Poselski projekt ustawy o Rzeczniku do Spraw Przeciwdziałania Dyskryminacji

Należy również nadmienić, iż Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało projekt
założeń projektu ustawy o informacji prawnej dla osób fizycznych, który został w dniu 4 maja
2010 r. przyjęty przez Radę Ministrów. Zgodnie z przyjętymi założeniami informacja prawna
polegać będzie na udzielaniu osobom fizycznym informacji o treści obowiązującego prawa,
o prawach i obowiązkach wynikających z obowiązujących regulacji prawnych, o instytucjach
właściwych do załatwiania spraw oraz trybie postępowania. Udzielanie informacji prawnej,
nie będzie limitowane za pomocą jakiegokolwiek kryterium, a zatem dostęp do takiej
informacji przysługiwać będzie wszystkim osobom fizycznym. Ustawa ta zatem regulować
będzie kwestie świadczenia pomocy prawnej osobom fizycznym, nie jest więc zasadne
„powtarzanie” tych przepisów w ustawie o Rzeczniku do Spraw Przeciwdziałania
Dyskryminacji. Ponadto Rada Ministrów zobowiązała Ministra Sprawiedliwości do pilnego
przygotowania programu o udzielaniu nieodpłatnej pozasądowej pomocy prawnej.
Projekt ustawy przewiduje, że Rzecznik do Spraw Przeciwdziałania Dyskryminacji
wykonuje swoje działania przy pomocy Biura. W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano,
że w Biurze obsługującym Rzecznika do Spraw Przeciwdziałania Dyskryminacji
zatrudnionych będzie około 25 osób. Wskazać należy, iż jest to zbyta mała liczba
pracowników, aby mogła skutecznie realizować zadania wynikające z projektu ustawy. Już
samo analizowanie powszechnie obowiązujących przepisów pod kątem przestrzegania zasady
równego traktowania wymagałoby zatrudnienia specjalistów różnych gałęzi prawa, tj. np.
prawa podatkowego, gospodarczego, pracy, międzynarodowego oraz specjalistów
legislatorów odpowiedzialnych za opracowanie projektów aktów prawnych. Zatem podana
liczba pracowników jest zaniżona, jak również koszty wdrożenia ustawy. Projekt ustawy
w art. 18 przewiduje możliwość tworzenia delegatur terenowych Biura, co również znacznie
zwiększyłoby koszty funkcjonowania tej instytucji. Wnioskodawca w uzasadnieniu do
projektu ustawy nie odnosi się do kwestii liczby osób zatrudnionych

w delegaturach terenowych oraz kosztów ponoszonych z budżetu państwa w celu ich
utrzymania. Takie postępowanie w sytuacji spowolnienia gospodarczego nie jest działaniem
uzasadnionym ekonomicznie. Bardziej racjonalnym rozwiązaniem byłoby wykorzystanie
zasobu kadrowego oraz infrastruktury funkcjonującej w Biurze Rzecznika Praw
Obywatelskich, który zatrudnia wyspecjalizowanych prawników realizujących zadania
określone przepisami ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich, w 14
zespołach merytorycznych.
 
5
Rząd,  opowiadając  się  za  potrzebą  realizacji  zasady  równego  traktowania,  jednakże 
mając na uwadze prowadzenie oszczędnej polityki państwa oraz obecny zakres kompetencji 
Rzecznika  Praw  Obywatelskich,  jak  również  Pełnomocnika  Rządu  do  Spraw  Równego 
Traktowania,  podtrzymuje  brak  poparcia  dla  poselskiego  projektu  ustawy  o  Rzeczniku  do 
Spraw  Przeciwdziałania  Dyskryminacji  (druk  nr  2808)  ze  względu  na  finalizację 
zaawansowanych prac nad rządowym projektem ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów 
Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania. 
 
Sporządził: Michał Czerepiński 
Główny Specjalista w Biurze Pełnomocnika 
Rządu do Spraw Równego Traktowania 
 
 
 
6