W dniu piątek, 13 marca 2015 21:01:33 UTC+1 użytkownik m napisał:
> W dniu 13.03.2015 o 20:30, Tomasz Myrdin pisze:
> [...]
> > § 2. Zająć można ruchomości dłużnika będące bądź w jego władaniu,
> > bądź we władaniu samego wierzyciela, który do nich skierował
> > egzekucję.
> [...]
> > Dokonując zajęcia, komornik nie bada statusu prawnego rzeczy ruchomej
> > znajdującej się we władaniu dłużnika
> [...]
> > Pogląd że komornik może a
> > często nawet powinien zająć (z pełną świadomością) rzecz (ruchomość)
> > która nie jest własnością dłużnika jest powszechnie akceptowany.
> > Akceptuje go kadra naukowa (przedstawiciele doktryny) oraz sędziowie
> > (orzecznictwo).
>
> Szczerze mówiąc, na moją nieprawniczą głowę to jest sprzeczne. Tj - w/w
> par2 mówi że zająć można ruchomość która jest a)ruchomością dłużnika i
> b)jest w jego władaniu.
>
> Skoro komornik nie bada statusu prawnego i zajmuje z pełną świadomością
> rzecz która nie jest własnością dłużnika, to w jaki sposób spełnia
> warunek z par2 że ruchomość ma być dłużnika?
>
> p. m.

Mowa jest o ruchomościach dłużnika przez które należy rozumieć ruchomości będące w
jego władaniu bądź inne dalej wymienione.
Zwróć uwagę że nie ma tu "i" które dopisałeś. Przyjęcie, tak jak chcesz że "zająć
można ruchomość która jest a)ruchomością dłużnika i b)jest w jego władaniu" byłoby
bezzasadne bo dalsza część przepisu wyraźnie wskazuje że ruchomość nie musi być we
władaniu dłużnika.
Owszem, można było to zgrabniej napisać ale i tak jest zrozumiałe.