Dla kogo pomoc publiczna?

Przeczytaj także: Pomoc publiczna 2007-2013: kierunki

Mając w końcu na uwadze polskie realia zauważyć należy, ze względu na cel udzielenia pomocy, że pomoc publiczna dzieli się na 3 rodzaje, a każdy z nich przeznaczony jest dla innego rodzaju beneficjentów. Tym samym zaklasyfikowanie danego podmiotu do jednego z rodzajów pomocy publicznej pozwala ubiegać się o pomoc publiczną w tym zakresie.

• Aby beneficjent uzyskał pomoc sektorową musi należeć do konkretnego sektora objętego wsparciem państwa. Wymienić tu można sektor górnictwa węgla kamiennego, motoryzacyjny czy stoczniowy. Pomoc sektorowa przeznaczona jest przede wszystkim dla gałęzi gospodarki wymagających stałej restrukturyzacji dla podniesienia ich konkurencyjności z uwagi na nadmierne zatrudnienie czy też okresowa nadwyżka mocy produkcyjnych.
• Z kolei pomoc regionalna przeznaczona jest dla beneficjentów, których działalność wiąże się ściśle z określonym obszarem. Pomoc w tym przypadku ma na celu zmniejszanie znacznych dysproporcji w rozwoju ekonomicznym i społecznym między regionami Unii Europejskiej.
• Pomoc horyzontalna definiuje się w sposób negatywny a więc należy do niej to co nie jest pomocą sektorową i regionalną. Pomoc horyzontalna obejmuje beneficjentów w zakresie ochrony środowiska naturalnego, szkolenia, rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, czy zatrudnienie.

II. Jak Pan/Pani ocenia obecny system udzielania pomocy publicznej? Czy należałoby go zmienić, czy jest on optymalny?

Jak wskazuje Zbigniew Rapciak – były wiceminister i Prezes Spółki Polskie LNG: „Pomoc publiczna nie może być lekiem na gorączkę jednego lub wielu podmiotów. Wadliwy jest system i on zaraża uczestników obrotu gospodarczego.” Z kolei w wydanym w 2011 r. kompendium o nazwie „Pomoc publiczna dla przedsiębiorców - Zapewnienie odpowiednich kompetencji konsultantów Punktów Konsultacyjnych Krajowego Systemu Usług (PK KSU) – szkolenia i działania pomocnicze. Poddziałanie IVA – Aktualizacja produktów informacyjnych „Informatora Konsultanta PK.”: wskazano, iż: „Pomoc publiczna jest jednym z ważnych instrumentów prowadzenia państwowej polityki ekonomicznej. Państwo udzielając wsparcia przedsiębiorstwom realizuje cele istotne z punktu widzenia funkcjonowania gospodarki oraz polityki społecznej. Jednocześnie, pomoc publiczna wpływa negatywnie na konkurencję. W warunkach gospodarki rynkowej największe korzyści z działalności gospodarczej osiągają przedsiębiorstwa najbardziej efektywne, najlepiej zarządzane, których oferta jest dla konsumenta najbardziej atrakcyjna. Pomoc publiczna wpływa na zakłócenie tego mechanizmu. Beneficjent pomocy publicznej uzyskuje bowiem korzyści niezależnie od skuteczności prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W praktyce bardzo często zdarza się, że wsparcie ze źródeł publicznych kierowane jest do przedsiębiorstw, które są nieefektywne i znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Unijna polityka konkurencji, w tym kontrola udzielania przez państwo pomocy, służy zachowaniu równych reguł gry pomiędzy przedsiębiorstwami. Ponadto, prawne ograniczenia dotyczące udzielania przez państwo wsparcia przedsiębiorstwom służą racjonalizacji wydatków budżetowych. Należy pamiętać, że pomoc państwa pochodzi w istocie z jego budżetu lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Pomoc państwa nie musi być (i w praktyce bardzo często nie jest) najlepszym sposobem wydatkowania publicznych pieniędzy, a wiele celów polityki gospodarczej może być łatwiej i taniej osiągnięte przy zastosowaniu innych instrumentów.” Tym samym wydatkowanie środków publicznych nie może być odformalizowane oraz pozbawione reguł ostrożności związanych z kontrolą działalności mającej istotny wpływ na rynkowe zasady konkurencji.