Rządowy projekt ustawy o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym

– 10 –
Rozdział 6
Bufor antycykliczny
Art. 21. 1. Instytucja utrzymuje kwotę kapitału podstawowego Tier I, dodatkową w
stosunku do kapitału podstawowego Tier I utrzymywanego na potrzeby spełniania wymogu w
zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 92 ust. 1 rozporządzenia 575/2013, na
poziomie łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 tego
rozporządzenia pomnożonej przez średnią ważoną wskaźników bufora antycyklicznego
obliczoną zgodnie z ust. 4 (bufor antycykliczny specyficzny dla instytucji).
2. Instytucja utrzymuje bufor antycykliczny specyficzny dla instytucji na zasadzie
indywidualnej, o której mowa w art. 6–10 rozporządzenia 575/2013 i skonsolidowanej.
3. Dodatkowa kwota kapitału podstawowego Tier I, o której mowa w ust. 1, nie jest
jednocześnie zaliczana na poczet spełniania przez te instytucje wymogów nałożonych na
podstawie art. 19 ust. 1, a także art. 92 ust. 1 rozporządzenia 575/2013 oraz wymogów
nałożonych przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie art. 138a ust. 1 pkt 2 i ust. 2
ustawy – Prawo bankowe oraz art. 98f ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi.
4. Do obliczania średniej ważonej wskaźników bufora antycyklicznego instytucja
stosuje do wszystkich wskaźników bufora antycyklicznego łączne wymogi w zakresie
funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego związane z ekspozycjami kredytowymi w
danym państwie członkowskim lub państwie trzecim, podzielone przez łączne wymogi w
zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego związanego z ekspozycjami
kredytowymi tej instytucji.
5. Ekspozycje kredytowe, o których mowa w ust. 4, obejmują wszystkie kategorie
ekspozycji, z wyjątkiem ekspozycji wymienionych w art. 112 lit. a–f rozporządzenia
575/2013, jeżeli podlegają one:
1)
wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka kredytowego zgodnie z
art. 107–311 rozporządzenia 575/2013;
2)
wymogom w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka szczególnego zgodnie z
art. 326–350 rozporządzenia 575/2013 lub z tytułu dodatkowego ryzyka niewykonania
zobowiązań i ryzyka migracji zgodnie z art. 362–377 tego rozporządzenia – w
przypadku gdy ekspozycja dotyczy portfela handlowego;
– 11 –
3)
wymogom w zakresie funduszy własnych zgodnie z art. 242–270 rozporządzenia
575/2013 – w przypadku gdy ekspozycja ma charakter sekurytyzacyjny.
Art. 22. 1. Obowiązkiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1, nie są objęte firmy
inwestycyjne będące mikroprzedsiębiorcami, małymi albo średnimi przedsiębiorcami w
rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
2. Komitet informuje Komisję Europejską, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego,
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz organy właściwe w sprawach nadzoru
makroostrożnościowego zainteresowanych państw członkowskich o zakresie wyłączenia, o
którym mowa w ust. 1.
Art. 23. 1. Komitet oblicza co kwartał wartość odniesienia wskaźnika bufora
antycyklicznego. Wartość odniesienia stanowi zmienna, która odzwierciedla cykl kredytowy i
ryzyko związane z nadmiernym wzrostem akcji kredytowej w gospodarce narodowej, z
uwzględnieniem specyfiki polskiej gospodarki i jej systemu finansowego.
2. Wartość odniesienia opiera się na wskaźniku odchylenia od długoterminowej
tendencji zmiany wskaźnika kredytów do PKB i uwzględnia w szczególności:
1)
wskaźnik wzrostu akcji kredytowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym
wskaźnik odzwierciedlający zmiany dotyczące wskaźnika kredytów udzielonych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do PKB;
2)
zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące ustalania wskaźnika
bufora antycyklicznego, wydane na podstawie art. 16 rozporządzenia 1092/2010.
Art. 24. 1. Wskaźnik bufora antycyklicznego jest określony jako 0 albo 0,25 punktu
procentowego lub wielokrotność 0,25 punktu procentowego i może wynosić od 0 do 2,5%
łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko instytucji, które posiadają ekspozycje kredytowe na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia
575/2013. W uzasadnionych przypadkach wskaźnik bufora antycyklicznego może
przekraczać 2,5%.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ocenia co kwartał adekwatność
wysokości wskaźnika bufora antycyklicznego, biorąc pod uwagę rekomendację Komitetu.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wskaźnik bufora antycyklicznego;
2)
dzień, od którego instytucje stosują ten wskaźnik – w przypadku gdy wskaźnik bufora
antycyklicznego jest podwyższany; dzień ten ustala się na dzień przypadający 12
– 12 –
miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia, chyba że wyjątkowe okoliczności
uzasadniają określenie krótszego terminu.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw
instytucji finansowych bierze pod uwagę:
1)
rekomendację Komitetu dotyczącą wysokości wskaźnika bufora antycyklicznego;
2)
wartość odniesienia, o której mowa w art. 23;
3)
zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące ustalania wskaźnika
bufora antycyklicznego, wydane na podstawie art. 16 rozporządzenia 1092/2010;
4)
inne zmienne istotne z punktu widzenia reagowania na występujące cykliczne ryzyko
systemowe;
5)
wynik oceny kwartalnej, o której mowa w ust. 2, oraz konieczność właściwego
reagowania na cykliczne ryzyko systemowe.
Art. 25. 1. Komitet zamieszcza co kwartał informacje o wskaźniku bufora
antycyklicznego na stronie internetowej Narodowego Banku Polskiego, w tym informacje:
1)
o wysokości obowiązującego wskaźnika bufora antycyklicznego;
2)
o wartości odniesienia dotyczącej wskaźnika bufora antycyklicznego;
3)
o wskaźniku kredytów do PKB, o którym mowa w art. 23 ust. 2;
4)
w przypadku podwyższenia wskaźnika bufora antycyklicznego – o dniu, od którego
instytucje stosują podwyższony wskaźnik;
5)
w przypadku obniżenia wskaźnika bufora antycyklicznego – o przewidywanym okresie
obowiązywania obniżonego wskaźnika.
2. Komitet przekazuje Europejskiej Radzie ds. Ryzyka Systemowego informacje, o
których mowa w ust. 1.
Art. 26. Instytucja stosuje do obliczenia bufora antycyklicznego specyficznego dla
instytucji wskaźnik bufora antycyklicznego dla państwa członkowskiego innego niż
Rzeczpospolita Polska lub państwa trzeciego na poziomie ustalonym przez organ właściwy w
sprawach nadzoru makroostrożnościowego tego państwa członkowskiego lub tego państwa
trzeciego, jeżeli ten wskaźnik został ustalony na poziomie do 2,5% łącznej kwoty ekspozycji
na ryzyko, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013. W przypadku gdy
minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi wskaźnik bufora antycyklicznego
zgodnie z art. 29 ust. 2, instytucja stosuje ten wskaźnik.
– 13 –
Art. 27.
1. W przypadku gdy organ właściwy w sprawach nadzoru
makroostrożnościowego państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub
państwa trzeciego ustalił wskaźnik bufora antycyklicznego dla tego państwa na poziomie
powyżej 2,5%, instytucja stosuje do obliczenia bufora antycyklicznego specyficznego dla
instytucji wskaźnik określony zgodnie z ust. 2. W przypadku gdy minister właściwy do spraw
instytucji finansowych:
1)
nie określi wskaźnika bufora antycyklicznego zgodnie z ust. 2 – instytucja dla
ekspozycji na ryzyko w tym innym państwie niż Rzeczpospolita Polska stosuje
wskaźnik na poziomie 2,5%;
2)
określi wskaźnik bufora antycyklicznego zgodnie z art. 30 ust. 2 – instytucja stosuje ten
wskaźnik.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1)
wysokość wskaźnika bufora antycyklicznego ustalonego w państwie członkowskim
innym niż Rzeczpospolita Polska lub państwie trzecim dla tego państwa
członkowskiego lub tego państwa trzeciego na poziomie powyżej 2,5% łącznej kwoty
ekspozycji na ryzyko, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia 575/2013;
2)
dzień, od którego instytucja stosuje ten wskaźnik; dzień ten ustala się na dzień
przypadający 12 miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia, chyba że wyjątkowe
okoliczności uzasadniają określenie krótszego terminu.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
instytucji finansowych bierze pod uwagę:
1)
rekomendację Komitetu dotyczącą uznania wysokości wskaźnika bufora
antycyklicznego, ustalonego w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita
Polska lub państwie trzecim dla tego innego państwa, na poziomie powyżej 2,5%
łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, obliczonej zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia
575/2013;
2)
zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące ustalania wskaźnika
bufora antycyklicznego, wydane na podstawie art. 16 rozporządzenia 1092/2010.
Art. 28. Komitet zamieszcza informacje o wskaźniku bufora antycyklicznego, o którym
mowa w art. 27 ust. 2, na stronie internetowej Narodowego Banku Polskiego, w tym
informacje o:
1)
wysokości obowiązującego wskaźnika bufora antycyklicznego;
– 14 –
2)
państwie członkowskim lub państwie trzecim, do których ten wskaźnik ma
zastosowanie;
3)
dniu, od którego instytucje stosują ten wskaźnik.
Art. 29. 1. Jeżeli organ właściwy w sprawach nadzoru makroostrożnościowego państwa
trzeciego nie ustalił lub nie opublikował wskaźnika bufora antycyklicznego dla tego państwa
trzeciego, w którym co najmniej jedna instytucja posiada ekspozycje kredytowe, instytucja
stosuje do obliczenia bufora antycyklicznego specyficznego dla instytucji wskaźnik bufora
antycyklicznego określony zgodnie z ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1)
wskaźnik bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego, który nie ustalił lub nie
opublikował tego wskaźnika;
2)
dzień, od którego instytucja stosuje ten wskaźnik; dzień ten ustala się na dzień
przypadający 12 miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia, chyba że wyjątkowe
okoliczności uzasadniają określenie krótszego terminu.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
instytucji finansowych bierze pod uwagę:
1)
rekomendację Komitetu dotyczącą konieczności określenia oraz wysokości wskaźnika
bufora antycyklicznego dla tego państwa trzeciego;
2)
zalecenia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego dotyczące ustalania wskaźnika
bufora antycyklicznego, wydane na podstawie art. 16 rozporządzenia 1092/2010.
Art. 30. 1. Instytucja stosuje do obliczenia bufora antycyklicznego specyficznego dla
instytucji wskaźnik bufora antycyklicznego określony przez ministra właściwego do spraw
instytucji finansowych:
1)
zgodnie z ust. 2 pkt 1 – w przypadku gdy minister właściwy do spraw instytucji
finansowych uzna, że wskaźnik bufora antycyklicznego ustalony przez państwo trzecie
nie jest wystarczający, aby w należyty sposób chronić instytucje przed ryzykiem
nadmiernego wzrostu akcji kredytowej w tym państwie trzecim;
2)
zgodnie z ust. 2 pkt 2, jednak nie mniej niż na poziomie 2,5% – w przypadku gdy
wskaźnik bufora antycyklicznego dla państwa trzeciego, ustalony przez organ właściwy
w sprawach nadzoru makroostrożnościowego tego państwa, wynosi ponad 2,5% łącznej