W dniu 09.02.2020 o 13:25, J.F. pisze:

>> Z opowiadań wiem, że jeszcze gdzieś w latach 80-tych się takie problemy
>> trafiały, ale nie było to po "linii służbowej", bo stronie służbowej
>> było wszystko jedno, co robiłeś w czasie wolnym.
> Ale nie bylo wszystko jedno, jakie masz przekonania :-)

Co ma chodzenie do kościoła, albo nie z przekonaniami wspólnego? Nauka
kościoła nigdy nie głosiła, że komunizm - jako taki - jest zły. Kościół
zaczął się mieszać do polityki i władza poczuła się zagrożona. Zaczęli
ze sobą walczyć. Sądzisz, że partia by wojowała z kościołem, jakby ów
nei zaczął walczyć z partią? Po co niby?
>
>> Podobno trafiali się
>> aktywiści partyjni, co potrafili podobno obserwować, kto dziecko do
>> "Pierwszej Komunii Świętej" wysyła. Ale to czasy Urzędów Spraw
>> Wewnętrznych, a nie Policji. Już pod koniec Milicji nikt takich rzeczy
>> nie robił.
> Tak sie nagle Milicja oczyscila z aktywistow partyjnych ?
> Czy tylko przestala ich sluchac ...

Nie mam zielonego pojęcia. Znam te czasy z opowiadań. Na pewno w chwili
zmiany Milicji w Policję negatywnie zweryfikowano co bardziej
zapalczywych. Po za tym dość ostentacyjnie odcięto się od polityki.
Sądzę, że oszołom, który by chciał biegać i sprawdzać, kto do komunii
chodzi zostałby dość szybko wywalony dla świętego spokoju.


--
Robert Tomasik

do góry

W dniu 09.02.2020 o 14:11, Robert Tomasik pisze:

> Sądzisz, że partia by wojowała z kościołem, jakby ów
> nei zaczął walczyć z partią? Po co niby?


Z grubsza po to samo co obecni komuniści z lekarzami, nauczycielami,
niepełnosprawnymi czy smoleńskimi zamachosceptykami. Żeby mieć wspólnego
wroga.

--
Shrek

do góry

Dnia Sun, 9 Feb 2020 14:11:45 +0100, Robert Tomasik napisał(a):
> W dniu 09.02.2020 o 13:25, J.F. pisze:
>>> Z opowiadań wiem, że jeszcze gdzieś w latach 80-tych się takie problemy
>>> trafiały, ale nie było to po "linii służbowej", bo stronie służbowej
>>> było wszystko jedno, co robiłeś w czasie wolnym.
>> Ale nie bylo wszystko jedno, jakie masz przekonania :-)
>
> Co ma chodzenie do kościoła, albo nie z przekonaniami wspólnego? Nauka
> kościoła nigdy nie głosiła, że komunizm - jako taki - jest zły. Kościół
> zaczął się mieszać do polityki i władza poczuła się zagrożona. Zaczęli
> ze sobą walczyć. Sądzisz, że partia by wojowała z kościołem, jakby ów
> nei zaczął walczyć z partią? Po co niby?

Cos przespales?
Przeciez "od zawsze" komuchy mialy na bakier z kosciolem.
Moze chodzilo o "rzad dusz", moze nie lubili konkurencji, moze nie
lubili tej bogatej czesci kosciola - bo najpierw trzeba mu majatek
zabrac. A moze sie bali, ze im funkcjonariuszy nawroca.
Albo czuli ze Kosciol ich nie lubi, bo komunizm - byc moze, ale
rewolucja - lepiej nie.
Albo mieli za zle te wielowiekowe "oglupianie proletariatu".
W Polsce to jeszcze kwestia "starej wladzy" i jej popierania, oparcia
dla partyzantow itp.

Pozniej nastapilo drobne ocieplenie stosunkow, ale drobne.

>>> Podobno trafiali się
>>> aktywiści partyjni, co potrafili podobno obserwować, kto dziecko do
>>> "Pierwszej Komunii Świętej" wysyła. Ale to czasy Urzędów Spraw
>>> Wewnętrznych, a nie Policji. Już pod koniec Milicji nikt takich rzeczy
>>> nie robił.
>> Tak sie nagle Milicja oczyscila z aktywistow partyjnych ?
>> Czy tylko przestala ich sluchac ...
>
> Nie mam zielonego pojęcia. Znam te czasy z opowiadań. Na pewno w chwili
> zmiany Milicji w Policję negatywnie zweryfikowano co bardziej
> zapalczywych.

Ale piszesz o czasach ciut wczesniejszych.
Czyzby mimo "starannego doboru kadr" i w Milicji za duzo bylo osob
rozsadnych, ktorzy widzieli co sie dzieje ? :-)

> Po za tym dość ostentacyjnie odcięto się od polityki.
> Sądzę, że oszołom, który by chciał biegać i sprawdzać, kto do komunii
> chodzi zostałby dość szybko wywalony dla świętego spokoju.

Po 1990 to oczywiscie, ale w 88 czy 89 ?

No i jeszcze masz sprawe, ze na wyzsze stanowiska, to trzeba bylo miec
rekomendacje z partii, chocby nieoficjalna ...

J.

do góry

Dnia Sun, 9 Feb 2020 14:04:28 +0100, Robert Tomasik napisał(a):
> Na temat lat 50-tych trudno mi się wypowiadać. Z latami 70-tymi, to już
> prędzej, bowiem znam kilka osób pracujących w tych czasach. Co
> opowiadali, to napisałem. Gdzieś do połowy lat 80-siątych były
> statystyki ilości oficerów należących do PZPR. Zostanie oficerem w
> pierwszej połowie lat 80-tych łączyło się z silnymi naciskami na
> wstąpienie do PZPR-u.

No ba - w koncu w zaufanym organie potrzebujemy zaufanych ludzi :-)

> Znam kilka osób, które leciały w kulki i
> pozostawały kandydatami, bo - jak wyjaśniały - zanim się zapiszą, chcą
> poznać idę i udało im się przetrwać. W drugiej połowie ju ż nikt sobie
> tym głowy nie zawracał raczej.

Czyzby i milicjanci zaczeli dostrzegac, ze ten ustroj sie sypie ? :-)

> Co najwyżej trafił się jakiś kretyn na
> stanowisku, co na własną rękę chciał dalej poprawiać statystyki.

Ale krwi mogl napsuc.
Inna sprawa, ze co PZPR po takich czlonkach z przymusu.

J.

do góry

W dniu 09.02.2020 o 16:42, J.F. pisze:

>> Na temat lat 50-tych trudno mi się wypowiadać. Z latami 70-tymi, to
>> już prędzej, bowiem znam kilka osób pracujących w tych czasach. Co
>> opowiadali, to napisałem. Gdzieś do połowy lat 80-siątych były
>> statystyki ilości oficerów należących do PZPR. Zostanie oficerem w
>> pierwszej połowie lat 80-tych łączyło się z silnymi naciskami na
>> wstąpienie do PZPR-u.
> No ba - w koncu w zaufanym organie potrzebujemy zaufanych ludzi :-)

Wydaje mi się, ze bardzie o "słupki" chodziło.
>
>> Znam kilka osób, które leciały w kulki i pozostawały kandydatami,
>> bo - jak wyjaśniały - zanim się zapiszą, chcą poznać idę i udało im
>> się przetrwać. W drugiej połowie ju ż nikt sobie tym głowy nie
>> zawracał raczej.
> Czyzby i milicjanci zaczeli dostrzegac, ze ten ustroj sie sypie ?
> :-)

Bardziej "system" miał poważniejsze problemy, niż udział procentowy
członków :-)
>
>> Co najwyżej trafił się jakiś kretyn na stanowisku, co na własną
>> rękę chciał dalej poprawiać statystyki.
> Ale krwi mogl napsuc. Inna sprawa, ze co PZPR po takich czlonkach z
> przymusu.

Nie moje czasy i trudno mi odpowiadać. Obawiam się, że tu żadnej logiki
nie było. Sąsiednia brygada miała 99% członków PZPR wśród zawodowych i
trzeba było to przebić. A że sensu w tym żadnego? Kto tam się nad tym
zastanawiał?

Ale powodów mógł być czasem kuriozalny. Kilka lat temu zauważyłem, że w
jednym ze stowarzyszeń koleżanka z uporem maniaka dążyła do zwiększenia
ilości członków. Takie miała parcie na tę ilość, że zauważyłem, że wręcz
tam sa "martwe dusze". To znaczy osoby, które namówione złożyły
deklaracje, ale później nie było z nimi żadnego kontaktu. Tolerowano
przez kilka lat sytuacje, że nie tylko nie było z nimi kontaktu, ale
nawet składek nie płacili. Niby 42 zł/rok, ale jednak. Działanie
bezsensowne i to mnie zaintrygowało i skłoniło do zbadania sprawy.

Odkryłem sens. Otóż koleżanka strasznie chciała zostać "kimś" we
władzach centralnych stowarzyszenia. Ilość głosów na forum zależała od
ilości członków w macierzystej organizacji.

Zatem czasem ilość członków mogła być sensem samym w sobie. W internecie
piszą, ze PZPR liczył w apogeum ponad 3 miliony członków. Jaki procent
tej populacji znał nauki Marksa, czy Lenina, albo w ogóle jakieś tam
kierunki programowe? Sądzę, ze większość tam była albo dla "świętego
spokoju", albo "bo chciała, zeby było lepiej".


--
Robert Tomasik

do góry

W dniu 09.02.2020 o 16:37, J.F. pisze:

>> Co ma chodzenie do kościoła, albo nie z przekonaniami wspólnego? Nauka
>> kościoła nigdy nie głosiła, że komunizm - jako taki - jest zły. Kościół
>> zaczął się mieszać do polityki i władza poczuła się zagrożona. Zaczęli
>> ze sobą walczyć. Sądzisz, że partia by wojowała z kościołem, jakby ów
>> nei zaczął walczyć z partią? Po co niby?
>
> Cos przespales?
> Przeciez "od zawsze" komuchy mialy na bakier z kosciolem.

Od zawsze, czyli tak konkretnie od kiedy? W Rosji komunizm niemiecki
wywiad podrzucił pod koniec I Wojny Światowej. Niespecjalną tajemnicą
jest, że Lenina początkowo finansowali Niemcy. Ponieważ tamtejszy
Kościół Prawosławny stanął po stronie "białych", no to "czerwoni"
zaczęli z nim walczyć.

W Polsce podobnie kościół stanął po stronie rządu londyńskiego, więc
zaczął się konflikt.

> Moze chodzilo o "rzad dusz", moze nie lubili konkurencji, moze nie
> lubili tej bogatej czesci kosciola - bo najpierw trzeba mu majatek
> zabrac. A moze sie bali, ze im funkcjonariuszy nawroca.

Nie sądzę, by komuniści byli szczególnie zainteresowani duchową stroną
przeżyć funkcjonariuszy. Bardziej chodziło o to, by Kościół trzymać jak
najdalej od władzy.

> Albo czuli ze Kosciol ich nie lubi, bo komunizm - byc moze, ale
> rewolucja - lepiej nie.
> Albo mieli za zle te wielowiekowe "oglupianie proletariatu".
> W Polsce to jeszcze kwestia "starej wladzy" i jej popierania, oparcia
> dla partyzantow itp.

No właśnie.
>
> Pozniej nastapilo drobne ocieplenie stosunkow, ale drobne.

No teraz u Rydzyka chyba większość rządzących pobierało nauki.

>> Nie mam zielonego pojęcia. Znam te czasy z opowiadań. Na pewno w chwili
>> zmiany Milicji w Policję negatywnie zweryfikowano co bardziej
>> zapalczywych.
> Ale piszesz o czasach ciut wczesniejszych.
> Czyzby mimo "starannego doboru kadr" i w Milicji za duzo bylo osob
> rozsadnych, ktorzy widzieli co sie dzieje ? :-)

Większości znanych mi milicjantów koło "d...y" latała wiodąca rola PZPR.
Łapało się przestępców. Chroniło ludzi. Z PZPR-em trzeba było żyć i
tyle. Coś podobnie, jak obecne partie polityczne, tyle, że PZPR rządziło
czterdzieści lat, a obecne partie przeważnie po jednej-dwóch kadencjach
się zwijają.
>
>> Po za tym dość ostentacyjnie odcięto się od polityki.
>> Sądzę, że oszołom, który by chciał biegać i sprawdzać, kto do komunii
>> chodzi zostałby dość szybko wywalony dla świętego spokoju.
> Po 1990 to oczywiscie, ale w 88 czy 89?

Z opowiadań wiem, że jak gdzieś tam pod koniec lat 80-tych był jakiś
oszołom, to dla "świętego spokoju" go wywalono "na emeryturę". Ale ja te
sprawy znam z opowiadań.
>
> No i jeszcze masz sprawe, ze na wyzsze stanowiska, to trzeba bylo miec
> rekomendacje z partii, chocby nieoficjalna ...

Też o tym słyszałem. Wcale bym się nie zdziwił. Popatrz teraz. Też niby
urzędy są apolityczne, a przy zmianie władzy nagle zmieniają się
kierownicy urzędów. W moim mieście zmieniła się opcja przy wyborach
samorządowych, to wymieniono wszystkich kierowników wydziałów Urzędu
Miasta i sporą część pracowników decyzyjnych. Osobiście jestem temu
przeciwny i głębszego sensu tego nie widzę, choć rozumiem. Trzeba
spełnić zobowiązania wyborcze.

--
Robert Tomasik

do góry

Dnia Mon, 10 Feb 2020 00:33:30 +0100, Robert Tomasik napisał(a):
> W dniu 09.02.2020 o 16:42, J.F. pisze:
>>> Na temat lat 50-tych trudno mi się wypowiadać. Z latami 70-tymi, to
>>> już prędzej, bowiem znam kilka osób pracujących w tych czasach. Co
>>> opowiadali, to napisałem. Gdzieś do połowy lat 80-siątych były
>>> statystyki ilości oficerów należących do PZPR. Zostanie oficerem w
>>> pierwszej połowie lat 80-tych łączyło się z silnymi naciskami na
>>> wstąpienie do PZPR-u.
>> No ba - w koncu w zaufanym organie potrzebujemy zaufanych ludzi :-)
>
> Wydaje mi się, ze bardzie o "słupki" chodziło.

IMO - srednio. To miala byc partia kadrowa, a nie masowa.

Bardziej istotne - ze jak trzeba bylo obsadzic stanowisko, to sie
szukalo zaufanego towarzysza. I nie o partyjne stanowiska mi chodzi,
tylko wszystkie. Dyrektor fabryki, kierownik dzialu, kierownik sklepu,
komendant komisariatu ...

>>> Znam kilka osób, które leciały w kulki i pozostawały kandydatami,
>>> bo - jak wyjaśniały - zanim się zapiszą, chcą poznać idę i udało im
>>> się przetrwać. W drugiej połowie ju ż nikt sobie tym głowy nie
>>> zawracał raczej.
>> Czyzby i milicjanci zaczeli dostrzegac, ze ten ustroj sie sypie ?
>> :-)
> Bardziej "system" miał poważniejsze problemy, niż udział procentowy
> członków :-)

Brak chetnych do ZOMO ?

>>> Co najwyżej trafił się jakiś kretyn na stanowisku, co na własną
>>> rękę chciał dalej poprawiać statystyki.
>> Ale krwi mogl napsuc. Inna sprawa, ze co PZPR po takich czlonkach z
>> przymusu.
>
> Nie moje czasy i trudno mi odpowiadać. Obawiam się, że tu żadnej logiki
> nie było. Sąsiednia brygada miała 99% członków PZPR wśród zawodowych i
> trzeba było to przebić. A że sensu w tym żadnego? Kto tam się nad tym
> zastanawiał?
>
> Ale powodów mógł być czasem kuriozalny. Kilka lat temu zauważyłem, że w
> jednym ze stowarzyszeń koleżanka z uporem maniaka dążyła do zwiększenia
> ilości członków. Takie miała parcie na tę ilość, że zauważyłem, że wręcz
> tam sa "martwe dusze". To znaczy osoby, które namówione złożyły
> deklaracje, ale później nie było z nimi żadnego kontaktu. Tolerowano
> przez kilka lat sytuacje, że nie tylko nie było z nimi kontaktu, ale
> nawet składek nie płacili. Niby 42 zł/rok, ale jednak. Działanie
> bezsensowne i to mnie zaintrygowało i skłoniło do zbadania sprawy.
>
> Odkryłem sens. Otóż koleżanka strasznie chciała zostać "kimś" we
> władzach centralnych stowarzyszenia. Ilość głosów na forum zależała od
> ilości członków w macierzystej organizacji.
>
> Zatem czasem ilość członków mogła być sensem samym w sobie.

Ale PZPR tak nie dzialala. Tam bylo z gory ustalone kto ma rzadzic :-)
Choc czasem rewolucja przychodzila.

> W internecie
> piszą, ze PZPR liczył w apogeum ponad 3 miliony członków. Jaki procent

Jakos tak pamietam. Solidarnosc zdobyla 10 mln.

> tej populacji znał nauki Marksa, czy Lenina, albo w ogóle jakieś tam
> kierunki programowe? Sądzę, ze większość tam była albo dla "świętego
> spokoju", albo "bo chciała, zeby było lepiej".

A czesc - bo chciala, zeby bylo lepiej im :-)

Marksa i Lenina to wciskano studentom, i to wszystkim.

Oni mieli jakies zebrania tych swoich POP, to troche szkolen
ideologicznych moglo tam byc. A potem mogli uzywac czlonkow jako
agitatorow, ale to imo we wczesnym etapie - potem widac juz nie czuli
potrzeby. I tak mieli juz wszystko.

Tak czy inaczej - w wojsku i milicji sutuacja byla specjalna, no bo
jak takiemu wierzyc, jak on nawet do partii nie chce sie zapisac :-)

J.

do góry

Dnia Mon, 10 Feb 2020 00:53:57 +0100, Robert Tomasik napisał(a):
> W dniu 09.02.2020 o 16:37, J.F. pisze:
>>> Co ma chodzenie do kościoła, albo nie z przekonaniami wspólnego? Nauka
>>> kościoła nigdy nie głosiła, że komunizm - jako taki - jest zły. Kościół
>>> zaczął się mieszać do polityki i władza poczuła się zagrożona. Zaczęli
>>> ze sobą walczyć. Sądzisz, że partia by wojowała z kościołem, jakby ów
>>> nei zaczął walczyć z partią? Po co niby?
>>
>> Cos przespales?
>> Przeciez "od zawsze" komuchy mialy na bakier z kosciolem.
>
> Od zawsze, czyli tak konkretnie od kiedy? W Rosji komunizm niemiecki
> wywiad podrzucił pod koniec I Wojny Światowej. Niespecjalną tajemnicą
> jest, że Lenina początkowo finansowali Niemcy. Ponieważ tamtejszy
> Kościół Prawosławny stanął po stronie "białych", no to "czerwoni"
> zaczęli z nim walczyć.

No to niech bedzie od wtedy.

https://histmag.org/Lenin-wobec-religii-brutalna-ate
izacja-w-ZSRS-15590
https://pl.wikipedia.org/wiki/Konfiskata_maj%C4%85tk
u_Rosyjskiego_Ko%C5%9Bcio%C5%82a_Prawos%C5%82awnego_
w_1922


> W Polsce podobnie kościół stanął po stronie rządu londyńskiego, więc
> zaczął się konflikt.

Do Polski wladza ludowa przyjechala w moskiewskiej teczce, z gotowym
planem dzialania. Chyba, ze masz na mysli 1939.

>> Moze chodzilo o "rzad dusz", moze nie lubili konkurencji, moze nie
>> lubili tej bogatej czesci kosciola - bo najpierw trzeba mu majatek
>> zabrac. A moze sie bali, ze im funkcjonariuszy nawroca.
>
> Nie sądzę, by komuniści byli szczególnie zainteresowani duchową stroną
> przeżyć funkcjonariuszy. Bardziej chodziło o to, by Kościół trzymać jak
> najdalej od władzy.

Ale trzeba dbac, zeby rokazy wykonywali, bez konfliktow moralnych.

>>> Nie mam zielonego pojęcia. Znam te czasy z opowiadań. Na pewno w chwili
>>> zmiany Milicji w Policję negatywnie zweryfikowano co bardziej
>>> zapalczywych.
>> Ale piszesz o czasach ciut wczesniejszych.
>> Czyzby mimo "starannego doboru kadr" i w Milicji za duzo bylo osob
>> rozsadnych, ktorzy widzieli co sie dzieje ? :-)
>
> Większości znanych mi milicjantów koło "d...y" latała wiodąca rola PZPR.
> Łapało się przestępców. Chroniło ludzi. Z PZPR-em trzeba było żyć i
> tyle. Coś podobnie, jak obecne partie polityczne, tyle, że PZPR rządziło
> czterdzieści lat, a obecne partie przeważnie po jednej-dwóch kadencjach
> się zwijają.

Ale jednak czasem trzeba bylo pałę w dlon i łapac tych wichrzycieli.
I szukac tych ulotek.

>>> Po za tym dość ostentacyjnie odcięto się od polityki.
>>> Sądzę, że oszołom, który by chciał biegać i sprawdzać, kto do komunii
>>> chodzi zostałby dość szybko wywalony dla świętego spokoju.
>> Po 1990 to oczywiscie, ale w 88 czy 89?
>
> Z opowiadań wiem, że jak gdzieś tam pod koniec lat 80-tych był jakiś
> oszołom, to dla "świętego spokoju" go wywalono "na emeryturę". Ale ja te
> sprawy znam z opowiadań.

Tylko kto mialby to zrobic, jesli komendantow wojewodzkich mianowal
Kiszczak? Czyzby on byl pierwszym dekomunizatorem ?

W koncu wojskowy, w wojsku to troche inaczej wygladalo ... ale general
to juz musial byc zaufany dla Moskwy.


>> No i jeszcze masz sprawe, ze na wyzsze stanowiska, to trzeba bylo miec
>> rekomendacje z partii, chocby nieoficjalna ...
>
> Też o tym słyszałem. Wcale bym się nie zdziwił. Popatrz teraz. Też niby
> urzędy są apolityczne, a przy zmianie władzy nagle zmieniają się
> kierownicy urzędów. W moim mieście zmieniła się opcja przy wyborach

I prezesi spolek :-)

> samorządowych, to wymieniono wszystkich kierowników wydziałów Urzędu
> Miasta i sporą część pracowników decyzyjnych. Osobiście jestem temu
> przeciwny i głębszego sensu tego nie widzę, choć rozumiem. Trzeba
> spełnić zobowiązania wyborcze.

To jedno, a drugie - czy taki stary kierownk bedzie dobrze realizowal
zadania od nowej wladzy ?
I trzecie - a niech cos ukradnie, to kto winien?

No coz, byla Sluzba Cywilna, miala byc apolityczna, przyszedl PiS i
spuscil. Ale czy po 8 latach jednej partii aby na pewno taka
apolityczna?

A teraz bedzie czyszczenie po PIS :-)
Tzn za pare lat ... albo paredziesiat :-(

J.

do góry

W dniu 10.02.2020 o 01:16, J.F. pisze:

>> Wydaje mi się, ze bardzie o "słupki" chodziło.
> IMO - srednio. To miala byc partia kadrowa, a nie masowa.

Z czego to wnosisz? Pytam po prostu. nigdy mnie to szczególnie nie
interesowało. Sądzisz, że mieli 3 miliony kadr?
>
> Bardziej istotne - ze jak trzeba bylo obsadzic stanowisko, to sie
> szukalo zaufanego towarzysza. I nie o partyjne stanowiska mi chodzi,
> tylko wszystkie. Dyrektor fabryki, kierownik dzialu, kierownik sklepu,
> komendant komisariatu ...

Też tak słyszałem. Choć przecież bywali ludzie na stanowiskach nie
należący do PZPR. Być może mniej eksponowanych, ale jednak.
>
>>>> Znam kilka osób, które leciały w kulki i pozostawały kandydatami,
>>>> bo - jak wyjaśniały - zanim się zapiszą, chcą poznać idę i udało im
>>>> się przetrwać. W drugiej połowie ju ż nikt sobie tym głowy nie
>>>> zawracał raczej.
>>> Czyzby i milicjanci zaczeli dostrzegac, ze ten ustroj sie sypie ?
>>> :-)
>> Bardziej "system" miał poważniejsze problemy, niż udział procentowy
>> członków :-)
> Brak chetnych do ZOMO ?

Rozwiniesz? Bo nie za bardzo rozumiem to przełożenie.

>> Odkryłem sens. Otóż koleżanka strasznie chciała zostać "kimś" we
>> władzach centralnych stowarzyszenia. Ilość głosów na forum zależała od
>> ilości członków w macierzystej organizacji.
>> Zatem czasem ilość członków mogła być sensem samym w sobie.
>
> Ale PZPR tak nie dzialala. Tam bylo z gory ustalone kto ma rzadzic :-)
> Choc czasem rewolucja przychodzila.

Widzę, ze się orientujesz w niuansach PZPR. Nigdy mnie to specjalnie nie
interesowało. W każdym razie nic ponad to, że lubiłem rozumieć, co się z
czego bierze, bo to zawsze dawało szanse przewidzieć, co będzie dalej.
>
>> W internecie
>> piszą, ze PZPR liczył w apogeum ponad 3 miliony członków. Jaki procent
> Jakos tak pamietam. Solidarnosc zdobyla 10 mln.

I uważasz, ze to było 10 milionów zaangażowanych i świadomych członków?
Nastolatkiem byłem, ale pamiętam, jak rzucali legitymacjami PZPR i
masowo się do SOLIDARNOŚCi zapisywano.
>
>> tej populacji znał nauki Marksa, czy Lenina, albo w ogóle jakieś tam
>> kierunki programowe? Sądzę, ze większość tam była albo dla "świętego
>> spokoju", albo "bo chciała, zeby było lepiej".
> A czesc - bo chciala, zeby bylo lepiej im :-)

Pewnie masz rację. A teraz sądzisz, ze nie ma aktywistów w ugrupowaniach
politycznych liczących na to, ze im się opłaci?
>
> Marksa i Lenina to wciskano studentom, i to wszystkim.

Widzisz coś zasadniczo złego w samym przekazaniu tych tez? Ja ju ż nie
miałem tego, ale podobno kilka roczników cześniej był marksizm i leninizm.
>
> Oni mieli jakies zebrania tych swoich POP, to troche szkolen
> ideologicznych moglo tam byc. A potem mogli uzywac czlonkow jako
> agitatorow, ale to imo we wczesnym etapie - potem widac juz nie czuli
> potrzeby. I tak mieli juz wszystko.

O którym "potem" piszesz? Bo PZPR, to jednak 40 lat. UWażam, że to nie
jest tak, jak czasem próbują nas przekonywać, że komunizm siłą tu
wcielono i nikt go nie chciał. Wielu osobom te poglądy pasowały, a
zdecydowanej większości po 5 latach okupacji "koło odwłoka latało", kto
będzie rządził, byle było co jeść i nie strzelali na ulicach.

Raz na czas, jak gdzieś jaką starszą osobę mam w zasięgu, to podpytuję,
jak to było w czasie wojny, czy po wojnie. Większość była na tych
"niezłomnych" po prostu wkurzona. Bo kradli, zabijali, jak ich ktoś nie
tolerował, wymuszali pieniadze i wikt. Musieli z czegoś żyć, a Londyn
nie za bardzo mógł ich utrzymywać.

Osobiście uważam, ze porażką było próbowanie zdobycia władzy przez obóz
londyński rękami partyzantów tu w kraju. To nie miało żadnej szansy się
powieść.
>
> Tak czy inaczej - w wojsku i milicji sytuacja była specjalna, no bo
> jak takiemu wieżyc, jak on nawet do partii nie chce się zapisać :-)

Bardzo sensowna konstatacja. Tylko konsekwencją takiego podejścia było
zapisywanie się "dla świętego spokoju".


--
Robert Tomasik

do góry

W dniu 10.02.2020 o 02:59, J.F. pisze:

>> Od zawsze, czyli tak konkretnie od kiedy? W Rosji komunizm niemiecki
>> wywiad podrzucił pod koniec I Wojny Światowej. Niespecjalną tajemnicą
>> jest, że Lenina początkowo finansowali Niemcy. Ponieważ tamtejszy
>> Kościół Prawosławny stanął po stronie "białych", no to "czerwoni"
>> zaczęli z nim walczyć.
>
> No to niech bedzie od wtedy.
> https://histmag.org/Lenin-wobec-religii-brutalna-ate
izacja-w-ZSRS-15590
> https://pl.wikipedia.org/wiki/Konfiskata_maj%C4%85tk
u_Rosyjskiego_Ko%C5%9Bcio%C5%82a_Prawos%C5%82awnego_
w_1922

Słyszałeś o Kasacie józefińskiej? W skrócie miłościwie nam panujący
wkurzył sie na zakony, które nic nie robiły i je pozamykał. Było to na
długo przed tym, jak komuniści walczyli z kościołem. A o Tempelariuszach?
>
>
>> W Polsce podobnie kościół stanął po stronie rządu londyńskiego, więc
>> zaczął się konflikt.
> Do Polski wladza ludowa przyjechala w moskiewskiej teczce, z gotowym
> planem dzialania. Chyba, ze masz na mysli 1939.

Oczywiście masz rację, ale po pierwsze było to wynikiem realizacji planu
z lat 20-tych. po drugie sprzedali nas alianci. Po trzecie Rząd
Londyński próbował zbrojnie to zmienić i w konsekwencji zrobiła sie
wojna domowa, której ne było szansy wygrać.

>> Nie sądzę, by komuniści byli szczególnie zainteresowani duchową stroną
>> przeżyć funkcjonariuszy. Bardziej chodziło o to, by Kościół trzymać jak
>> najdalej od władzy.
> Ale trzeba dbac, zeby rokazy wykonywali, bez konfliktow moralnych.

Wchodzisz na grząski grunt. Nie zapędzał bym się z tymi konfliktami
moralnymi. Niestety "partyzanci" często szli na pograniczu bandytki
regularnej i naprawdę niespecjalnie niemoralne było ich zwalczanie.
Temat w każdym razie trudny, bardzo kontrowersyjny i niekoniecznie
oczywisty. Obydwie strony "przeginały" dość mocno w każdym razie.

>> Większości znanych mi milicjantów koło "d...y" latała wiodąca rola PZPR.
>> Łapało się przestępców. Chroniło ludzi. Z PZPR-em trzeba było żyć i
>> tyle. Coś podobnie, jak obecne partie polityczne, tyle, że PZPR rządziło
>> czterdzieści lat, a obecne partie przeważnie po jednej-dwóch kadencjach
>> się zwijają.
> Ale jednak czasem trzeba bylo pałę w dlon i łapac tych wichrzycieli.
> I szukac tych ulotek.

Pewnie tak. Ale kilka takich akcji znam "od podszewki" i niekoniecznie
moja wiedza jest zbieżna z oficjalną "linią IPN". Przy czym ja to znam z
opowieści uczestników, wiec oczywiście mogli kłamać. Nigdy tego nie
weryfikowałem i nie będę publicznie tego pisał. W każdym razie mam
podstawy sądzić, że sprawy mogą wyglądać inaczej, niż oficjalnie się to
utrzymuje.

>> Z opowiadań wiem, że jak gdzieś tam pod koniec lat 80-tych był jakiś
>> oszołom, to dla "świętego spokoju" go wywalono "na emeryturę". Ale ja te
>> sprawy znam z opowiadań.
> Tylko kto mialby to zrobic, jesli komendantow wojewodzkich mianowal
> Kiszczak? Czyzby on byl pierwszym dekomunizatorem ?

Osobiście sądze, że porzeceniasz znaczenie przynależności do komunistów.
>
> W koncu wojskowy, w wojsku to troche inaczej wygladalo ... ale general
> to juz musial byc zaufany dla Moskwy.

Czy to - w Twojej ocenie - jest równoznaczne z byciem komunistą?
>
>>> No i jeszcze masz sprawe, ze na wyzsze stanowiska, to trzeba bylo miec
>>> rekomendacje z partii, chocby nieoficjalna ...
>> Też o tym słyszałem. Wcale bym się nie zdziwił. Popatrz teraz. Też niby
>> urzędy są apolityczne, a przy zmianie władzy nagle zmieniają się
>> kierownicy urzędów. W moim mieście zmieniła się opcja przy wyborach
> I prezesi spolek :-)

Też. Podobno poprzedni byli niekompetentni.
>
> To jedno, a drugie - czy taki stary kierownk bedzie dobrze realizowal
> zadania od nowej wladzy ?

Wiesz, każdy patrzy przez pryzmat własnych przekonań. mnie koło d..y
lata przynależność partyjna sprawcy, czy pokrzywdzonego przykładowo.
Robię swoje :-D

> I trzecie - a niech cos ukradnie, to kto winien?

Złodziej. nie widze tu żadnej różnicy, do jakiej partii należy.
>
> No coz, byla Sluzba Cywilna, miala byc apolityczna, przyszedl PiS i
> spuscil. Ale czy po 8 latach jednej partii aby na pewno taka
> apolityczna?
>
> A teraz bedzie czyszczenie po PIS :-)
> Tzn za pare lat ... albo paredziesiat :-(

No widzisz. Uważasz to za mądre?


--
Robert Tomasik

do góry