W dniu 24.11.2021 o 17:41, Kviat pisze:

>>> Po grzyba Niemcy "dają socjal" nie wiadomo komu? Mają za dużo pieniędzy?
>> Wielu się nad tym zastanawia. Właśnie do tych wielu dołączyłeś.
> Olin pisał to ironicznie. To po pierwsze.
>
> Po drugie, wiadomo dlaczego dają socjal, bo to nie jest wiedza tajemna,
> a nawet można samemu do tego dojść po krótkim zastanowieniu.
>
> np.
>  - bo 90% tych wydatków i tak albo wraca do budżetu, albo w innej
> postaci na miejscu, np. u sklepikarza sprzedającego bułki i margarynę
> (serio, zostało to policzone)

W Polsce dzień wolności podatkowej wypada gdzieś w połowie roku, czyli
mniej więcej 50% wraca do budżetu. W Niemczech aż 90%? No i nawet przy
zwrocie 90% 10% tracimy.

> - bo taniej jest dać social, niż czekać na wzrost przestępczości i
> ponosić z tego tytułu dużo większe koszty

Ależ oczywiście. Tylko gdyby tego socjalu nie było, to oni w ogóle by
się nie pchali do Niemców. Zauważ, że problem maja generalnie dwa kraje:
Niemcy i Wielka Brytania. Przy czym u Niemców ów problem kumuluje się na
zewnętrznej granicy unijnej, zaś u Anglików we Francji.
>
> Na inne powody wpadniesz samodzielnie.

Nie mam aż takie zdolności do wymyślania nietrafionych argumentów.
>
> Tak przy okazji, jakbyś nie wiedział, to tego typu rozwiązania świetnie
> sprawdzają się również w Polsce. Np. taniej jest dopłacać do
> nierentownych kopalni, niż z dnia na dzień pozbawić pracy 100 tys. ludzi.

Ale nie słyszałem o tym, byśmy w związku z tym sprowadzani bezrobotnych
górników z innych stron świata i im dopłacali :-)
>
> Taniej wychodzi zapłacić 20 zł podatku więcej i wypłacić komuś zasiłek,
> niż martwić się, że idąc ulicą ktoś ci zaoferuje do kupienia cegłę, bo
> nie ma na bułkę. A jak jej nie kupisz, to potem reszta podatników musi
> się dodatkowo zrzucić na dużo większe koszty twojego leczenia.

Ale jak potencjalnych beneficjentów tu nie wpuścimy, to po prostu nie
będziemy mieli takiego problemu.

> To na prawdę nie jest rocket science, żeby nie dać rady dostrzec takich
> korelacji, ale w twoim przypadku nie jestem zdziwiony.

To choć tyle, bo już się bałem, że się zdziwisz.


--
Robert Tomasik