Przepisy prawne: najważniejsze zmiany XI 2012

Przeczytaj także: Prawo o zgromadzeniach: nowelizacja

ORZECZENIE SN

14 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy (dalej „SN”) podjął uchwałę (sygn. akt: III UZP 4/11), w której stwierdził, że wynagrodzenie za tworzenie utworów w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe na takich samych zasadach, jak każdy inny przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

SN zauważył, że w przypadku gdy wykonanie utworu (podlegającego prawu autorskiemu) następuje w ramach umowy o pracę, to stosunek pracy stanowi podstawę wynagrodzenia za korzystanie przez pracodawcę z utworu, choćby została zawarta odrębna umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych do takiego utworu. W konsekwencji zajęcia takiego stanowiska, SN ustanowił zasadę, że z korzystniejszych zasad wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne może skorzystać twórca działający na własny rachunek. Natomiast, twórca utworu wykonujący swoje czynności w ramach stosunku pracy może powołać się na korzystniejsze zasady wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, tylko w wyjątkowym wypadku, a mianowicie, gdy stworzenie utworu nastąpiło zupełnie poza zakresem jego obowiązków w ramach stosunku pracy.

ORZECZENIE NSA

27 września 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej „NSA”) wydał wyrok, w którym stwierdził, że w przypadku, gdy pojazd jest współwłasnością kilku osób, a wniosek o rejestrację pojazdu został złożony tylko przez jedną z nich, właściwy organ administracji jest zobowiązany dokonać rejestracji takiego pojazdu oraz powiadomić o zarejestrowaniu jego pozostałych współwłaścicieli (sygn. akt: I OSK 1598/10, dalej „Wyrok”).

W uzasadnieniu Wyroku NSA stwierdził, odmowa rejestracji pojazdu na wniosek jednego ze współwłaścicieli prowadzi do wniosku, że organy administracji załatwiające sprawę dokonały oceny zasad zarządu rzeczą wspólną. Oznacza to, że organy administracji, poprzez badanie kwestii zarządu rzeczą wspólną, oparły swoje rozstrzygnięcie na przepisach Kodeksu cywilnego, a nie na przepisach Prawa o ruchu drogowym, do czego nie mają żadnych uprawnień. Zgodnie ze stanowiskiem NSA, rejestracja pojazdu jest czynnością, która mieści się w ramach zwykłego zarządu rzeczą wspólną. Stąd też, NSA dopuścił możliwość rejestracji przez organ pojazdu, stanowiącego współwłasność kilku osób przez jednego ze współwłaścicieli, nakładając jednocześnie na organ obowiązek powiadomienia o postępowaniu wszystkich osób, będących stronami w sprawie.

ORZECZENIE NSA

16 grudnia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej „NSA”) wydał wyrok, w którym stwierdził, że suma pieniężna przyznana stronie za przewlekłość postępowania stanowi zadośćuczynienie, które na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (sygn. akt: II FSK 1218/10, dalej „Wyrok”).

Zdaniem NSA, podstawową kwestią mającą znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy jest charakter świadczenia pieniężnego zasądzonego przez sąd na rzecz wnioskodawcy. Według NSA zasądzona kwota pieniężna nie ma charakteru odszkodowawczego w znaczeniu naprawienia szkody materialnej, ponieważ ustawa z góry narzuca sądowi ograniczenie, co do wysokości przyznanego świadczenia pieniężnego, jednak ma ona charakter zadośćuczynienia. NSA wskazał, że istotą zwolnienia podatkowego odszkodowań (w tym zadośćuczynienia) jest fakt, że świadczenie takie nie wzbogaca beneficjenta w żaden sposób, lecz jedynie rekompensuje poniesioną stratę.