On Sat, 9 Jun 2007, Olgierd wrote:

> Dnia Sat, 09 Jun 2007 20:36:51 +0200, Henry (k) napisał(a):
>
>> Zresztą konstytucja jest takim samym aktem prawnym jak ustawy
>> i obowiązuje wszystkich
>
> Problem w tym, że *ja* mogę konstytucji nie przestrzegać. Zobacz sobie
> art. 7 tejże.

Czekaj.
Trzeba sobie to rozłożyć na kilka kroków.

Primo: "syndrom trawniczka" :]
Z tego, że w art.7 napisano coś co dotyczy relacji obywatel-władza,
jeszcze nie wynika NIC odnośnie INNYCH relacji.
To drugie może co najwyżej wynikac *z braku* innych zapisów
w konstytucji, a o tym ani słowa nie piszesz!
Secundo: przyjmijmy. Przyjmijmy, że konstytucja *nie* ustanawia relacji
obywatel-obywatel.
Rewelacja.
Ale za to wyraźnie ustanawia relację obywatel - organy władzy.
Zakodowaliśmy? ;) - to obejrzymy co z tego wyjdzie.

Jedziemy: art. 7 skoro zacząłeś.
Art.7 jasno i wyraźnie ustanawia zobowiązanie organów publicznych do
działania w granicach PRAWA (a nie konstytucji).
Wniosek: albo konstytucja jest zawarta w prawie i organów publicznych
dotyczy tak jak całe prawo, albo nie jest zawarta i nie dotyczy ;)
Przyjmijmy pierwszą wersję: konstytucja jednak jest częścią prawa.
Wynika z tego, że obowiazuje organy publiczne.

No to jedziemy dalej.
Żeby nie powtarzać argumentow na ktore powoływałem się w przeszłości,
wyciągnę sobie art. 54:
"Art. 54.
1. Każdemu zapewnia się wolnoœć wyrażania swoich poglšdów oraz
pozyskiwania i rozpowszechniania informacji."

Oczywiście, żeby nie wpaść w "syndrom trawniczka" czytamy również
art. 30 i 31 Konstytucji:
+++
Art. 30.

Przyrodzona i niezbywalna godnoœć człowieka stanowi Ÿródło wolnoœci i praw
człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i
ochrona jest obowišzkiem władz publicznych.

Art. 31.

1. Wolnoœć człowieka podlega ochronie prawnej.

2. Każdy jest obowišzany szanować wolnoœci i prawa innych. Nikogo nie
wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.

3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolnoœci i
praw mogš być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy sš konieczne
w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porzšdku
publicznego, bšdŸ dla ochrony œrodowiska, zdrowia i moralnoœci publicznej,
albo wolnoœci i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogš naruszać istoty
wolnoœci i praw.
---

Jeszcze jedno pytanie porządkowe: czy sąd, w tym powszechny sąd cywilny,
jest "organem władzy publicznej"?


No i mamy deser: OCZYWIŚCIE, przy przyjętych założeniach Konstytucja NIE
ustanawia relacji obywatel-obywatel.

Za to w momencie, jak ci obywatele idą do sądu, owa władza jest - na mocy
Konstytucji - *ZOBOWIĄZANA* do zapewnienia, aby ZAPEWNIENIA zawarte
w tejże Konstytucji były PRZESTRZEGANE!
Bo to jest sprawa między konkretnym obywatelem a tą władzą - on chce
ochrony praw które WŁADZA MA ZAPEWNIĆ.


Niby na jakiej innej zasadzie działa (zapisana skądinąd w tejże
Konstytucji) zasada ochrony przed dyskryminacją?
Jeśli ktoś będzie próbował dyskryminować inną osobę, to w zasadzie...
ano, w zasadzie mu wolno :>

Pic w tym, że w *KAŻDYM* miejscu, w którym władze publiczne staną się
elementem zamieszanym w dyskryminację, mają OBOWIĄZEK (o ile dana
czynność, orzeczenie, decyzja itp mieszczą się w ich kompetencjach)
zająć się ochroną dyskryminowanego!!

Niby jak INACZEJ będzie działać ochrona dyskryminacji, np. jak ktoś
odmówi sprzedaży w sklepie ze względu na obywatelstwo, narodowość
lub kolor skóry?

No i jakoś nie widzę różnicy: skoro każdemu wolno POZYSKIWAĆ INFORMACJĘ,
to z zastrzeżeniem obowiązku PRZESTRZEGANIA USTAW pańtwo oczywiście
nie ma nic do tego.
Do momentu, w którym jakikolwiek organ władzy publicznej stanie się
uczestnikiem sporu o "pozyskiwanie informacji" - powiedzmy zdjęcia ;)


pzdr, Gotfryd