Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw

– 34 –
– gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, wojskowy
sąd okręgowy, na pisemny wniosek Komendanta Głównego Żandarmerii
Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, lub
na pisemny wniosek komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, złożony po
uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i pisemnej zgody
właściwego wojskowego prokuratora okręgowego, może, w drodze postanowienia,
zarządzić kontrolę operacyjną.”,
b)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:
1)
podsłuchu rozmów prowadzonych przy użyciu środków technicznych;
2)
podsłuchu i podglądzie pomieszczeń i osób poza miejscami publicznymi;
3)
kontroli treści korespondencji;
4)
nadzorze elektronicznym osób, miejsc i przedmiotów oraz środków
transportu;
5)
kontroli zawartości przesyłek.”,
c)
po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu:
„7a. Kontroli operacyjnej nie stanowią czynności, o których mowa w ust. 7
pkt 4, polegające na uzyskiwaniu danych w trybie art. 30.
7b. Czynności, o których mowa w ust. 7, mogą być realizowane przy użyciu
środków technicznych niezbędnych do realizacji celów kontroli operacyjnej.”,
d)
ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli
operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia
przestępstwa albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów przestępstwa,
wojskowy sąd okręgowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę
wnioskującego organu Żandarmerii Wojskowej, na pisemny wniosek Komendanta
Głównego Żandarmerii Wojskowej lub komendanta oddziału Żandarmerii
Wojskowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Komendanta Głównego
Żandarmerii Wojskowej oraz właściwego prokuratora wojskowego, może, również
po upływie okresów, o których mowa w ust. 9, jednokrotnie wydać postanowienie
o przedłużeniu kontroli operacyjnej na czas oznaczony, jednak nie dłuższy niż 12
miesięcy. „,
– 35 –
e) po ust. 16e dodaje się ust. 16f–16k w brzmieniu:
„16f. W przypadku gdy zachodzi przypuszczenie, że materiały, o których
mowa w ust. 16:
1)
zawierają informacje, o których mowa:
a)
w art. 178 Kodeksu postępowania karnego,
b)
w art. 178a i w art. 180 § 3 Kodeksu postępowania karnego,
z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240
§ 1 Kodeksu karnego
–
Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant oddziału
Żandarmerii Wojskowej nakazują ich niezwłoczne, komisyjne i protokolarne
zniszczenie;
2)
mogą zawierać informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem
zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania
karnego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub komendant
oddziału Żandarmerii Wojskowej przekazują prokuratorowi wojskowemu te
materiały.
16g. W przypadku, o którym mowa w ust. 16f pkt 2, prokurator wojskowy
niezwłocznie po otrzymaniu materiałów, kieruje je do sądu, który zarządził
kontrolę operacyjną albo wyraził na nią zgodę w trybie określonym w ust. 4, wraz
z wnioskiem o:
1)
wyrażenie zgody na ich wykorzystanie w postępowaniu karnym, albo
2) wydanie zarządzenia o ich niezwłocznym, komisyjnym i protokolarnym
zniszczeniu.
16h. Sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu dopuszczalności
wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów mogących zawierać informacje
stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których
mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, gdy jest to niezbędne dla
dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie
innego dowodu, albo zarządza ich zniszczenie, w terminie 14 dni od dnia złożenia
wniosku przez prokuratora wojskowego.
16i. Na postanowienie sądu o stwierdzeniu dopuszczalności wykorzystania w
postępowaniu karnym materiałów mogących zawierać informacje stanowiące
tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa
– 36 –
w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, prokuratorowi wojskowemu
przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania karnego.
16j. O wykonaniu zarządzenia dotyczącego zniszczenia informacji
stanowiących tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których
mowa w art. 180 § 2 Kodeksu postępowania karnego, organ Żandarmerii
Wojskowej jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania prokuratora,
o którym mowa w ust. 16g.
16k. W sprawach dotyczących kontroli operacyjnej lub udostępnienia danych
telekomunikacyjnych i pocztowych albo wykorzystania materiałów z tych
czynności w postępowaniu karnym w odniesieniu do posłów, senatorów
i Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej postanowienie wydaje Pierwszy Prezes
Sądu Najwyższego.”,
f)
po ust. 17 dodaje się ust. 17a w brzmieniu:
„17a. Wojskowy sąd okręgowy, Prokurator Generalny, wojskowy prokurator
okręgowy i organ Żandarmerii Wojskowej prowadzą rejestry: postanowień,
pisemnych zgód, wniosków i zarządzeń dotyczących kontroli operacyjnej oraz
centralny rejestr kontroli operacyjnych.”,
g)
po ust. 19 dodaje się ust. 19a–19c w brzmieniu:
„19a. Dokumentację materiałów zgromadzonych podczas stosowania kontroli
operacyjnej, stanowią:
1)
nośniki, na których utrwalone zostały treści rozmów telefonicznych lub
innych przekazów informacji albo treści korespondencji lub zawartość
przesyłek;
2)
kopie wykonane z nośników, o których mowa w pkt 1;
3)
dokumenty sporządzone na podstawie informacji utrwalonych na nośnikach
i kopiach, o których mowa w pkt 1 i 2.
19b. Dokumentacja materiałów zgromadzonych podczas stosowania kontroli
operacyjnej podlega protokolarnemu i komisyjnemu zniszczeniu w przypadku,
o którym mowa w:
1)
ust. 16 – niezwłocznie po przekazaniu materiałów, które dokumentuje,
prokuratorowi wojskowemu;
2)
ust. 18 – wraz z tymi materiałami.
– 37 –
19c. W przypadku, o którym mowa w ust. 16f, dokumentacja materiałów
zgromadzonych podczas stosowania kontroli operacyjnej, o której mowa
w ust. 19a:
1)
pkt 1 – podlega komisyjnemu, protokolarnemu zniszczeniu wraz
z materiałami, które dokumentuje, albo niezwłocznie po przekazaniu tych
materiałów prokuratorowi wojskowemu;
2)
pkt 2 i 3 – nie jest sporządzana.”,
h)
ust. 20 otrzymuje brzmienie:
„20. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
sposób dokumentowania kontroli operacyjnej,
2)
sposób przechowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń,
3)
sposób przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia
materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontroli,
4)
wzory dokumentów wchodzących w zakres dokumentacji kontroli operacyjnej
oraz rejestrów, o których mowa w ust. 17a
– uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych
czynności i uzyskanych materiałów oraz przejrzystość dokumentacji i rejestrów.”.
Art. 7. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz
Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do zadań ABW należy:
1)
rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie naruszających bezpieczeństwo
wewnętrzne państwa oraz jego porządek konstytucyjny zagrożeń:
a)
godzących w niepodległość, suwerenność, międzynarodową pozycję,
nienaruszalność terytorium państwa, w tym szpiegostwa lub innych zagrożeń
wywiadowczych ze strony obcych służb, obejmujących również zagrożenia

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228
i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 53, poz. 273, Nr 84, poz. 455, Nr 117, poz. 677 i Nr 230, poz. 1371, z 2012
r. poz. 627 i 908, z 2013 r. poz. 628, 675, 1247 i 1351 oraz z 2014 r. poz. 502, 544, 616, 1055 i 1822.
– 38 –
rozpoznawane metodami radiokontrwywiadu i
kontrwywiadu
elektronicznego,
b) o charakterze terrorystycznym,
c)
wynikających z propagowania totalitarnego ustroju państwa, nawoływania do
obalenia przemocą demokratycznego ustroju państwa, a także stosowania
przemocy lub groźby bezprawnej, publicznego znieważania lub nawoływania
do nienawiści z powodu różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych,
wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość,
d) godzących w bezpieczeństwo ekonomiczne państwa, ze szczególnym
uwzględnieniem funkcjonowania spółek, o których mowa w ustawie z dnia
18 marca 2010 r. o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do
spraw Skarbu Państwa oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach
kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność
w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych (Dz. U.
Nr 65, poz. 404),
e)
godzących w bezpieczeństwo informacji niejawnych oraz informacji
przetwarzanych w systemach teleinformatycznych o szczególnym znaczeniu
dla bezpieczeństwa państwa, niezbędnych do zachowania ciągłości
funkcjonowania administracji publicznej lub elementów infrastruktury
krytycznej w rozumieniu przepisów o zarządzaniu kryzysowym,
f)
związanych z obrotem z zagranicą bez zezwolenia towarami, technologiami
i usługami, o których mowa w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie
z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym
dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego
pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 194);
2)
rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw:
a)
określonych w art. 117–118a, art. 120, art. 121, art. 127–130, art. 132,
art. 134, art. 135 § 1 oraz art. 136 § 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), zwanej dalej „Kodeksem
karnym”, a także określonych w art. 119, art. 126a, art. 231 § 1, art. 252 § 1,
art. 255 § 2, art. 256 oraz art. 257 Kodeksu karnego, jeżeli ich popełnienie
zagraża bezpieczeństwu państwa lub jego porządkowi konstytucyjnemu,