Użytkownik "Roman G." <r...@N...gazeta.pl> napisał w wiadomości
news:c6u4hn$t9c$1@inews.gazeta.pl...

> Osoba sprawująca opiekę mówi: posprzątaj zabawki. Dziecko nie sprząta.
> Literatura pedagogiczna w takich wypadkach radzi zabrać i schować na
> przykład do pawlacza. To są te tzw. naturalne konsekwencje.
> Opiekun, w tym nauczyciel, działa w tym momencie in loco parentis.

Tylko jest jeden szkopuł. Właścicielem zabawek z reguły są rodzice. Oni
mogą sobie je chować do pawlacza. nauczyciel właścicielem komórki nie
jest, więc i jej chować nie może. Po za tym przyszło mi do głowy, ze za
przetrzymanie przez noc komórki, to ja mogę dochodzić na szkole 1/30
abonamentu. No przecież przez jedną dobę nie mogłem z niej korzystać.
Pieniądze to pewnie będą niewielkie, ale zamieszanie potworne.
>
> > No, ale piłką można rozbić szybę. Co można zrobić komórką? Co złego
można
> > zrobić komórką po zakończeniu lekcji.
>
> To nie jest kryterium. Dziecko zachowuje się, używa przedmiotu w sposób
> sprzeczny z celami wychowania i zasadami współżycia społecznego. To jest
> kryterium.

To jest kryterium podstawę do uznania jakiegoś działania za stan wyższej
konieczności.

> Nie jest to zastaw w rozumieniu kc. Jest to kotratypowe wykonywanie
> obowiązku opieki nad dzieckiem i wychowywania go.

Moim zdaniem kontrowersyjny sposób realizacji tego uprawnienia, co
wykazałem wyżej.
>
> > Moim zdaniem zatrzymanie takiego telefonu ma charakter kary w tym
wypadku.
> > A do wymierzenia takiej kary nauczyciel nie jest upoważniony.
>
> Jest. Wychowanie to całokształt działań zmierzających do kształtowania
> charakteru dziecka. Obejmuje to też kary i konsekwencje, ich dobór kn.
> pozostawia nauczycielowi.

I może sobie wymyślać dowolne kary? Również cielesne? Nie ma żadnych aby
ograniczeń w tym zakresie?
>
> > > Ale tzw. "naturalne konsekwencje" literatura ped. radzi
> > _zamiast_karania_.
> >
> > Rozwiń tę myśl, bo nie bardzo rozumiem.
>
> Już rozwijałem, na przykład powołując się na książkę Faber i Mazlish
"Jak
> mówić, żeby dzieci nas słuchały..."

Ja nie jestem pedagogom. Rozumiem, że chcesz w dziecku wyrobić taki
związek, że jak ono będzie wykraczać poza normy zachowania, to ktoś
przyjdzie i popełni na nim przestępstwo? Dość kontrowersyjne.


> Wtedy powołuje się biegłych.
> Proces wychowawczy nie kończy się wraz z końcem lekcji. Działając w
miejsce
> rodziców opiekun zabiera przedmiot w ich imieniu, aby im go przekazać
Nie ma
> tu celu przywłaszczenia.
> Rodzice mogą dysponować majątkiem dziecka, nauczyciel im rzecz tylko
> przekazuje, jeżeli uczeń ze swojej własności korzysta w sposób
niewłaściwy.

Telefon ów niekoniecznie musi stanowić własność rodziców. Zauważ to
proszę, że nieletni może być właścicielem rzeczy ruchomej. Nawet jeśli
dostał ją od rodziców, bo mógł dostać od babci albo kogoś innego. Dzieci
bywają właścicielami nie tylko takich drobiazgów, jak telefony, ale i
sporych nieruchomości. I nie można tego całego naboju przywłaszczać sobie
poprzez przekazywanie rodzicom w imię jakiś tam wydumanych celów
pedagogicznych, co do których tak do końca nawet nie wiadomo, czy odniosą
jakikolwiek skutek w kwestii używania telefonu, ale na pewno nauczą
ucznia, że bezkarnie można łamać cudze prawa.

> Rodzice podejmą decyzję, czy może czasowo pozbawią dziecko prawa do
> korzystania z telefonu, czy tylko zabiorą na jakiś czas kabel od kompa,
> dadza szlaban na dyskoteki, a telefon oddadzą, zapowiadając, żeby to się
> więcej nie powtórzyło. Być może poprzestaną na samym upomnieniu.

No ale do realizacji tego celu wystarczy powiadomić rodziców o problemie.
Przecież zabieranie telefonu do niczego tu nie jest potrzebne.
>
> Zabrał w celu oddania opiekunom prawnym dziecka. Celu przywłaszczenia
nie ma.

Jest, bo opiekunowie nie musza być właścicielami.
>
> > Co najwyżej można się zastanawiać, na ile działanie nauczyciela jest
> > obarczone szkodliwością społeczną i po stwierdzeniu jej znikomości na
tej
> > podstawie umorzyć. Ale to bardzo, bardzo śliskie w praktyce.
>
> Co najwyżej można tylko stwierdzić, że działanie w ramach obowiązków i
> uprawnień służbowych, realizacja ustawowej rangi uprawnien wychowawczych
> wobec dziecka to czyn kontratypowy, a więc niebezprawny.

Wracamy w dyskusji do punktu wyjścia. Wskaż mi przepis upoważniający
nauczyciela do zabierania uczniowi czegokolwiek, co nie jest niebezpieczne
dla niego samego lub otoczenia. Na dłużej załóżmy, niż koniec lekcji.