciwej konkurencji związanych z wprowadzeniem w błąd. Prawdziwość oznaczeń lub informacji umieszczanych na towarach albo ich opakowaniach lub wypowiedzi zawartych w reklamie spoczywa na osobie, której zarzuca się czyn nieuczciwej konkurencji związany z wprowadzeniem w błąd, czyli na pozwanym.

Odpowiedzialność karna za stosowanie czynów nieuczciwej konkurencji jest niejako posiłkowa (pomocnicza) w stosunku do odpowiedzialności cywilnej. Czyny określone w art. 23-26 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (stanowią występki lub wykroczenia, które można popełnić jedynie z winy umyślnej.



Nakładem Wydawnictwa Wolters Kluwer Polska, ukazał się Komentarz do ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, autorstwa pod redakcją dr Małgorzaty Sieradzkiej, prof. zw. dr hab. Mariana Zdyba. Komentarz jest pierwszą publikacją na rynku, która poza orzecznictwem organów polskich i unijnych szeroko odwołuje się do praktyki wiodących zagranicznych organów ochrony konkurencji.