W liście datowanym 24 stycznia 2009 (15:47:53) napisano:

> Dnia Sat, 24 Jan 2009 15:36:08 +0100, Skiraz powiedział:

>> A nawet jakby było inaczej, to kupujący traci prawo do rękojmi, jeśli
>> nie zawiadomi sprzedajacego w ciągu miesiąca od wykrycia wady tutaj
>> mineło 8 miesięcy

> W to nie wątpię.
> Wydaje mi się jednak, że nawet w umowie między dwoma osobami fizycznymi
> wykluczenie odpowiedzialności poprzez zapis "Stan techniczny jest
> kupującemu znany i nie będzie w związku z nim rościł pretensji w
> przyszłości" jest bezprawne.

Dlaczego miałoby być bezprawne? To jest umowa, którą zawierają
pomiędzy sobą dwie dorosłe, odpowiedzialne osoby, które zdają sobie
sprawę z tego, co podpisują. Nie widzę powodu, dla którego prawo
miałoby w taką umowę ingerować.

Wyobraź sobie super-uczciwego sprzedawcę:
"Panie, tu masz pan auto, ja nim jeździłem przez ostatnie pół roku.
Zauważyłem, że zacina się w nim zamek od strony pasażera i nie
domyka się schowek w środu. Acha, i jeszcze w bagażniku jest pęknięta
klapa od koła zapasowego... I po stronie kierowcy na błotniku są
lamki rdzy. I jak się przyspiesza, to w prawym tylnym kole coś stuka,
nie wiem co to jest. A w zeszłym tygodniu jak odjechałem, to pod
samochodem na parkingu była plama, ale nie wiem, czy to moje ciekło,
czy tak już było wcześniej. To tyle, co ja wiem, pewnie jeszcze
coś z nim jest, a nie zauważyłem, więc sprzedaję samochód taki jaki
jest, więc oglądnij go dokładnie i zastanów się, czy go chcesz i kup,
albo i nie."

W takim przypadku, pomimo, że sprzedający stara się być uczciwy,
to taka klauzla jak najbardziej jest logiczna, i ma sens - więc
nie widzę powodu, dla którego miałaby być zabroniona.

Przy sprzedaży starszych samochodów bardzo często się zdarza, że
sprzedawca po prostu nie wie nawet o wszystkich jego wadach, o
innych nie pamięta (bez złej woli), a o innych nie mówi, bo wyszłaby z
tego gigantyczna lista pierdółek, które są oczywiste i widoczne na
pierwszy (lub drugi) rzut oka.

Abstrahując zupełnie od przepisów prawa, to naturalne raczej
dla mnie jest, że gdy kupuje się stare auto, to podejmuje się
ryzyko, bo kupuje się je "takie, jakie jest", z całym jego
dobrodziejstwem. Jeżeli wyjdą jakieś wady, które przeoczyliśmy w
momencie zakupu, to możemy mieć pretensje do sprzedającego na drugi
dzień po zakupie, ewentualnie po tygodniu-dwóch, a i tak to, czy
weźmie on za to odpowiedzialność zależy także od jego dobrej woli. Po
ośmiu miesiącach to ten człowiek mógł już zapomnieć, że w ogóle miał
jakiś samochód, nie wspominając już o tym, czy coś w nim działało, czy
nie...


--
Pozdrawiam
Yakhub
Nie pisz do mnie na ten adres.