Równe traktowanie w zatrudnieniu

Przeczytaj także: Dyskryminacja płci w zatrudnieniu wciąż wysoka

Równe traktowanie w zakresie wynagradzania

Zasadę równego traktowania w wynagradzaniu reguluje art. 18^3e K.p. W myśl tego przepisu pracownicy mają prawo do jednakowego wynagradzania za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. W rozumieniu tego przepisu, wynagrodzeniem są wszelkie świadczenia pracodawcy na rzecz pracowników, bez względu na ich nazwę i formę, a więc należą do nich również m.in. odprawy (emerytalne, rentowe, związane z odejściem z pracy), odszkodowania, świadczenia z zakładowego funduszu socjalnego, jak również świadczenia realizowane w naturze (np. deputaty).

Pod pojęciem „prac o jednakowej wartości” kryją się prace, których wykonywanie wymaga od pracowników zbliżonych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

Co nie jest dyskryminacją?

Kodeks pracy wymienia również sytuacje nienaruszające zasady równego traktowania w zatrudnieniu, należą do nich (art. 18^3b § 2 K.p.):

• niezatrudnianie pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 18^3a § 1 K.p., jeżeli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania zawodowe stawiane pracownikom,
• wypowiedzenie pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeżeli jest to uzasadnione przyczynami niedotyczącymi pracowników,
• stosowanie środków, które różnicują sytuację prawną pracownika ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność pracownika,
• ustalanie warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - z uwzględnieniem kryterium stażu pracy.

Zasad równego traktowania w zatrudnieniu nie narusza również pracodawca, który podejmuje przez określony czas działania mające na celu wyrównanie szans wszystkich lub znacznej grupy pracowników (art. 18^3b § 3 K.p.).

Co grozi za naruszenie zasad?

Pracownik (kandydat do pracy), wobec którego naruszono zasadę równego traktowania w zatrudnieniu ma prawo domagać się od pracodawcy odszkodowania. Wysokość odszkodowania wynosi nie mniej niż minimalne wynagrodzenie, ustalane w oparciu o odrębne przepisy (art. 18^3d K.p.). Górna granica nie została tu określona, wysokość odszkodowania ustala więc sąd pracy, w zależności od okoliczności towarzyszących sprawie.

WAŻNE!

Bardzo istotne jest, aby pracodawca pamiętał, że skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia równego traktowania w zatrudnieniu (a więc np. zażądanie odszkodowania) nie może stanowić przesłanki dla wypowiedzenia przez pracodawcę stosunku pracy (art. 45 K.p.) lub rozwiązania go bez wypowiedzenia (art. 52 K.p.).