Dz.U.02.96.851


ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW


z dnia 25 czerwca 2002 r.


w sprawie szczegółowych warunków zawierania i wykonywania umów sprzedaży między
przedsiębiorcami a konsumentami.


(Dz. U. z dnia 1 lipca 2002 r.)



Na podstawie art. 5551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny
zarządza się, co następuje:



Rozdział 1


Przepisy ogólne


§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki zawierania i wykonywania, w
zakresie działalności przedsiębiorstwa, umów sprzedaży rzeczy ruchomych z
udziałem konsumentów, zwane dalej "warunkami sprzedaży", oraz zasady i tryb
postępowania w tych sprawach.


§ 2. 1. Oceny działań przedsiębiorców w zakresie warunków sprzedaży dokonuje
się, biorąc pod uwagę treść umowy, okoliczności jej zawarcia oraz inne elementy
pozostające w związku z zawartą umową.
2. Za sprzeczne z dobrymi obyczajami uznaje się działania przedsiębiorców w
szczególności polegające na:
1) wprowadzającym w błąd oznaczaniu towarów,
2) udzielaniu nieprawdziwych informacji o właściwościach rzeczy ruchomych,
zwanych dalej "towarami",
3) udzielaniu nieprawdziwych informacji o dostępie do usług serwisowych.


§ 3. 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do umów sprzedaży leków, dzieł
sztuki i przedmiotów mających wartość muzealną, przedmiotów kolekcjonerskich,
gazet i czasopism, amunicji myśliwskiej i sportowej oraz papierów
wartościowych.
2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do sprzedaży egzekucyjnej oraz
sprzedaży dokonywanej w postępowaniu upadłościowym albo innym postępowaniu
sądowym.


Rozdział 2


Zawarcie umowy sprzedaży


§ 4. 1. Umowa sprzedaży rzeczy ruchomych z udziałem konsumenta może być zawarta
w lokalu przedsiębiorstwa, poza jego lokalem albo przy wykorzystaniu środków
porozumiewania się na odległość.
2. Sprzedawca jest obowiązany zapewnić właściwe do rodzaju towaru i miejsca
sprzedaży warunki techniczno-organizacyjne umożliwiające konsumentowi wybór
towaru oraz zademonstrowanie jego jakości i kompletności, jak też cech
użytkowych towaru (w szczególności sposobu uruchomienia jego mechanizmów i
podstawowych zespołów).


§ 5. 1. W przypadku sprzedaży ratalnej, wysyłkowej, na zamówienie, na
przedpłaty, według wzoru lub na próbę oraz sprzedaży za cenę powyżej dwóch
tysięcy złotych, sprzedawca jest obowiązany potwierdzić na piśmie istotne
postanowienia umowy.
2. W pozostałych przypadkach sprzedawca jest obowiązany wydać na żądanie
konsumenta dokument stwierdzający zawarcie umowy, opatrzony nazwą i adresem
sprzedawcy, datą sprzedaży oraz nazwą i ceną towaru.


§ 6. 1. Sprzedawca może wprowadzić do sprzedaży towar niepełnowartościowy,
jeżeli towar ten z powodów określonych w przepisach szczególnych albo w decyzji
właściwego organu nie podlega wyłączeniu z obrotu.
2. Za towar niepełnowartościowy uznaje się towar nadający się do użytkowania w
ograniczonym zakresie, oznaczony w sposób widoczny jako niepełnowartościowy.


§ 7. 1. Towar przeznaczony do sprzedaży na sztuki, w kompletach (zestawach) lub
jednostkach zawierających określoną ilość, masę albo objętość (w opakowaniu
jednostkowym fabrycznym) powinien być oznaczony przez wskazanie, w
szczególności następujących informacji:
1) nazwy towaru,
2) określenia producenta i kraju pochodzenia towaru,
3) parametrów energochłonności,
4) znaku bezpieczeństwa wymaganego przez przepisy o certyfikacji,
5) informacji o dopuszczeniu towaru do obrotu w Polsce (homologacji).
2. Towar niepełnowartościowy, poza oznaczeniami, o których mowa w ust. 1,
powinien być zaopatrzony w dodatkową informację wymieniającą cechy decydujące o
obniżeniu jego jakości (wartości użytkowej), które stanowią podstawę obniżenia
ceny.
3. Obok ceny obniżonej na towarze niepełnowartościowym powinna być wyraźnie
przekreślona znakiem "x" cena takiego samego towaru pełnowartościowego.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być sformułowane w języku
polskim, w sposób jasny i zrozumiały oraz niewprowadzający konsumenta w błąd.
5. Wymagania dotyczące znakowania towarów określają odrębne przepisy.


§ 8. 1. Sprzedawca jest obowiązany podać do wiadomości kupującego cenę
oferowanego towaru oraz jego cenę jednostkową (cenę za jednostkę miary). Przy
sprzedaży towaru oferowanego luzem jest wymagane podanie jedynie ceny
jednostkowej.
2. Jeżeli konsument złożył oświadczenie o przyjęciu oferty, o której mowa w
ust. 1, sprzedawca nie może żądać ceny wyższej niż uwidoczniona na towarze.
3. Szczegółowe zasady uwidaczniania cen towarów oraz sposób oznaczania ceną
towarów przeznaczonych do sprzedaży określają przepisy odrębne.


Rozdział 3


Wykonanie umowy sprzedaży


§ 9. 1. Sprzedawca jest obowiązany:
1) udzielić konsumentowi oraz dołączyć do towaru informacje, o których mowa
w § 7; w przypadku gdy towar nie jest sprzedawany w opakowaniu jednostkowym lub
w zestawie, obowiązek udzielenia informacji może ograniczać się do nazwy towaru
i jego głównej cechy użytkowej oraz wskazania producenta lub importera i kraju
pochodzenia towaru; informacja powinna być umieszczona na towarze lub wywieszce
znajdującej się w pobliżu tego towaru,
2) wydać konsumentowi, wraz z towarem, wszystkie elementy jego wyposażenia,
jak również wymagane dla danego towaru i sporządzone w języku polskim
instrukcje obsługi, konserwacji, informację o właściwościach użytkowych, dane
niezbędne do prawidłowego korzystania z towaru i inne dokumenty wymagane przez
odrębne przepisy.
2. Jeżeli z charakteru towaru bądź stosowanego powszechnie sposobu jego
sprzedaży wynika, że może być on wydany bez opakowania, opisu lub instrukcji
obsługi, towar ten może być sprzedawany bez zachowania tych wymogów.


§ 10. 1. Towar dostarczony przez przedsiębiorcę w jednostkowym zamkniętym
opakowaniu fabrycznym, który ze względu na swój charakter nie wymaga
sprawdzenia cech użytkowych, powinien być sprzedawany bez naruszenia tego
opakowania.
2. Przy sprzedaży samoobsługowej należy udostępnić konsumentowi nieodpłatnie
materiały odpowiednie do zapakowania zakupionego towaru.


§ 11. Sprzedawca nie może odmówić wydania konsumentowi oferowanego do sprzedaży
towaru po złożeniu przez konsumenta oświadczenia o przyjęciu oferty.
Konsumentowi powinien być wydany wybrany przez niego towar, chyba że żądany
przez konsumenta sposób wydzielenia określonej części towaru z całości narusza
interesy sprzedawcy.


§ 12. Sprzedawca jest obowiązany wydać towar w ilości, jakości i asortymencie
zgodnie z umową.


§ 13. Przy wydawaniu pojazdów sprzedawca dodatkowo jest obowiązany do
sprawdzenia wszystkich podzespołów mających wpływ na bezpieczeństwo konsumenta.


Rozdział 4


Odpowiedzialność sprzedawcy za nienależytą jakość towaru


§ 14. 1. Do odpowiedzialności sprzedawcy za wady towaru (nienależytą jakość
towaru) oraz uprawnień konsumenta z tego tytułu stosuje się przepisy Kodeksu
cywilnego o rękojmi za wady (art. 556-576).
2. W celu realizacji przysługujących uprawnień konsument zawiadamia sprzedawcę
o wadzie towaru pisemnie, ustnie lub przy wykorzystaniu środków porozumiewania
się na odległość i dostarcza sprzedawcy reklamowany towar, z zastrzeżeniem §
18.
3. Zawiadomienie (reklamacja), o którym mowa w ust. 2, powinno wskazywać wadę
fizyczną towaru oraz określać żądanie konsumenta wynikające z rękojmi.


§ 15. Sprzedawca jest obowiązany przyjąć i załatwić reklamację dotyczącą
towaru, w terminie miesiąca od dnia wykrycia wady przez konsumenta, nie później
jednak niż w terminie roku od dnia wydania towaru, a w razie gdy dla danego
towaru był ustalony skrócony okres trwałości - nie później niż przed upływem
tego okresu, chyba że chodzi o wadę powstałą nie w związku z upływem czasu.


§ 16. 1. W przypadku gdy sprzedawca nie załatwia reklamacji niezwłocznie,
powinien potwierdzić jej przyjęcie na piśmie i poinformować konsumenta o
sposobie jej załatwienia.
2. Sprzedawca nie może odmówić przyjęcia reklamacji, żądając, aby konsument
zgłosił ją producentowi lub dostawcy. Odmowa taka jest bezskuteczna.


§ 17. Sprzedawca jest obowiązany załatwić reklamację w miejscu sprzedaży towaru
lub w innym wybranym przez konsumenta punkcie handlowym sprzedawcy.


§ 18. 1. Konsument nie ma obowiązku dostarczenia reklamowanego towaru o wadze
powyżej 10 kg, o dużych rozmiarach, urządzeń oraz innych towarów wbudowanych
lub zainstalowanych na stałe.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, konsument wskazuje miejsce, w którym
towar się znajduje, a przyjmujący reklamację, w uzgodnieniu z konsumentem,
ustala termin oględzin lub odbioru przez sprzedawcę reklamowanego towaru;
termin ten nie może być dłuższy niż 7 dni od dnia zgłoszenia reklamacji.


§ 19. 1. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przyjmuje się, że czas
niezbędny do prawidłowego załatwienia reklamacji, z zastrzeżeniem ust. 4, nie
może przekroczyć 14 dni kalendarzowych od dnia dostarczenia towaru lub od dnia
dokonania oględzin.
2. Jeżeli w terminie określonym w ust. 1 sprzedawca nie ustosunkuje się do
zgłoszonej reklamacji, uważa się, że reklamację uznał z obowiązkiem załatwienia
zgodnie z żądaniem konsumenta.
3. W razie nieuwzględnienia reklamacji sprzedawca powinien o tym pisemnie
zawiadomić konsumenta z podaniem uzasadnienia oraz zwrócić mu dostarczony
towar.
4. Jeżeli załatwienie reklamacji wymaga wydania opinii rzeczoznawcy lub badania
w miejscu używania towaru, lub podjęcia innych koniecznych działań, sprzedawca
powinien reklamację załatwić w terminie niezbędnym do wydania opinii,
przeprowadzenia badania lub podjęcia innych czynności; jeżeli strony nie
postanowiły inaczej, termin ten nie może być dłuższy niż 21 dni kalendarzowych
od dnia dostarczenia towaru.
5. Reklamacje dotyczące wad artykułów żywnościowych oraz niebudzące wątpliwości
reklamacje wad artykułów nieżywnościowych, w wyniku których następuje obniżenie
ceny, zwrot ceny albo wymiana towaru na znajdujący się w punkcie sprzedaży
towar wolny od wad - powinny być załatwiane niezwłocznie.


§ 20. 1. Do wymiany za towar wadliwy może być użyty przez sprzedawcę wyłącznie
towar fabrycznie nowy. Przepis ten nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem
sprzedaży była rzecz używana.
2. Przy wymianie towaru wadliwego na fabrycznie nowy lub w razie odstąpienia
przez konsumenta od umowy z powodu wad w towarze nie stosuje się potrącenia z
ceny za skutki normalnego zużycia towaru, stanowiącego przedmiot uznanej
reklamacji.


§ 21. Obniżenie ceny towaru powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość
(użyteczność) tego towaru uległa, z powodu uznanych wad, obniżeniu w porównaniu
do wartości tego towaru bez wad.


§ 22. Jeżeli w celu wymiany lub zwrotu towaru, jak też w celu usunięcia wady,
towar został dostarczony staraniem konsumenta, załatwiający reklamację, na
żądanie konsumenta, zwróci mu poniesione przez niego koszty z tym związane
(koszty transportu, demontażu, ponownego zainstalowania towaru, ubezpieczenia
itp.).


Rozdział 5


Przepis końcowy


§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2002 r.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry