W dniu 11-03-15 o 20:55, Tomasz Myrdin pisze:
> Często w mediach pojawiają się pełne oburzenia głosy o "niegodnych" komornikach,
którzy wiedzieli że coś nie należy do dłużnika a i tak zajęli tę rzecz. Ponieważ
ewidentnie trwa nagonka na komorników i ludziom wciska się kit, mając na uwadze że ta
grupa jest jednak dość poczytna chciałbym zwrócić uwagę na to jak w rzeczywistości
ten problem wygląda.
>
> To że komornik nie bada spraw związanych z własnością nie ma co już pisać, tyle
razy o tym mówiono i pisano że jak ktoś chciał to przyjąć do wiadomości to przyjął, a
jak nie chciał to i tak nie przyjmie. Chciałbym jednak zwrócić uwagę na art. 822 KPC,
dobitniej już nie można tej sprawy wyłożyć.
>
> Art. 822. [Wstrzymanie czynności komornika] Komornik wstrzyma się z dokonaniem
czynności, jeżeli przed jej rozpoczęciem dłużnik złoży niebudzący wątpliwości dowód
na piśmie, że obowiązku swojego dopełnił albo że wierzyciel udzielił mu zwłoki.
Komornik wstrzyma się również z dokonaniem czynności, jeżeli przed jej rozpoczęciem
dłużnik albo jego małżonek podniesie zarzut wynikający z umowy małżeńskiej przeciwko
dokonaniu czynności i okaże umowę majątkową małżeńską oraz przedłoży niebudzący
wątpliwości dowód na piśmie, że zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej oraz jej rodzaj
były wierzycielowi wiadome. Wstrzymując się z dokonaniem czynności, komornik
stosownie do okoliczności podejmie działania, które umożliwiają dokonanie czynności w
przyszłości. O wstrzymaniu czynności i jego przyczynach komornik niezwłocznie
zawiadomi wierzyciela. Na polecenie wierzyciela komornik niezwłocznie dokona
czynności, która uległa w
strzymaniu.
>
> Co to oznacza. Jeżeli komornikowi pokaże się dokument (który nie budzi żadnych
wątpliwości u komornika!) z którego wynika że dłużnik spłacił swój dług, względnie że
ma jeszcze czas na jego spłatę (bo zgodził się na to wierzyciel), względnie że
dłużnik i jego małżonek zawarli umowę majątkową małżeńską a wierzyciel o tym wiedział
(wtedy gdy miał wiedzieć) i przez to nie wszystko można zająć, to komornik ma
wstrzymać się z czynnościami. Ma to jednak zrobić tak by czynność mogła być dokonana
w przyszłości - jeśli więc przyszedł zająć ruchomości to i tak ma je zająć (chociaż
dowiedziono mu ponad wszelką wątpliwość że te ruchomości "nie powinny" zostać
zajęte).
> Więcej, jeśli wierzyciel oświadczy komornikowi że ma gdzieś to co twierdzi dłużnik,
chociaż dłużnik - o czym wie komornik - ma rację, to komornik i tak ma robić dalej
swoje (np. sprzedać zajęty ciągnik).
>
> To komornicy są źli? A może mamy prawo które bardziej chroni wierzyciela i
rządzących którzy są zbyt tchórzliwi (zwłaszcza przed wyborami) by to przyznać,
względnie zmienić?
>
Nie zgadzam się z Twoim poglądem. Problem z komornikami akurat w mojej
ocenie leży w innym miejscu. Komornik jest osobą zaufania społecznego -
mimo, że prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek. 99%
problemów z komornikami wynika z faktu, że przyjmują oni zlecenia
egzekucji nie weryfikując przedstawionych przez wierzyciela dokumentów.
To wierzyciel najpierw powinien przekonać komornika, że dłużnikiem jest
osoba, wobec której kieruje wniosek o egzekucję.

Nie zapominajmy, że sąd w tytule wykonawczym umieszcza to, czego domaga
się wierzyciel. Gdyby komornik otrzymując tytuł egzekucyjny na Jana
KOWALSKIEGO domagał się wykazania dokumentem urzędowym, że Jan KOWALSKI
zamieszkały w Koziej Wólce na którego składamy wniosek, to ten sam Jan
KOWALSKI, którego wskazano w tytule wykonawczym, to od wielu lat problem
by nie istniał. Wierzyciele w pozwie pozywaliby nie Jana KOWALSKIEGO,
ale Jana KOWALSKIEGO urodzonego w dniu ............, syna Jana i Marii,
zamieszkałego tu i tu. I w mojej ocenie - opierając się na materiałach
prasowych - zapobiegłoby to wielu problemom. Jeśli dłużnik się
przeprowadzi, to nie problem ustalić, że jest to nadal jedna i ta sama
osoba - pozostałe dane przecież są w zasadzie niezmienne.

W dalszej kolejności zdrowy rozsądek nakazywałby weryfikację oświadczeń
dłużnika co do własności zajmowanej u niego rzeczy. Jeśli dłużnik
utrzymuje, że przedmiot stanowi własność osoby trzeciej, to oczywiście
rozumiem jego zajęcie - bo może kłamać - ale przed sprzedażą należałoby
w sposób urzędowy stan prawny przedmiotu ustalić. W razie stwierdzenia,
że dłużnik kłamał kierować zawiadomienia o utrudnianiu egzekucji czy
ukrywaniu majątku. To też można robić w ramach obecnych przepisów.

Komornicy w mojej ocenie zapominają, że zgodnie z art. 1 USTAWY z dnia
29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji: "Komornik
sądowy, zwany dalej ,,komornikiem", jest funkcjonariuszem publicznym
działającym przy sądzie rejonowym." Moim zdaniem zatem mają obowiązek
denuncjacji, który wywiódł bym z kpk. Jeśli dłużnik w trakcie egzekucji
wyjaśnia wiarygodnie, że w związku z egzekucją doszło do przestępstwa,
to powinien on niejako zawiesić dalszą procedurę i powiadomić organa
ścigania. A komornicy raczej tego nie robią, a mogłoby to zapobiec wielu
problemom. Czynności sprawdzarce prowadzone przez Policję, to tylko 30
dni, a wówczas byłoby wiadomo, czy są podstawy do wszczęcia
postępowania, czynie ma.

Co więcej w mojej ocenie komornicy zapominają o tym, że to, iż działają
na zlecenie wierzyciela nie powinno zmieniać faktu, że jest
funkcjonariuszem publicznym i ma obowiązek działania na rzecz nie tylko
wierzyciela, ale i dłużnika. Sprzedaż zajętego przedmiotu znacznie
poniżej jego wartości jest działaniem na szkodę dłużnika.

Reasumując, po prostu przelała się czara goryczy moim zdaniem i stąd
nagonka.