W dniu 25-08-2010 10:47, spp pisze:
> W dniu 2010-08-25 10:04, Maddy pisze:
>> W dniu 25-08-2010 09:17, spp pisze:
>>> W dniu 2010-08-25 09:05, Tomasz Kaczanowski pisze:
>>>
>>>> Zawsze można w takim wypadku zmienić pracę i niech szef się martwi...
>>>
>>> Żartujesz?
>>>
>>> W normalnej firmie osoba _niezastąpiona_ w pracy jest pierwszym
>>> kandydatem do zwolnienia.
>>
>> Ponieważ jedno mi z drugiego nie chce wynikać, poproszę o rozwinięcie.
>
> To napisałem w innym wątku:
> Albo tak kombinuje, że nie chce nikogo dopuścić do swoich spraw albo
> próbuje uzależnić działanie firmy (czytaj szefa) od swojej obecności co
> daje jej lepszą pozycję przetargową w bojach o awanse czy podwyżki.

I to jest dziwne? Tzn. zaskakuje Cię ze pracownik bardziej dba o swoją
kieszeń niż o kieszeń szefa?
I czy czasem żądanie podwyżki nie jest efektem tego, że pracownik czuje
się odpowiedzialny za wszystko i zdany tylko na siebie?
To duży stres nie mieć zastępstwa.
Co jest skutkiem a co przyczyną nie zawsze jest jednoznaczne.

>> Dodam, że fakt iż jakiś pracownik jest niezastąpiony - jak zachoruje to
>> coś się wali, coś nie jest zrobione, nikt nie wie jak on robił to co
>> robił - to jest wina pracodawcy, ewentualnie bezpośredniego przełożonego
>> owego "skarbu" a dopiero na końcu wina tego pracownika.
>
> I tak bywa. :)
> Ja na to patrzę raczej od strony pracodawcy i, rzeczywiście, w pierwszej
> kolejności powinien zadbać aby takich ludzi nie było. Jeżeli jednak coś
> takiego miało miejsce to należało się dokładnie przyjrzeć pracownikowi.

Najpierw to szef musi zrobić rachunek sumienia.
Ja wiem że odruchowo szuka się winnych wszędzie poza sobą, ale na samych
odruchach to się daleko nie zajedzie.

>
>> Mam paru znajomych, którzy są lub jak ja, byli w sytuacji
>> "niezastąpionych". Ci co jeszcze są, szukają metody żeby zostać
>> zastępowalnymi i móc w końcy naprawdę wyjść z pracy o tej 17, nie tracąc
>> na tej zamianie za bardzo finansowo (bo kredyt, dziecko w drodze,
>> dziecko na studiach itp itd).
>
> Słowo 'asertywność' wciąż jeszcze jest wyrazem obcym dla pracowników i
> ... ich szefów. :)
>
> BTW - czy żałowałaś że wymówienia nie złożyłaś wcześniej?

Wcześniej o ile? Miesiąc? Rok? 3 lata?
Nie wiem jak Ty, ale dla mnie istotny jest stosunek uciążliwości pracy
do osiąganych korzyści.
Jak uciążliwości przeważyły to złożyłam wypowiedzenie.

Własna firma to też nie samo miodzio, ale korzyści górują nad
uciążliwością bycia sobie sterem, żeglarzem, okrętem. Jak dotąd.

Teraz sama mam pracowników i co do zastępowalności, panuje 100%
redundancja. Z czego _wszystkie_ strony są zadowolone.


--
*** Stosujesz sie do powyższych teorii na własną odpowiedzialność ***

Magdalena "Maddy" Wołoszyk
JID m...@e...com.pl
GG: 5303813