W dniu 10.07.2019 o 01:07, Animka pisze:
> Tyle ludzi umiera codziennie, ginie w wypadkach, zostają zadźgani nożami
> ukrainców i jakoś nikt tego nie wałkuje.


e tam


Ponieważ przez całą drogę z domu na miejsce spotkania słuchałem radia,
wiedziałem już, że bandyta nie żyje. Sprawcą masakry był
dwudziestosiedmioletni Michael Ryan, który - z powodów na razie nikomu
nieznanych - grasował po Hungerford z dwoma karabinami półautomatycznymi
i jedną berettą. Do tej pory zdążył zginąć bądź z własnej ręki, bądź
z ręki snajpera, który oszczędził mu zachodu. Dziennikarze nie mieli
wstępu na miejsce zdarzenia, ranni trafili do szpitala, mieszkańcy
pochowali się w domach, a na mieście można było zobaczyć wyłącznie
policjantów i zabitych.

Minęliśmy blokadę drogową, po czym toczyliśmy się dalej niesamowicie
wyglądającymi wyludnionymi ulicami. Ostatnie promienie letniego słońca
kładły się na ścianach zabudowań miasta widma, spowijając je łagodnym
ciepłym światłem. Żywi tkwili w swoich domach, choć nie czuło się ich
obecności za firankami. Poza wozem policyjnym i moim samochodem nie
widać było żadnych aut. Psy nie szczekały. Koty nie ganiały się
w ogródkach. Nawet ptaki nie śpiewały.

Krążąc po niezbyt rozległych przedmieściach Hungerford, w pewnym
momencie minęliśmy krzywo zaparkowanego czerwonego renaulta. Na
kierownicy spoczywało bezwładnie kobiece ciało. Kawałek dalej,
w dzielnicy Southside, ujrzeliśmy dymiące zgliszcza rodzinnego domu
Ryana. Jezdnia była zablokowana. W wozie patrolowym o burtach
przeszytych kulami spoczywało nieruchome ciało policjanta. W toyocie,
która zderzyła się z radiowozem, także znajdował się martwy kierowca.

cytat z książki "Unnatural Causes" by Richard Shepherd



--
I love love