Witam wszystkich Grupowiczw.Pożyczyłem kajak na spływ. Kajak skradziono.
POżyczjący napisał :

Bezsprzecznym jest, iż między Panem a nami została zawarta umowa użyczenia, na
podstawie, której zobowiązał się Pan zezwolić nam, przez czas oznaczony – czas
trwania spływu kajakowego, na bezpłatne używanie określonego, co do tożsamości
kajaka. Dnia 26.07.2005 roku odebraliśmy od Pana kajak i rozpoczęliśmy spływ,
który trwać miał około 21 dni. Niestety dnia 5 spływu przedmiot użyczenia –
kajak - został nam skradziony. W celu wykrycia sprawcy i odnalezienia
skradzionego przedmiotu zgłosiliśmy zdarzenie na komendę policji, po czym
zostaliśmy przesłuchani oraz sporządzony został protokół ze zdarzenia. Policja
w protokole nie stwierdziła z naszej strony żadnych zaniedbań ani uchybień w
nadzorze, które mogły sugerować, iż nasze obowiązki związane z pieczą nad
powierzonym przedmiotem zostały wykonane z nienależytą starannością. Niestety
na trasie spływu nie ma możliwości zabezpieczenia kajaka w sposób dający stu
procentową gwarancję. Kajak został skradziony podczas deszczowego dnia, gdy
oboje z kolegą spaliśmy po męczącej dobie bez snu. Nie było możliwości,
pilnowania sprzętu przez całą dobę. Należy podkreślić, iż wielokrotnie
uczestniczyliśmy w spływach kajakowych i znane nam są sposoby i zwyczaje
zabezpieczania sprzętu na noc jak i w dzień. Nasze postępowanie nie odbiegało
od tych wzorców i sprawdzało się dotychczas bardzo dobrze.
Roszczenie odszkodowawcze w polskim systemie prawnym opiera się na zasadzie
winy. Dłużnik zobowiązany jest do naprawienia szkody wówczas, kiedy w jego
postępowaniu można doszukać się winy tak w znaczeniu obiektywnym jak i
subiektywnym.
Pierwszy element winy to bezprawność postępowania dłużnika, a więc niezgodność
zachowania się dłużnika z istotą obowiązków wynikających z treści zobowiązania
wobec wierzyciela. Wraz z kolegą korzystaliśmy z kajaka zgodnie z umową
użyczenia oraz jego przeznaczeniem i właściwościami.
Element subiektywny przejawia się w winie umyślnej lub nieumyślnej. Winę
umyślną należy jednoznacznie wykluczyć natomiast nieumyślność oznacza
niezachowanie przez dłużnika należytej staranności. Zgodnie z wcześniejszymi
rozważaniami, nasze postępowanie nie miało znamion nienależytej staranności.
Reasumując nie możemy uznać zasadności Pana roszczeń wysuwanych w naszym
kierunku ze względu na to, iż nie ponosimy winy w utracie kajaka. Wynika to
bezpośrednio z przepisów Kodeksu Cywilnego regulujących umowę użyczenia.

Art. 714. Biorący do używania jest odpowiedzialny za przypadkową utratę lub
uszkodzenie rzeczy, jeżeli jej używa w sposób sprzeczny z umową albo z
właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy, albo gdy nie będąc do tego
upoważniony przez umowę ani zmuszony przez okoliczności powierza rzecz innej
osobie, a rzecz nie byłaby uległa utracie lub uszkodzeniu, gdyby jej używał w
sposób właściwy albo gdyby ją zachował u siebie.

Bardzo nam przykro z powodu zdarzenia, które nastąpiło i rozumiemy Pana
stanowisko, gdyż jednoznacznie poniósł Pan szkodę. Należy jednak uznać, iż nie
przysługuje Panu wobec nas roszczenie odszkodowawcze. Tym samym musimy uchylić
się od Pana żądań zapłaty kwoty 4.000,00 zł. Mam nadzieję, że przyjmie Pan
nasze stanowisko ze zrozumieniem.

Jakie mam możliwości w Sądzie. Proszę o komentarz fachowca

pzdr
Jesion


--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

Użytkownik "Jesion" <k...@h...pl> napisał w wiadomości
news:2b97.00000331.436a4439@newsgate.onet.pl...


I sam sobie odpowiedziałeś. Organizator spływu moim zdaniem nie ma
racji. to jego obciąża wina za przypadkową utratę pożyczonego od
Ciebie sprzętu. A akapit o ustaleniach policji co do ich winy włóż
między bajki. Od kiedy to celem postępowania karnego jest wykazanie,
czy pokrzywdzony dochował należytej staranności w ochronie mienia?

do góry