Szanowni gupowicze,

w końcu udało mi się umieścić post na grupie. Byłby on jednak,w swej
pierwotnej formie, nieco spóźniony, dlatego modyfikacja jest nieodzowna.

W momencie, gdy nie udało mi się umieścić go tutaj (pierwotnej wersji)
wysłałem go bezpośrednio do zainteresowanego. Jego treść wszelako cytuję
poniżej, aby jasne było o co chodzi.

Cieszę się z postawy pana Przemka Iwana (przede wszystkim merytoryczne
podejście do sprawy - to chyba powinno być normą, bo jest to grupa
pl.soc.prawo, a nie pl.soc.moralizatorstwo) i właściwie jego wyjaśnienia
pokrywają się z moim poglądem na sprawę (no i jeszcze ten sam cytat p.
E. Zielińskiej:)).

W kwestiach merytorycznych chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na art. 102
kk i skutkowość przestępstwa (wyjaśnienia w cytacie poniżej).

Odnośnie uwag na temat podżegania i zacytowanego fragmentu :
1)cytat prawdopodobnie miał popierać tezę, że kobieta ciężarna w tym
wypadku pozostaje bezkarna JAKO SPRAWCZYNI (ja przynajmniej przytoczyłem
go w tym celu)
2)stwierdzenia dotyczące podżegania, które wysnuwa autorka, wydają się
rzeczywiście nieuprawnione (i tu rację ma, wg mnie, p. Marcin Dębowski),
gdyż w polskim prawie karnym podżeganie, pomocnictwo są ODRĘBNYMI od
sprawczych form popełnienia czynu zabronionego (to już koncepcja J.
Makarewicza) i dlatego kobieta powinna, wg mnie, odpowiadać w granicach
swego zawinienia.

Mogę jednynie domniemywać jakie były podstawy takiego poglądu
autorki,ale moim zdaniem oparła się na:

1) założeniu, że zgoda kobiety (będąca jednym z ustawowych znamion)
eliminuje karalność jej czynu ---> moim zdaniem właśnie zgoda
KRYMINALIZUJE jej czyn (dla mnie zgoda konstytuuje zamiar bezpośredni,
który jest właściwy dla podżegania)
2) założeniu, że tu następuję podżeganie intraneusa (osoby, która może
popełnić dany czyn)-w tym wypadku wykonawcy zabiegu-przez ekstraneusa
(osoby, która nie może popełnić danego rodzaju czynu)-w tym wypadku
kobietę ---> moim zdaniem pogląd byłby w ogóle nieuprawniony, gdyż
przestępstwo to jest powszechne (może je popełnić każdy)

Kłaniam się w pas
Jubei

****************************************************
**************************
treść listu, który został wysłany do dziobasa, a który miał być postem
****************************************************
**************************
Szanowny(a) dziobas,

odpowiadając na Twoje pytanie przytoczę na początku kilka przepisów:


Art. 4a ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie
płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
(Dz. U. z dnia 1 marca 1993 r.) "1. Przerwanie ciąży może być dokonane
wyłącznie przez lekarza, w przypadku gdy:
1)ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej,
2)badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże
prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo
nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
3)zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu
zabronionego,(...)
2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 przerwanie ciąży jest
dopuszczalne do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego
życia poza organizmem kobiety ciężarnej; w przypadku określonym w ust. 1
pkt 3 lub 4, jeżeli od początku ciąży nie upłynęło więcej niż 12 tygodni.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przerwania ciąży
dokonuje lekarz w szpitalu.
4. Do przerwania ciąży wymagana jest pisemna zgoda kobiety. W przypadku
małoletniej lub kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest
pisemna zgoda jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku małoletniej
powyżej 13 roku życia wymagana jest również pisemna zgoda tej osoby. W
przypadku małoletniej poniżej 13 roku życia wymagana jest zgoda sądu
opiekuńczego, a małoletnia ma prawo do wyrażenia własnej opinii. W
przypadku kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest także
pisemna zgoda tej osoby, chyba że na wyrażenie zgody nie pozwala stan
jej zdrowia psychicznego. W razie braku zgody przedstawiciela
ustawowego, do przerwania ciąży wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego.
5. Wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
stwierdza inny lekarz niż dokonujący przerwania ciąży, chyba że ciąża
zagraża bezpośrednio życiu kobiety. Okoliczność, o której mowa w ust. 1
pkt 3, stwierdza prokurator.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, kobieta składa pisemne
oświadczenie, a ponadto zaświadczenie o odbytej konsultacji u lekarza
podstawowej opieki zdrowotnej, innego niż dokonujący przerwania ciąży,
lub u innej wybranej przez siebie uprawnionej osoby. Przerwanie ciąży
może być dokonane, jeżeli kobieta podtrzymuje zamiar przerwania ciąży po
upływie 3 dni od konsultacji.
7. Celem konsultacji, o której mowa w ust. 6, jest w szczególności
ustalenie sytuacji zdrowotnej i życiowej kobiety, pomoc w rozwiązaniu
jej problemów, między innymi poprzez wskazanie dostępnych form pomocy
przysługujących kobietom w związku z ciążą i po urodzeniu dziecka,
poinformowanie kobiety o ochronie prawnej życia w fazie prenatalnej, o
aspektach medycznych ciąży oraz przerwania ciąży, a także o środkach i
metodach antykoncepcyjnych. Za zgodą kobiety w konsultacji może wziąć
udział jej partner, członkowie rodziny lub inna bliska osoba.
8. Do prywatnych gabinetów lekarskich, w których dokonuje się przerwania
ciąży, w zakresie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem
fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia gabinetu prywatnego,
oraz w zakresie dotyczącym dokumentacji medycznej i sprawowania kontroli
nad tymi gabinetami stosuje się odrębne przepisy(...)"


Art. 152 kk "§ 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem
przepisów ustawy,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w
przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, gdy dziecko
poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem
kobiety ciężarnej,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8."


Art. 9. § 1 kk "Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca
ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując
możliwość jego popełnienia, na to się godzi."

art. 18 § 3 kk "Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba
dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie,
w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady
lub informacji(...)"


Art. 19 § 2 kk "Wymierzając karę za pomocnictwo sąd może zastosować
nadzwyczajne złagodzenie kary."


Art. 101 kk "§ 1. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego
popełnienia upłynęło lat: (...)
3)10 - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności
przekraczającą 3 lata,
4)5 - gdy czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności nie
przekraczającą 3 lat,(...)
§ 3. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub 2, jeżeli dokonanie
przestępstwa zależy od nastąpienia określonego w ustawie skutku, bieg
przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił."


Art. 102 kk "Jeżeli w okresie przewidzianym w art. 101 wszczęto
postępowanie przeciwko osobie, karalność popełnionego przez nią
przestępstwa ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu."

****************************************************
*****************
> Zaluzmy ze jestem kobieta, uzunelam ciaze 08.08.2001r. kiedy sprawa
> sie przedawni
****************************************************
*****************
Poczyńmy kilka zalozen:
1. Z wypowiedzi wynika,ze kobieta zgodę wyraziła, a więc nie bieżemy pod
uwagę art. 153 kk.
2. Usunięcie ciąży nastąpiło "z naruszeniem przepisów ustawy" (patrz
wyżej art. 4a ustawy o ...). W przeciwnym wypadku nie mielibyśmy do
czynienia z czynem zabronionym.
3. przestępstwo spenalizowane w art. 152 kk jest SKUTKOWE (skutek w
postaci przerwania ciąży należy do jego ustawowych znamion; to
stwierdzenie jest nam potrzebne ze względu na art. 101 §3 kk)

Zgodnie zatem z brzmieniem art. 101 kk przedawnienie karalności czynu
zabronionego nastąpi:

1) w przypadku gdy dziecko poczęte nie osiągnęło zdolności do
samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej -----> po 5 latach
od nastąpienia skutku w postaci przerwania ciąży

2) w przypadku gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do
samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej -----> po 10
latach od nastąpienia skutku w postaci przerwania ciąży

Natomiast zgodnie z art. 102 kk, jeżeli w tych okresach wszczęto
postępowania przeciwko osobie do okresów przedawnienia dolicza się
jeszcze 5 lat (a więc odpowiednio pkt. 1 --> w sumie 10 lat, pkt. 2 -->
w sumie 15 lat)

****************************************************
***********
> I kolega ktory porzyczylby mi kase wiedzac mniej wiecej na co
> tez ryzykuje odsiadke?
****************************************************
***********

Zgodnie z art. 152 §2 kk kolega moglby odpowiadac za pomocnictwo do
dokonania czynu zabronionego (patrz też art. 18 §3 kk). Skoro wiedział
"mniej więcej na co" to można by przyjąć założenie, że działał w
zamiarze ewentualnym (jedna z postaci umyślnego popełnienia czynu
zabronionego --> patrz art. 9 §1 kk "Czyn zabroniony popełniony jest
umyślnie, jeżeli sprawca(...)przewidując możliwość jego popełnienia, na
to się godzi"). Zgodnie z art. 152 §2 pomocnik odpowiada W TAKICH SAMYCH
GRANICACH jak sprawca. Patrz też art. 19 §2 kk.

****************************************************
***********

Chciałbym jeszcze wyjaśnić kwestię podmiotu tego przestępstwa (kto może
popełnić ten czyn). Choć nie jest to tematem pytania postawionego przez
dziobasa, ale mam wrażenie, że należy to wyjaśnić. Otóż NIE ODPOWIADA z
art. 152 kk kobieta ciężarna, która poddaje się zabiegowi.
Odpowiedzialności karnej podlege TEN, "KTO ZA ZGODĄ KOBIETY P R Z E R Y
W A JEJ CIĄŻĘ(...)" (art. 152 §1 kk), a więc nieuczciwy lekarz, etc.
Pozwolę sobie jeszcze przytoczyć pogląd E. Zielińskiej "
W świetle kodeksu karnego czyn kobiety dokonującej samej przerwania
ciąży lub poddającej się nielegalnemu zabiegowi nie tylko nie jest
karalny, lecz również nie stanowi przestępstwa. Sprzeczne z intencjami
ustawodawcy byłoby więc tym bardziej karanie kobiety za podżeganie do
popełnienia na niej przestępstwa. Nikt też przecież nie proponuje
pociągania do odpowiedzialności karnej niedoszłej ofiary eutanazji za
podżeganie do pozbawienia jej życia." (Rzeczpospolita 28 kwietna 2000r)


Pozdrawiam
Jubei

****************************************************
**************************
koniec cytatu
****************************************************
**************************