Przywrócenie do pracy a prawa pracownika

Przeczytaj także: Bezprawne wypowiedzenie i zwolnienie: zbieg roszczeń

Należy przy tym pamiętać, że pracodawca ma prawo odliczyć od okresu, za który pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, okresy pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego (por. wyrok SN z 19 kwietnia 2996 r., I PK 158/05, OSNP 2007, Nr 7- 8, poz. 99). W opinii sądu, okresu, w którym pracownik jest niezdolny do świadczenia pracy, nie można uznać za okres gotowości do jej wykonywania.

Na pracodawcy nie ciąży również powinność wypłaty pracownikowi wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy za okres, w którym pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (por. wyrok SN z 16 sierpnia 2005 r., I PK 11/05, OSNP 2006, Nr 11-12, poz. 181). Przyznanie wynagrodzenia w takiej sytuacji godziłoby w zasady współżycia społecznego i stanowiło nadużycie prawa.

Warto tu jednak zaznaczyć, że- na mocy nowelizacji Kodeksu pracy z 1996 r.- odliczeniu nie podlegają zarobki uzyskane przez podwładnego u innego pracodawcy.

PRZYKŁAD

Pracodawca wypowiedział umowę pracownikowi w wielu przedemerytalnym. Sprawa trafiła do sądu, który uznał, że wypowiedzenie umowy było bezprawne i przywrócił powoda do pracy. Po powrocie podwładny zażądał 30 tys. zł tytułem wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy. Pracodawca nie wyraził na to zgody, w efekcie czego sprawa ponownie znalazła się na wokandzie. W toku postępowania okazało się, że pracownik w czasie pozostawania bez pracy pobierał przez okres 6 miesięcy rentę z powodu całkowitej niezdolności do pracy. Sąd uwzględnił roszczenia powoda, od należnego mu wynagrodzenia odliczył jednak okres pobierania renty.

Odszkodowanie zamiast przywrócenia

W niektórych sytuacjach sąd, zamiast przywrócenia do pracy, może orzec o wypłacie odszkodowania. Stanie się tak, jeżeli np. uzna, że uwzględnienie żądania pracownika w zakresie uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy jest niemożliwe albo niecelowe (art. 45 § 2 K.p.). Ocenę braku możliwości czy bezzasadności pozostawia się uznaniu sądu. Przywrócenie do pracy może okazać się niecelowe np. w przypadku:

• poważnego konfliktu między stronami stosunku pracy (por. wyrok SN z 28 lipca 1999 r., I PKN 110/99, OSNAPiUS 2000, Nr 21, poz. 780),
• konieczności zatrudniania nowych pracowników o kwalifikacjach, których powód nie posiada (por. wyrok SN z 9 lutego 1999 r., I PKN 565/98, OSNAPiUS 2000, Nr 6, poz. 225),
• utraty zaufania (por. wyrok SN z 14 lipca 1999 r., I PKN 148/99, OSNAPiUS 2000, Nr 19, poz. 711).

W myśl art. 47 K.p., odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak niż wynagrodzenie za okres wypowiedzenia.