Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 4355

Warszawa, 10 czerwca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezydent

Rzeczypospolitej Polskiej

Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o stanie wojennym
oraz o kompetencjach Naczelnego
Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego
podległości konstytucyjnym organom
Rzeczypospolitej Polskiej oraz
niektórych innych ustaw.


Jednocześnie uprzejmie informuję, że do reprezentowania mojego
stanowiska w toku prac nad projektem ustawy upoważniam Pana Stanisława
Kozieja Sekretarza Stanu, Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Łączę wyrazy szacunku

(-) Bronisław Komorowski
Projekt

USTAWA
z dnia 2011 r.
o zmianie ustawy o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił
Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej
oraz niektórych innych ustaw


Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach
Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 156, poz. 1301, z późn. zm. art. 2:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W razie zewnętrznego zagrożenia państwa, zbrojnej napaści na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy z umowy międzynarodowej wynika zobowiązanie
do wspólnej obrony przeciwko agresji, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może, na
wniosek Rady Ministrów, wprowadzić stan wojenny na części albo na całym
terytorium państwa.”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Przez zewnętrzne zagrożenie państwa, o którym mowa w ust. 1, rozumie się
celowe działania, w tym o charakterze terrorystycznym, godzące w niepodległość,
niepodzielność terytorium lub w ważny interes gospodarczy Rzeczypospolitej
Polskiej, a także zmierzające do uniemożliwienia lub zakłócenia wykonywania przez
organy państwowe ich funkcji, podejmowane przez zewnętrzne w stosunku do niej
podmioty, na lądzie, wodzie, w przestrzeni powietrznej, przestrzeni kosmicznej lub
cyberprzestrzeni.
1b. Przez cyberprzestrzeń, o której mowa w ust. 1a, rozumie się przestrzeń
przetwarzania i wymiany informacji tworzoną przez systemy teleinformatyczne,
określone w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.
wraz z powiązaniami pomiędzy nimi oraz relacjami z użytkownikami.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (Dz. U. Nr 113,
poz. 985, z późn. zm. art. 2:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W sytuacji szczególnego zagrożenia konstytucyjnego ustroju państwa,
bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego, w tym spowodowanego
działaniami o charakterze terrorystycznym lub działaniami w cyberprzestrzeni, które
nie może być usunięte poprzez użycie zwykłych środków konstytucyjnych, Rada
Ministrów może podjąć uchwałę o skierowaniu do Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej wniosku o wprowadzenie stanu wyjątkowego.”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przez cyberprzestrzeń, o której mowa w ust. 1, rozumie się przestrzeń
przetwarzania i wymiany informacji tworzoną przez systemy teleinformatyczne,
określone w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.)
wraz z powiązaniami pomiędzy nimi oraz relacjami z użytkownikami.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. Nr 62,
poz. 558, z późn. zm. art. 3:
1) w ust. 1 po pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4. cyberprzestrzeni - rozumie się przestrzeń przetwarzania i wymiany informacji
tworzoną przez systemy teleinformatyczne, określone w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17
lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.) wraz z powiązaniami pomiędzy nimi
oraz relacjami z użytkownikami.”.

2) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Katastrofę naturalną lub awarię techniczną mogą wywołać również zdarzenia
w cyberprzestrzeni oraz działania o charakterze terrorystycznym.”.

Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem …………….




1 Niniejsza ustawa zmienia ustawę z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej oraz ustawę z dnia 21
czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym.
2 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 107,
poz. 1135.
3 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65, Nr 73, poz. 501, z 2008 r. Nr
127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230 i Nr 182, poz. 1228.
4 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. Nr 153, poz. 1271 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 711.
5 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 50, poz. 360
i Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59.
UZASADNIENIE


Obecnie obserwuje się niezwykle dynamiczny proces przenoszenia aktywności
ludzkiej w przestrzeń wirtualną, będącą składową obszaru cyberprzestrzeni. Dotyczy to nie
tylko działalności osób fizycznych, ale również administracji publicznej, przedsiębiorców,
organizacji społecznych i innych podmiotów. Działalność w cyberprzestrzeni staje się
nieodzownym elementem funkcjonowania państwa i społeczeństwa. Należy jednak zauważyć,
że postępujący proces informatyzacji, obok niewątpliwych korzyści, rodzi również określone
zagrożenia. W szczególności dotyczy to możliwości wykorzystania cyberprzestrzeni w celach
sprzecznych z interesami państwa i jego obywateli. Przykładem tego rodzaju zagrożeń są
liczne ataki hakerów na różnego rodzaju instytucje o istotnym znaczeniu dla funkcjonowania
państwa i społeczeństwa. Ataki takie mogą być niezwykle groźne, bowiem w ich efekcie
może dojść do poważnych zakłóceń w funkcjonowaniu państwa, w tym jego struktur
i gospodarki. Biorąc powyższe pod uwagę państwo powinno być przygotowane zarówno
na odparcie takich ataków jak i zwalczanie jego skutków.
Zasadniczym celem zmian ujętych w projektowanej ustawie jest uwzględnienie
zagrożeń wynikających z działań i zdarzeń w cyberprzestrzeni jako okoliczności spełniającej
normatywną treść przesłanek wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych, o których
mowa w art. 229, 230 i 232 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Obowiązujące przepisy ustaw regulujących stany nadzwyczajne wskazują przyczyny
wprowadzenia tych stanów, niemniej zostały one określone w sposób bardzo ogólnikowy.
W związku z tym może to rodzić wątpliwości, co do ich charakteru i źródła.
Jest sprawą oczywistą, że niezbędną przesłanką wprowadzenia stanu nadzwyczajnego
(o charakterze ogólnym) powinno stanowić zagrożenie dla określonego przez Konstytucję RP
dobra (zewnętrzne zagrożenie państwa, zagrożenie konstytucyjnego ustroju państwa,
bezpieczeństwa obywateli lub porządku publicznego). Biorąc jednak pod uwagę ogromne
zagrożenia związane z informatyzacją administracji publicznej i gospodarki narodowej,
istnieje potrzeba jednoznacznego wskazania, że jedną z przyczyn wprowadzenia stanu
nadzwyczajnego (o charakterze szczególnym) mogą być działania i zdarzenia

w cyberprzestrzeni.
Istota zmian ujętych w projektowanej ustawie polega na rozwinięciu niektórych pojęć,
traktowanych przez Konstytucję jako przesłanki wprowadzenia stanu wojennego, stanu
wyjątkowego i stanu klęski żywiołowej, w dostosowaniu do pojawiających się zagrożeń
w obszarze cyberprzestrzeni, mogących mieć bezpośrednie odniesienie do sfery