Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja podatkowa

Druk nr 1515

Warszawa, 5 lipca 2013 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-57-13


Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o podatku od
towarów i usług oraz ustawy - Ordynacja
podatkowa.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Finansów.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa
Art. 1. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U.
z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 99 po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:
„3a. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników, którzy w danym kwartale
lub w poprzedzających go czterech kwartałach dokonali dostawy towarów, o których
mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna ich wartość bez kwoty podatku nie
przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł, z zastrzeżeniem ust.
3c.
3b. Za dostawę towarów, o których mowa w ust. 3a, nie uznaje się dostawy
towarów o których mowa w poz. 10 załącznika nr 13 do ustawy, jeżeli:
1) dostawa ta jest dokonywana na stacjach paliw lub stacjach gazu płynnego do
standardowych zbiorników pojazdów;
2)
dostawy tej dokonuje podatnik dostarczający gaz przewodowy za pośrednictwem
własnych sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych.
3c. W przypadku gdy łączna wartość dostaw towarów, o których mowa
w załączniku nr 13 do ustawy, bez kwoty podatku, przekroczyła kwotę, o której mowa
w ust. 3a, podatnicy, o których mowa w ust. 2 i 3, są obowiązani do składania deklaracji
podatkowych za okresy miesięczne począwszy od rozliczenia za pierwszy miesiąc
kwartału:
1) w którym przekroczono tę kwotę – jeżeli przekroczenie kwoty nastąpiło
w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału; w przypadku gdy przekroczenie
kwoty nastąpiło w drugim miesiącu kwartału, deklaracja za pierwszy miesiąc
kwartału jest składana w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po drugim
miesiącu kwartału;

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1342, 1448, 1529
i 1530 oraz z 2013 r. poz. 35.
– 2 –
2) następujący po kwartale, w którym przekroczono tę kwotę – jeżeli przekroczenie
kwoty nastąpiło w trzecim miesiącu kwartału.”;
2)
w art. 103:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez
wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za
okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego,
z zastrzeżeniem ust. 1a–4 oraz art. 33 i art. 33b.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Podatnicy, u których obowiązek składania deklaracji podatkowych za
okresy miesięczne, na podstawie art. 99 ust. 3c pkt 1, powstał w drugim miesiącu
kwartału, są obowiązani do obliczania i wpłacania podatku za pierwszy miesiąc
kwartału w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po drugim miesiącu
kwartału.”;
3)
po dziale X dodaje się dział Xa w brzmieniu:
„DZIAŁ XA
Odpowiedzialność podatkowa nabywcy w szczególnych przypadkach
Art. 105a. 1. Podatnik, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego dokonano
dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, odpowiada solidarnie
wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe w części
podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika.
2. Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:
1) wartość nabywanych od jednego podmiotu dokonującego dostawy towarów,
o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, bez kwoty podatku przekroczyła
w danym miesiącu kwotę 50 000 zł, oraz
2)
w momencie dokonania dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do
ustawy, podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby
przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz
dostawę tych towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu
skarbowego.
3. Podatnik miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota
podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę towarów lub jej część nie
– 3 –
zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego, jeżeli okoliczności towarzyszące tej
dostawie towarów lub warunki, na jakich została ona dokonana, odbiegały od
okoliczności lub warunków zwykle występujących w obrocie tymi towarami,
w szczególności jeżeli cena za dostarczone podatnikowi towary była bez uzasadnienia
ekonomicznego niższa od ich wartości rynkowej.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się:
1)
do nabycia towarów, o których mowa w poz. 10 załącznika nr 13 do ustawy, jeżeli:
a) nabycie to jest dokonywane na stacjach paliw lub stacjach gazu płynnego, do
standardowych zbiorników pojazdów używanych przez podatników
nabywających te towary, do napędu tych pojazdów,
b) dostawy tych towarów dokonuje podatnik dostarczający gaz przewodowy za
pośrednictwem własnych sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych, lub
2) jeżeli powstanie zaległości podatkowych nie wiązało się z uczestnictwem
podmiotu dokonującego dostawy towarów, o którym mowa w ust. 1,
w nierzetelnym rozliczaniu podatku w celu odniesienia korzyści majątkowej, lub
3) jeżeli na dzień dokonania dostawy towarów łącznie były spełnione następujące
warunki:
a) podmiot
dokonujący dostawy towarów, o którym mowa w ust. 1, był
wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 105c ust. 1,
b) wysokość kaucji gwarancyjnej, o której mowa w art. 105b ust. 1, odpowiadała
co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego przypadającej na dostawy
towarów dokonane w danym miesiącu na rzecz danego podatnika lub kaucja
ta wynosiła co najmniej 3 000 000 zł.
5. Jeżeli podatnik wykaże, że okoliczności lub warunki, o których mowa w ust. 3,
nie miały wpływu na niezapłacenie podatku, przepisu ust. 1 nie stosuje się.
Art. 105b. 1. Podmiot dokonujący dostawy towarów, o których mowa w załączniku
nr 13 do ustawy, nieposiadający zaległości podatkowych, może złożyć w urzędzie
skarbowym kaucję gwarancyjną stanowiącą, z zastrzeżeniem ust. 8 pkt 3 i ust. 9,
zabezpieczenie zapłaty podatku w związku z dokonywaniem dostaw tych towarów.
Warunek nieposiadania zaległości podatkowych ocenia się według stanu na dzień
składania kaucji gwarancyjnej.
2. Wysokość składanej kaucji gwarancyjnej powinna odpowiadać co najmniej
jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej przez podmiot, o którym
– 4 –
mowa w ust. 1, w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów, o których mowa
w załączniku nr 13 do ustawy. Wysokość kaucji gwarancyjnej nie może być niższa niż
200 000 zł.
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może wybrać jedną lub więcej
z następujących form kaucji gwarancyjnej:
1) depozyt
pieniężny złożony na rachunek pomocniczy urzędu skarbowego;
2)
gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa; przepis art. 33e Ordynacji podatkowej
stosuje się odpowiednio;
3) pisemne,
nieodwołalne upoważnienie organu podatkowego, potwierdzone przez
bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego
dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami
pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej
kasie.
4. Kaucja gwarancyjna może zostać złożona:
1) bezterminowo
lub
2) z
określonym terminem ważności, liczonym w miesiącach, jednak nie krótszym niż
12 kolejnych miesięcy kalendarzowych.
5. Na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1:
1) w przypadku przyjęcia kaucji gwarancyjnej z określonym terminem ważności –
przedłuża się termin ważności przyjętej kaucji gwarancyjnej;
2) podwyższa się wysokość kaucji gwarancyjnej;
3) kaucja
gwarancyjna
podlega zwrotowi w części przewyższającej kwotę 200 000 zł
albo w całości, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9.
6. Kaucja gwarancyjna jest zwracana, odpowiednio w całości lub w części:
1) nie
później niż po upływie 10 dni od końca miesiąca, w którym upływa termin
ważności całości kaucji gwarancyjnej lub jej części – w przypadku kaucji
gwarancyjnej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, złożonej jako kaucja gwarancyjna
z określonym terminem ważności, jeżeli przed upływem tego terminu nie złożono
wniosku o jego przedłużenie, zgodnie z ust. 5 pkt 1, lub wniosku o zwrot w części
lub w całości tej kaucji gwarancyjnej, zgodnie z ust. 5 pkt 3;
2) nie
później niż po upływie 40 dni od końca miesiąca, w którym złożono wniosek
o jej zwrot w całości lub w części – w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 3;