Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o języku polskim oraz ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych

2. Źopełniacz
 jako określenie rzeczownika:
- bez przyimka, np.: Brat Ewy jest nauczycielem. Kupił kilogram ryżu.
- z przyimkiem, np.: Nie ma pasty do zębów. Mamy egzamin z języka polskiego.
 jako określenie czasownika:
- zaprzeczonego, np.: Nie kupiły tego soku.
- z rekcją dopełniaczową, np.: Słucha muzyki.
- wyrażające różne okoliczności, np.: Idę do domu. Byli my u lekarza. Wracają z Warszawy.
 jako podmiot, np.: Koleżanki nie było w szkole.

3. Biernik
 jako określenie czasownika:
- bez przyimka, np.: Napisali list.
- z przyimkiem, np.: Pyta o godzinę. Prosiła o rachunek. Czekają na autobus.
 wyrażający różne stosunki znaczeniowe, np.: Idę na pocztę. Oni pojadą w góry, a my nad
morze. To było w sobotę w południe.
4. Narzędnik
 jako orzecznik, np.: Paweł jest dobrym studentem. Ona była aktorką.
 jako określenie czasownika:
- bez przyimka, np.: Interesuję się sportem. Piotr kieruje fabryką. Jechał pociągiem.
- z przyimkiem, np.: Były my nad morzem. Parking jest za sklepem. Spotkamy się przed
teatrem.
5. Miejscownik
 jako określenie czasownika:
- z przyimkiem, np.: Mieszkam w Polsce. O której godzinie będzie obiad? Byli my na
spotkaniu. Czy lubicie spacerować po parku?

Zdania pojedyncze
1. Oznajmujące, np.: W maju Anna uczyła się języka polskiego w Warszawie. Czuję się dobrze.
Teraz uczymy się języka polskiego. Jest godzina ósma.
2. Pytające:
 rozstrzygające, np.: Czy Anna uczyła się języka polskiego w Warszawie?
 uzupełniające, np.: Kto uczył się języka polskiego? Czego uczyła się Anna? Gdzie Anna uczyła
się języka polskiego? Kiedy Anna uczyła się języka polskiego w Warszawie? Jak się czujesz?
Co teraz robicie? Która jest godzina?
3.
Zaprzeczone,
np.:
Siostry
nie
ma
w
domu.
Nie widziałem tej gazety.

Zdania złożone
1. Współrzędnie ze spójnikami: i, a, lub, więc, ale.
2. Podrzędnie ze spójnikami: że, bo, dlatego że, kiedy.


III. STYLISTYKA
1. Rodzaje stylu:
 styl formalny;
 styl nieformalny.
2.
rodki stylistyczne (w ograniczonym zakresie i bez znajomości terminów):
 elipsy, np.: Warszawa to stolica Polski;
- 54 -
 antonimy, np.: chudy - gruby, wysoki - niski;
 epitety, np.: ciężka walizka, dobra zupa.

C. ROZUMIźNIź TźKSTÓW PISANYCH Ogólny opis umiejętności
Zdający na poziomie A1 rozumieją pojedyncze napisy, fragmenty tekstów (jednozdaniowe) oraz
bardzo krótkie teksty zawierające słownictwo z zakresu podanego w słowniku minimum (jest to
przedział 1500 - 2000 wyrazów związanych z katalogiem tematycznym dla poziomu A1. Zakres
tematyczno-pojęciowy tekstów określają katalogi: tematyczny oraz intencjonalno-pojęciowy
(zob. Katalogi A i B).
Zdający rozumieją główną myśl oraz intencję komunikacyjną krótkiego tekstu napisanego
prostym językiem (rozumienie globalne). Potrafią także wydobyć konkretne informacje
szczegółowe z tekstów informacyjnych lub prostych, często używanych instrukcji (rozumienie
selektywne oraz szczegółowe).
Zdający potrafią stosować strategie ułatwiające rozumienie tekstów, takie jak czytanie pobieżne
w celu wyszukania informacji (np. w menu, w krótkim ogłoszeniu w gazecie) oraz dostosowywać
tempo czytania do postawionych przed nimi zadań.

Rodzaje tekstów:
 pojedyncze napisy i ogłoszenia intencjonalne (np. Zakaz palenia, Pchać, Ciągnąć, Nie
otwierać)ś
 pojedyncze napisy i ogłoszenia tematyczne (np. Sklep czynny..., Rozkład jazdy)ś
 krótkie, specjalnie opracowane teksty z zakresu określonego w katalogu
tematycznym;
 fragmenty bardzo prostych leksykalnie i strukturalnie oryginalnych tekstów, którym
towarzyszą materiały wizualne.

Rejestr tekstów:
 użytkowy (1) instytucjonalny: ogłoszenia (np. ogłoszenia drobne, np. kupię, sprzedam);
informacje (np. menu, rozkłady jazdy, plakaty, bilety); formularze (np. z danymi osobowymi);
(2) prywatny: listy, e-maile, kartki pocztowe.

Role komunikacyjne:
 nieznajomy, znajomy;
 kolega, przyjaciel;
 członek rodziny;
 podróżny;
 uczący się (uczeń);
 klient;
 pacjent.

D. PISANIE

Ogólny opis umiejętności
Zdający na poziomie A1 umieją pisać bardzo krótkie i proste teksty przewidziane dla tego
poziomu (zob. Formy wypowiedzi zamieszczone poniżej), stosując technikę pisania
kontrolowanego i, w bardzo ograniczonym zakresie, sterowanego. Potrafią wypowiadać się na
tematy zamieszczone w katalogu tematycznym (zob. Katalog B) i wyrażać funkcje
komunikacyjne objęte katalogiem intencjonalno-pojęciowym (zob. Katalog A).
- 55 -
Zdający wykazują się znajomością słownictwa stosownego dla danej formy wypowiedzi i jej
tematu, rozróżniają styl oficjalny i nieoficjalny oraz znają struktury gramatyczne wymienione w
Li cie zagadnień gramatycznych dla poziomu A1.
Zdający znają i stosują niektóre konwencje socjokulturowe oraz wykonują najprostsze działania
interakcyjne (np. pisanie pozdrowień).
Zdający wykazują się znajomością poprawnego zapisu liter, podstaw zasad pisowni wyrazów
dużymi i małymi literami oraz podstaw interpunkcji.
Pismo zdających powinno być czytelne i odpowiadać polskim normom.

Rodzaje tekstów:
 pozdrowienia;
 życzenia;
 list prywatny nieformalny;
 sms;
 opis osoby;
 opis miejsca;
 opis przedmiotu;
 wypracowanie (np. wypracowanie na temat Mój dzień). Zdający potrafią poprawnie
wypełniać formularze (np. w hotelu).

Role komunikacyjne:
 nieznajomy, znajomy;
 kolega, przyjaciel;
 członek rodziny;
 podróżny;
 uczący się (uczeń).

E. MÓWIźNIź

Ogólny opis umiejętności
Zdający na poziomie A1 posługują się językiem polskim w bardzo prostych, typowych
sytuacjach komunikacyjnych, związanych z najważniejszymi potrzebami życia codziennego.
Potrafią wyrażać funkcje komunikacyjne przewidziane w inwentarzu intencjonalno-pojęciowym
(zob. Katalog A) w odniesieniu do tematów określonych inwentarzem tematycznym (zob.
Katalog B), stosując odpowiednie struktury gramatyczne wymienione w Li cie zagadnień
gramatycznych dla poziomu A1.
Zdający potrafią uczestniczyć w bardzo prostych sytuacjach komunikacyjnych, gdy rozmówcy
wypowiadają się dość wolno, powtarzają i parafrazują swoje wypowiedzi. Umieją odpowiadać na
proste pytania i zadawać je. Potrafią prosić inne osoby o konkretne przedmioty, formułować
proste stwierdzenia dotyczące najważniejszych potrzeb życia codziennego.
Zdający potrafią tworzyć bardzo krótkie, głównie przygotowane wcześniej, wypowiedzi
monologowe. Umieją mówić o sobie, opisać, czym się zajmują i gdzie mieszkają, tworzą
pojedyncze zdania na temat ludzi i miejsc.
Jeśli zachodzi taka potrzeba, umieją poprosić o powtórzenie i wyjaśnienie niezrozumiałych
wyrazów czy zwrotów.
Zdający potrafią porozumiewać się, używając pojedynczych wyrazów i zwrotów oraz niektórych
bardzo prostych struktur gramatycznych związanych z konkretnymi sytuacjami. Stosują zasady
- 56 -
wymowy i intonacji wyuczonych słów i wyrażeń, pozwalające odbiorcy, przy pewnym wysiłku,
na właściwe zrozumienie intencji oraz treści wypowiedzi.

Rodzaje tekstów (wypowiedzi):

1. Wypowiedzi monologowe:
 wypowiedź na temat własnej osoby, zainteresowań, doświadczeń, planów (zob. Katalog B);
 opis ludzi, miejsc, przedmiotów i czynności.
2. Wypowiedzi dialogowe:
 dialog intencjonalny (zob. Katalog A);
 dialog tematyczny (zob. Katalog B).

Role komunikacyjne:
 nieznajomy, znajomy;
 kolega, przyjaciel;
 członek rodziny;
 gość;
 podróżny;
 uczący się (uczeń);
 klient, konsument;
 pacjent.

KATALOG A

Katalog intencjonalno-pojęciowy dla poziomu Ań

Funkcje
1. Konwencje grzecznościowe:
 zwracanie czyjejś uwagi - nawiązywanie kontaktu;
 przedstawianie siebie lub innych;
 powitania;
 pożegnania;
 podziękowania;
 przepraszanie;
 składanie życzeń.

2. Informowanie i pytanie:
 prośba o informacje;
 udzielanie informacji;
 pytanie;
 nazywanie.

3. Potwierdzanie i zaprzeczanie:
 przytakiwanie;
 negowanie;
 wyrażanie zgody.

- 57 -
4. Wyrażanie uczuć:
 wyrażanie sympatii i antypatii;
 wyrażanie upodobania;
 wyrażanie zadowolenia i niezadowolenia.

5. Źziałanie:
 prośba - wzywanie do działania;
 zakaz - wzywanie do zaniechania działania.


Pojęcia ogólne :
 funkcje i cechy osób, przedmiotów, miejsc;
 wyrażanie posiadania;
 wyrażanie relacji przestrzennych;
 wyrażanie relacji czasowych.


KATALOG B

Katalog tematyczny dla poziomu A1
ń. Człowiek:
 imię i nazwisko, adres, płeć, wiek, data i miejsce urodzenia;
 przynależność narodowa/państwowa, znajomość języków;
 wygląd i podstawowe cechy charakteru;
 najczęstsze zawody;
 rodzina, członkowie rodziny.

2. Dom, mieszkanie, otoczenie:
 rodzaje pomieszczeń;
 urządzenie i wyposażenie mieszkania - meble i inne sprzęty.

3. Życie codzienne:
 typowe zajęcia/czynności dnia codziennego;
 przedmioty codziennego użytku;
 określenia czasu (np. pory roku, miesiące, dni tygodnia, pory dnia, godziny
itp.).

4. Czas wolny, rozrywka:
 sposób spędzania wolnego czasu;
 hobby;
 uprawianie sportu.

5. Podróże:
 środki komunikacji publicznej;
 dworzec autobusowy;
 dworzec kolejowy;
 lotnisko.

6. Stosunki międzyludzkie:
 zapoznawanie się (nawiązywanie kontaktów oficjalnych i nieoficjalnych);
- 58 -