Rządowy projekt ustawy o rewitalizacji

– 10 –
3. Przedsięwzięcia rewitalizacyjne zamieszczone w gminnym programie rewitalizacji
mogą być realizowane również poza obszarem rewitalizacji, jeżeli wynika to z ich specyfiki.
4. W przypadku gdy w związku z rewitalizacją następuje czasowa lub trwała zmiana
miejsca zamieszkania osób na miejsce położone poza obszarem rewitalizacji, w gminnym
programie rewitalizacji uwzględnia się przedsięwzięcia rewitalizacyjne obejmujące te osoby.
5. Przepis ust. 4 nie narusza przepisów regulujących właściwość miejscową organów
administracji publicznej.
Art. 16. 1. Zamieszczenie w gminnym programie rewitalizacji, w ramach listy, o której
mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a, przedsięwzięcia rewitalizacyjnego, którego realizacja
stanowi zadanie podmiotu publicznego innego niż gmina, wymaga zgody tego podmiotu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przedsięwzięcie rewitalizacyjne realizuje się
na warunkach określonych w gminnym programie rewitalizacji.
Art. 17. 1. Rada gminy, z własnej inicjatywy albo na wniosek wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta, podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia gminnego programu
rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po podjęciu przez radę gminy uchwały o
przystąpieniu do sporządzenia gminnego programu rewitalizacji, kolejno:
1)
ogłasza informację o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia gminnego
programu rewitalizacji na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej gminy,
w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, w prasie lokalnej oraz przez
obwieszczenie;
2)
sporządza projekt gminnego programu rewitalizacji;
3)
przeprowadza konsultacje społeczne projektu gminnego programu rewitalizacji;
4)
występuje o zaopiniowanie projektu gminnego programu rewitalizacji:
a)
w każdym przypadku przez:
–
zarząd właściwego powiatu – w zakresie zgodności ze strategią rozwoju
powiatu,
–
zarząd właściwego województwa – w zakresie zgodności z planem
zagospodarowania przestrzennego województwa i strategią rozwoju
województwa,
– 11 –
–
właściwego wojewodę – w zakresie zgodności z zadaniami rządowymi
służącymi realizacji celu publicznego, w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami,
–
właściwe organy wojskowe, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa – w
zakresie wymagań bezpieczeństwa i obronności,
–
właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży
Pożarnej – w zakresie ochrony przeciwpożarowej,
–
właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego,
–
właściwą gminną komisję urbanistyczno-architektoniczną,
–
operatorów sieci uzbrojenia terenu, w tym zarządców dróg oraz linii i terenów
kolejowych,
–
Komitet Rewitalizacji, jeżeli został powołany,
b)
w przypadku gdy jest to uzasadnione specyfiką obszaru rewitalizacji przez:
–
właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska – w zakresie form
ochrony przyrody,
–
właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków – w zakresie form
ochrony zabytków,
–
właściwego dyrektora urzędu morskiego – w zakresie zagospodarowania pasa
technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani,
–
właściwy organ nadzoru górniczego – w zakresie zagospodarowania terenów
górniczych,
–
właściwy organ administracji geologicznej – w zakresie zagospodarowania
terenów osuwisk,
–
właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej – w zakresie
zagospodarowania obszarów szczególnego zagrożenia powodzią,
–
ministra właściwego do spraw zdrowia – w zakresie zagospodarowania
obszarów ochrony uzdrowiskowej,
–
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe – w zakresie nieruchomości
Skarbu Państwa będących w trwałym zarządzie tego Gospodarstwa;
5)
wprowadza zmiany wynikające z przeprowadzonych konsultacji społecznych i
uzyskanych opinii oraz przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt gminnego
programu rewitalizacji.
– 12 –
Art. 18. 1. Podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, w zakresie swojej
właściwości rzeczowej lub miejscowej, opiniują projekt gminnego programu rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wyznacza termin przedstawienia opinii, nie
krótszy niż 14 dni i nie dłuższy niż 30 dni od dnia doręczenia projektu gminnego programu
rewitalizacji.
3. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za równoznaczne z
pozytywnym zaopiniowaniem projektu gminnego programu rewitalizacji.
Art. 19. Gminny program rewitalizacji nie stanowi aktu prawa miejscowego.
Art. 20. 1. W przypadku gdy ustalenia gminnego programu rewitalizacji są niezgodne
ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy,
przeprowadza się postępowanie w sprawie zmiany tego studium, w celu jego dostosowania
do gminnego programu rewitalizacji.
2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt zmiany studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględniający
ustalenia gminnego programu rewitalizacji niezwłocznie po uchwaleniu tego programu.
Postępowanie w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy prowadzi się w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia
27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przy czym:
1)
art. 9 ust. 1 tej ustawy nie stosuje się;
2)
ogłaszając o przystąpieniu do sporządzania projektu zmiany studium w sposób
określony w art. 11 pkt 1 tej ustawy, wójt, burmistrz albo prezydent miasta nie określa
formy, miejsca i terminu składania wniosków dotyczących studium;
3)
wójt, burmistrz albo prezydent miasta, sporządzając projekt zmiany studium na
podstawie art. 11 pkt 4 tej ustawy, nie rozpatruje wniosków dotyczących studium.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się jednoczesne prowadzenie
postępowania w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy oraz w sprawie uchwalenia albo zmiany miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego. Uchwalenie zmiany studium następuje przed wyłożeniem
do publicznego wglądu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo
jego zmiany.
4. Postępowanie w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w sprawie uchwalenia albo zmiany
– 13 –
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można wszcząć przed uchwaleniem
gminnego programu rewitalizacji, a po sporządzeniu i zamieszczeniu na stronie podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej gminy projektu gminnego programu rewitalizacji.
Uchwalenie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy następuje po uchwaleniu gminnego programu rewitalizacji.
Art. 21. Niezwłocznie po uchwaleniu gminnego programu rewitalizacji, rada gminy
wprowadza przedsięwzięcia rewitalizacyjne zawarte w tym programie, służące realizacji
zadań własnych gminy, do załącznika do wieloletniej prognozy finansowej gminy, o którym
mowa w art. 226 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z
2013 r. poz. 885, z późn. zm.). Jeżeli dane dotyczące tych przedsięwzięć nie są
wystarczające do wpisania ich do wieloletniej prognozy finansowej, rada gminy wprowadza
przedsięwzięcia do tej prognozy niezwłocznie po ustaleniu niezbędnych danych.
Art. 22. 1. Gminny program rewitalizacji podlega ocenie aktualności i stopnia realizacji,
dokonywanej przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta co najmniej raz na trzy lata,
zgodnie z systemem monitorowania i oceny określonym w tym programie.
2. Ocena sporządzona przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta podlega
zaopiniowaniu przez Komitet Rewitalizacji oraz ogłoszeniu na stronie podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej gminy.
3. W przypadku stwierdzenia, że gminny program rewitalizacji wymaga zmiany, wójt,
burmistrz albo prezydent miasta występuje do rady gminy z wnioskiem o jego zmianę. Do
wniosku załącza się opinię, o której mowa w ust. 2.
4. W przypadku stwierdzenia, w wyniku przeprowadzonej oceny stopnia realizacji
gminnego programu rewitalizacji, osiągnięcia celów rewitalizacji w nim zawartych, rada
gminy uchyla uchwałę w sprawie gminnego programu rewitalizacji w całości albo w części, z
własnej inicjatywy albo na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta.
Art. 23. 1. Zmiana gminnego programu rewitalizacji następuje w trybie, w jakim jest on
uchwalany.

2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646,
z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877 oraz z 2015 r. poz. 238 i 532.
– 14 –
2. Zmiana gminnego programu rewitalizacji nie wymaga uzyskania opinii, o których
mowa w art. 17 ust. 2 pkt 4, ani przeprowadzenia konsultacji społecznych, jeżeli:
1)
nie dotyczy przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5
lit. a;
2)
nie wymaga zmiany uchwały, o której mowa w art. 25.
Art. 24. Koszty sporządzenia oraz zmiany gminnego programu rewitalizacji obciążają
budżet gminy.
Rozdział 5
Specjalna Strefa Rewitalizacji
Art. 25. 1. Na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta rada gminy podejmuje
uchwałę w sprawie ustanowienia na obszarze rewitalizacji Specjalnej Strefy Rewitalizacji,
zwanej dalej „Strefą”.
2. Strefę ustanawia się w celu zapewnienia sprawnej realizacji przedsięwzięć
rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5, na okres nie dłuższy niż 10 lat bez
możliwości przedłużenia.
3. Wniosek o ustanowienie Strefy składa się po uchwaleniu gminnego programu
rewitalizacji i zgodnie z jego ustaleniami.
4. Dopuszcza się podjęcie odrębnych uchwał, o których mowa w ust. 1, dla
podobszarów rewitalizacji.
Art. 26. Uchwała w sprawie ustanowienia na obszarze rewitalizacji Specjalnej Strefy
Rewitalizacji stanowi akt prawa miejscowego.
Art. 27. 1. Budowa lub przebudowa budynków służących rozwojowi społecznego
budownictwa czynszowego wykonywana na obszarze Strefy oraz przewidziana w gminnym
programie rewitalizacji w ramach przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15
ust. 1 pkt 5 lit. a, stanowi cel publiczny w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o
gospodarce nieruchomościami.
2. Przez społeczne budownictwo czynszowe należy rozumieć budownictwo
mieszkaniowe realizowane przy łącznym spełnieniu następujących warunków:
1)
dostęp do lokali mieszkalnych odbywa się na zasadach nierynkowych na podstawie
kryteriów określonych przez organy władzy publicznej;