On Tue, 18 Sep 2007, castrol wrote:

> Markus Sprungk pisze:
>
>> Z reguły jest tak, że jeśli klient bierze na siebie jako osobę fizyczną
>> sprzęt na raty to nie może być wystawiona faktura na firmę, chyba, że raty
>> są na firmę
>
> Bzdura, co ma piernik do wiatraka?

Zgoda.

> Bralem tak w MM laptopa na raty i nikt nie robil problemow.

Bo są głupi ;), a ściślej godzą się na naduzycia na swoją niekorzyść?
Oczywiście nie ma zakazu i w żadnym miejscu nie podważam tego
co piszesz, że sklep MOŻE tak zrobić :)

>> W tym jednak wypadku moim zdaniem faktura może być spokojnie wystawiona,
>> gdyż wziąłeś kredyt na siebie jako osobę prowadzącą samodzielnie
>> działalność gospodarczą. Banku naprawdę nie interesuje na kogo jest
>> wystawiona faktura.
>
> Ano wlasnie. A sklep ma taka fakture obowiazek wystawic i guzik ich obchodzi
> kto splaca raty. Przeciez de facto oni pieniadze dostaja juz z banku i nie
> czekaja co miesiac na rate.

Moje zdanie: jakbym prowadził sklep, to na fakturze byłoby oświadczenie,
w formie 3 kostek do wyboru:
- oświadczam że zakup ma charakter osobisty i nie będzie służył celom
zarobkowym lub zawodowym
- oświadczam że zakup słuzy celom zawodowym innym niż działalność
gospodarcza (np. celom stowarzyszenia albo kultu religijnego,
działalności osobistej, jako narzędzie pracownicze wykorzystywane
odpłatnie lub nieodpłatnie dla celów pracy)
- oświadczam że zakup przeznaczony jest na cele działalności gospodarczej

:>

Objaśniam:

A. posiłkowanie się prawami konsumenckimi wobec towarów kupionych dla
celów gospodarczych lub zawodowych (bo wcale nie musi to być DG!)
zwyczajnie stanowi "doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia
mieniem", w postaci zapewnienia świadczeń które się *nie należą*

B. dla odmiany oświadczenie, że nabycie zostało dokonane *w innym celu*
niż DG, pozbawia możliwości zaliczenia wydatku w koszty :>, po
szczegóły zapraszam do archiwów sąsiedniej grupy (.podatki) oraz
literalnego brzmienia art.22 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych; oczywiście wiąże się to również z prawem do odliczania
VAT i *oczywiście* nie dotyczy przypadków, kiedy *i tak* nie
następuje "uznanie za koszt", na przykład przy środkach trwałych :O


I żeby była jasność: doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że
być może po takim posunięciu sklepu bym nadal nie miał, tak
jak nie mam go dziś ;)

Niemniej... niemniej IMO bardzo mało kupujących, którzy dla
celów firmowych dokonują zakupów które sprzedawcom przedstawiają
jako "konsumenckie" mysli nad tym, że popełnia przestępstwo
za ktore bodaj 3 lata można dostać.
Trudne do "wyłapania" przez sprzedawcę oczywiście.
I równie mało "małych DG" czyta .prawo.podatki żeby zajarzyć, że
wieki temu już pisali iż "przeznaczenie" albo "zużycie" na cele DG
czegoś, co zostało kupione *w innym celu* tylko w rzadkich
przypadkach (remanent początkowy *towarów* na przykład)
upoważnia do zaliczenia w koszty, z zasady samo *nabycie*
musi mieć *cel* służenia przychodowi.
Również trudne do wyłapania przez kontrolę skarbową :)
Niemniej...

pzdr, Gotfryd