Podaj mi cwoku Waglowski konkretny wyrok sadu w Strasbourgu na poparcie
swojej tezy ze dobra osobiste osoby publicznej (nazwisko skorumpowanego
urzednika) sa rownorzedne z dobrami osoby prywatnej.

Kurewki z polskiego Sadu Najwyzszego niech zajma sie czym innym niz
tlumaczeniem z jezyka angielskiego. Zle im to wychodzi co widac po
bredniach ktore przytaczasz.

Z twoim angielskim tez nie jest najlepiej skoro trzymasz sie kurczowo
obcojezycznych bzdur osob trzecich (tj. polskiej intepretacji kurewek z
SN angielskojezycznych wyrokow Strasbourga).



Piotr 'VaGla' Waglowski wrote:
>>(...) Orzecznictwo w Strasbourgu
>>jest nader obfite.
>
>
> "Dokonując wykładni art. 10 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka
> i Podstawowych Wolności Trybunał stwierdził, iż mechanizm ochronny
> ustanowiony przez Konwencję jest posiłkowy w stosunku do krajowych systemów
> ochrony praw człowieka. Zauważył, iż w pierwszej kolejności państwa-strony
> powinny być gwarantem przestrzegania praw i wolności zawartych w Konwencji.
> Instytucje Konwencji mają wkład w tę ochronę, ale czynią to jedynie w
> postępowaniu spornym i po tym, jak wszystkie krajowe instrumenty prawne
> zostaną wykorzystane. Zastanawiając się nad treścią art. 10 ust. 2
> Konwencji, w którym stwierdzono, iż korzystanie z wolności do wyrażania
> opinii "może podlegać takim wymaganiom formalnym (...), jakie są
> przewidziane przez ustawę (...), ze względu na konieczność zapobiegania
> zakłóceniu porządku lub przestępstwu (...)" - Trybunał dokonał wykładni
> pojęcia "konieczność", uznając, że w rozumieniu art. 10 ust. 2 Konwencji nie
> jest ono synonimem słowa "niezbędny", ale nie jest również tak elastyczne,
> jak sformułowania: "dopuszczalny", "typowy", "uzasadniony", "pożądany",
> które można znaleźć w tekście Konwencji. Wstępne ustalenie tejże
> "konieczności" należy do władz ustawodawczych i sądowniczych poszczególnych
> krajów. Trybunał jest jednak uprawniony do oceny, czy dopuszczalne w świetle
> art. 10 ust. 2 Konwencji "ograniczenia" lub "sankcje" dają się pogodzić z
> obowiązkiem ochrony swobody wypowiedzi. Kontrola ta dotyczy zarówno celu
> podjętych środków, jak i ich "konieczności". Obejmuje nie tylko
> ustawodawstwo, lecz także decyzje administracyjne, a nawet orzeczenia
> sądowe. Zdaniem Trybunału, swoboda wypowiedzi nie może ograniczać się do
> informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie albo postrzegane jako
> nieszkodliwe lub obojętne, lecz odnosi się w równym stopniu do takich, które
> obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój. Oznacza to m.in., że każdy
> "wymóg formalny", "warunek" "ograniczenie" lub "sankcje" muszą być
> proporcjonalne do uprawnionego celu (por. sprawa Handiside przeciwko
> Wielkiej Brytanii, orzeczenie z dnia 7 grudnia 1976 r.; A 14; (w:) M. A.
> Nowicki: Kamienie milowe. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw
> Człowieka, Warszawa 1997, str. 323 i n.).
>
> Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził, że prasa odgrywa istotną rolę
> w demokratycznym społeczeństwie. Nie może jednak przekroczyć pewnych granic,
> zwłaszcza dotyczących dobrego imienia i praw innych osób oraz potrzeby
> zapobieżenia ujawnieniu informacji tajnych. Jej obowiązkiem jest jednak
> rozpowszechnianie informacji i idei na temat wszystkich kwestii publicznie
> ważnych. Swoboda dziennikarska zezwala również, według Trybunału, na pewną
> przesadę lub nawet prowokacje. Konieczność każdej restrykcji swobody
> wypowiedzi musi być przekonująco uzasadnione. Swoboda wypowiedzi nie może
> ograniczać się do informacji i poglądów odbieranych przychylnie albo
> postrzeganych jako nieszkodliwe lub obojętne, lecz odnosi się również do
> takich, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój w państwie lub w
> jakiejś części społeczeństwa (por. orzeczenie z dnia 21 stycznia 1999 r. w
> sprawie Fressoz i Roire przeciwko Francji; raport Europejskiej Komisji Praw
> Człowieka z dnia 13 stycznia 1998 r., skarga nr 29183/95; (w:) M. A.
> Nowicki: Europejska Konwencja Praw Człowieka. Przegląd orzecznictwa,
> Palestra 1999/5-6 str. 107-108). W orzeczeniu tym Trybunał przypomniał, iż
> prasa ma zadania przekazywania informacji i idei na temat spraw publicznie
> ważnych, a społeczeństwo ma prawo je otrzymywać. Na osobach korzystających
> ze swobody wypowiedzi, w tym na dziennikarzach, ciążą obowiązki i
> odpowiedzialność, których zakres jest uzależniony od ich sytuacji oraz
> środków technicznych, którymi się posługują".
>
> Z uzasadnienia Wyroku Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 28 września 2000
> r.
>
> V KKN 171/98; OSNKW 2001/3-4 poz. 31
> Biuletyn Sądu Najwyższego 2001/2 str. 14
>
>
> --
> __________________________________________________
> Piotr 'VaGla' Waglowski | vagla [at] vagla [dot] pl | ICQ: 30733977
> VaGla.pl Prawo i Internet | http://www.vagla.pl | IRC: #wiaraa #warszawa
> Internet Society Poland, Czlonek Zarzadu | http://www.isoc.org.pl
> Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji, Glowny Konsultant |
> http://www.piit.org.pl
>