>.... Nam nawet tego nawet nie probowal
> tego wynagrodzic, a teraz wymaga zebym przyjezdzala na wigilie i mowila do
> niego tatus...

Z tego co się orientuję to niestety bardzo częsta sytuacja. Najczęściej
dojrzewamy w momencie gdy zostało nam niewiele życia .Widziałem ostatnio
film o handlarzu narkotyków, który w istocie kochał swoje dziecko, ale w
wyniku paru pobytów w więzieniu, mimo jego usilnych starań całkowicie
utracił z nim kontakt - muszę przyznać, że przy finałowej scenie stanęła mi
klucha w gardle - niestety życie jest jedną wielką niewiadomą i nie ułatwia
nam egzystencji. Niem mam pojęcia jakie jest lekarstwo na ochronę dzieci
przed skutkami nieporozumień rodziców, pewno rozsądek i mądrość rodziców,
którzy sami twierdzą, że są mądrzejsi i przedewszystkim "dbają" o dobro
dziecka. Być może ktoś zrobił na ten temat doktorat, ale niestety w praktyce
jest tak jak jest.

WB