miau napisał(a):
> *** A nie myslales, zeby jednak walczyc o te dzieci do konca?
> Sprobuj przekonac Sad [jezeli uwazasz, ze tak bedzie dla dzieci lepiej],
> zeby one jednak zostaly z Toba.

ale ja juz to sobie czesciowo wywalczylem (po prawie 8 latach procesu
rozwodowego 1984-1991, a glownie kwestii sprawowania opieki nad dziecmi
- ostatecznie musialem sie zgodzic na formalny podzial czyli jedno u
mnie jedno u "bylej", inaczej sprawa ciagnelaby sie w nieskonczonosc), a
to gdzie obecnie dzieci przebywaja (16 lat! i niestety ten trudny wiek
nie sprzyja porozumieniu) to glownie ich wola, do ktorej sie niestety
takze ja (i moja nieustepliwosc) w jakims stopniu przyczynilem. ogolnie
mowiac one ida tam, gdzie jest im wygodniej - w sensie "pelny luz" (pod
wzgledem metod wychowawczych itp. praw i obowiazkow), a na takie warunki
ja sie do konca zgodzic nie moge ani tez nie zatrzymam dziecka w domu
sila, stad czasami nie mozemy sie dogadac (tak jest w obecnej chwili) -
i jest mi z tego powodu naprawde przykro. matka chyba postanowila
wykorzystac ten trudny moment - stad czeka mnie wlasnie to o czym
pisalem na wstepie.

no coz... mowilem, ze sprawa jest bardzo skomplikowana - zwlaszcza
emocjonalnie.

pozdrawiam wszystkich rozmowcow serdecznie.