Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2008 r.

Druk nr 2247

Warszawa, 6 sierpnia 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-91-09


Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o ratyfikacji Układu o stabilizacji

i stowarzyszeniu między Wspólnotami
Europejskimi i ich państwami
członkowskimi, z jednej strony,

a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej
strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia
16 czerwca 2008 r.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Zagranicznych.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk






Projekt


W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:


W dniu 16 czerwca 2008 r. został sporządzony w Luksemburgu Układ o stabilizacji
i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi,
z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony.
Po zaznajomieniu się z powyższym Układem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim
zawartych,
– jest
przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
– będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.

Dano w Warszawie, dnia



PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

PREZES RADY MINISTRÓW
24-07-aa

Projekt


U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi
i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej
strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2008 r.

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami
Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną,
z drugiej strony, sporządzonego w Luksemburgu dnia 16 czerwca 2008 r.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

23-07-aa


U Z A S A D N I E N I E

Podpisanie Układu nastąpiło dnia 16 czerwca 2008 r. w Luksemburgu.

1. Potrzeba i cel związania się Rzeczypospolitej Polskiej Układem
W dniu 21 listopada 2005 r. Rada Unii Europejskiej podjęła decyzję o upoważnieniu
Komisji Europejskiej do negocjowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu
(zwanego dalej Układem) z Bośnią i Hercegowiną i w dniu 25 listopada 2005 r.
nastąpiło oficjalne rozpoczęcie negocjacji w sprawie tego Układu. Negocjacje
podjęto w bliskim porozumieniu z Grupą Roboczą Rady do spraw Bałkanów
Zachodnich (COWEB) oraz z państwami członkowskimi Wspólnot Europejskich.
Dyskusje dotyczące kwestii technicznych zostały zakończone w grudniu 2006 r. Po
rozmowach z państwami członkowskimi wprowadzono dodatkowe korekty i w maju
2007 r. udostępniono tekst Układu.
Lepsza współpraca Bośni i Hercegowiny z Międzynarodowym Trybunałem Karnym
dla Byłej Jugosławii (ICTY) oraz postępy w realizacji reformy policji odnotowane
w ostatnim kwartale 2007 r. umożliwiły Komisji Europejskiej parafowanie Układu
o stabilizacji i stowarzyszeniu w dniu 4 grudnia 2007 r. w Sarajewie.
Stanowisko Rządu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie propozycji decyzji Rady
Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej odnośnie do zawarcia Układu między
Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony,
a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, zostało przyjęte przez Komitet Europejski
Rady Ministrów w dniu 22 kwietnia 2008 r.
Ratyfikacja Układu pozwoli na pogłębienie i przyspieszenie integracji Bośni
i Hercegowiny z Unią Europejską. Jest to istotny element realizacji perspektywy
europejskiej dla państw Bałkanów Zachodnich. Bliższe powiązanie Bośni
i Hercegowiny ze Wspólnotami Europejskimi przyczyni się do budowy stabilności
polityczno-gospodarczej tego kraju oraz całego regionu Bałkanów Zachodnich.
Dzięki związaniu się Rzeczypospolitej Polskiej Układem zostaną uregulowane
podstawy i kierunki dialogu politycznego, współpracy i handlu między
Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, w tym Rzecząpospolitą
Polską, a Bośnią i Hercegowiną.
2. Treść Układu
Układ reguluje współpracę Unii Europejskiej z Bośnią i Hercegowiną
w bardzo szerokim spektrum, obejmując:
a) warunki dialogu politycznego z Bośnią i Hercegowiną, który ma promować:
– pełną integrację Bośni i Hercegowiny ze wspólnotą państw demokra-
tycznych i stopniowe zbliżenie z Unią Europejską,
– postępujące ujednolicanie stanowisk Stron w kwestiach międzynarodowych,
w tym dotyczących Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa,
łącznie z wymianą informacji,
– współpracę regionalną i rozwój dobrosąsiedzkich stosunków,
– wspólne postrzeganie kwestii bezpieczeństwa i stabilności w Europie
Dialog polityczny będzie się odbywał głównie w ramach Rady Stabilizacji
i Stowarzyszenia (SAC). Na życzenie Stron dialog polityczny może się odbywać
w formie: spotkań wyższych urzędników, z wykorzystaniem kanałów dyploma-
tycznych (łącznie z kontaktami w państwach trzecich, w ramach ONZ, OBWE,
Rady Europy i innych organizacji) oraz innych formach uznanych za stosowne.
Układ zobowiązuje Bośnię i Hercegowinę do współpracy i rozwoju kontaktów
z państwami-stronami innych układów o stabilizacji
i stowarzyszeniu,
państwami objętymi procesem stabilizacji i stowarzyszenia oraz państwami
kandydującymi do Unii Europejskiej nieuczestniczącymi w procesie stabilizacji
i stowarzyszenia;
b) warunki wzmocnienia współpracy regionalnej, łącznie z perspektywą tworzenia
stref wolnego handlu przez kraje regionu
Bośnia i Hercegowina będzie wdrażać w pełni istniejące porozumienia
dwustronne wynegocjowane zgodnie z protokołem ustaleń w sprawie ułatwień

2