W dniu 20.03.2024 o 00:46, Marcin Debowski pisze:
> On 2024-03-19, Kviat <k...@n...dla.spamu.pl> wrote:

>>>
>>> Np. zachęcenie go do uprawiania jakiejs dyscypliny sportowej.
>>
>> Faktycznie, stanie i strzelanie do tarczy z broni palnej, w słuchawkach
>> żeby słuch się nie pogorszył, wdychanie dymu... samo zdrowie.
>
> Tego dymu to się mniej pewnie nawdycha niż podoświadcza róznych
> uszkodzeń w wielu innych dziedzinach sportowych.

Masz rację. Skoro nie ma różnicy...

>>> Ta jest bardzo atrakcyjna. Przyciąga.
>>
>> Jasne.
>> Narkotyki i alkohol też są atrakcyjne, ale raczej byś dzieciaka nie
>> zachęcał?
>
> No nie, bo uzalezniają, poważnie szkodzą zdrowiu, są niezgodne z prawem.
> Uzywanie broni na strzelnicy pod okiem instruktora podobnych wad nie ma.

Masz rację.
Strzelanie z broni palnej służy zdrowiu, a zbiorowe morderstwa
popełniane przez nastolatków - członków klubów strzeleckich i
myśliwskich - w szkołach, to wyjątki potwierdzające regułę.

>>> Wariantów dalszego rozwoju sytuacji może
>>> być kilka i raczej nie będą one negatywne.
>>
>> Albo wręcz przeciwnie.
>
> A konkretnie?

Konkretnie to te negatywne.

>>> Uczenie się dyscypliny i
>>> samodyscypliny, której obchodzenie się z bronią wymaga.
>>
>> No pewnie. Bo inne dyscypliny nie wymagają.
>
> Inne moga nie być tak atrakcyjne.

Papierosy i alkohol też są atrakcyjne.
Ale o tym już wspominałem i założyłem, że argument atrakcyjności mamy
już wyjaśniony...
Atrakcyjne jest również chodzenie na wagary i nauka o życiu na ulicy, a
jednak rodzice zmuszają dzieci do nauki w szkole.
Krótko mówiąc, nie wszystko co jest atrakcyjne służy.

> Paradoksalnie, jakby ten gościu z
> Oxford School trenował w jakimś klubie strzeleckim pod okiem dojrzałego
> i rozsądnego instruktora, to najpewniej do żadnej tragedii by nie
> doszło.

Albo wręcz przeciwnie, doszłoby szybciej.

https://www.gazetaprawna.pl/wiadomosci/artykuly/9186
24,dostep-do-broni-usa-europa.html

Nie chce mi się szukać statystyk, ale stawiam orzechy przeciwko bananom,
że zdecydowanie częściej to są właśnie członkowie jakichś klubów
strzeleckich, czy tam myśliwskich. Generalnie dzieciaki, które miały
kontakt z bronią w taki czy inny sposób - dzięki dziwnym rodzicom,
klubom itp.
Wręcz twierdzę, że zależność jest dokładnie odwrotna.

>>> Integracja z
>>> jakąś grupą ludzi o podobnych zainteresowaniach.
>>
>> Integracja z grupą frików od broni palnej, to ostatnia rzecz której bym
>> sobie życzył dla własnych dzieci.
>> I dla cudzych.
>
> Ale dlaczego zaraz frików?

Dlatego, że na takich strzelnicach jest ich nadreprezentacja.
Nie bez powodu.
Normalni ludzie tam to wyjątki. Przypadkowe osoby, które z takich czy
innych powodów przyszli sobie okazjonalnie postrzelać.
Śmiem nawet twierdzić, że integracja z takimi normalnymi jest wręcz
niemożliwa, bo trudno żeby dzieciak zintegrował się z kimś, kto raz
przyszedł postrzelać żeby zobaczyć o co chodzi, poszedł i więcej nie wrócił.

> Strzelanie do baloników z wiatrówek (tez nie
> wymagają w końcu pozwolenia) na jakiś festynach to raczej wylęgarnia
> frików nie jest.

Nie twierdzisz chyba, że "uczenie się dyscypliny i
samodyscypliny, której obchodzenie się z bronią wymaga", polega na
regularnym odwiedzaniu festynów i strzelaniu do baloników z wiatrówek?

> Pewnie się i friki zdarzają, ale nie podejrzewam, ze w
> warunkach polskich jest to reguła.

A ja twierdzę, że wręcz przeciwnie. W warunkach polskich to właśnie na
strzelnicach jest regułą.

> Sam bym sobie z chęcią postrzelał, a
> mam serdecznie w dupie wszelkie fascynacje bronią.

Oczywiście. Jesteś dorosły i możesz to zrobić z pełną świadomością,
nawet raz na jakiś czas.
Ale żeby od razu dzieciaka integrować i uczyć dyscypliny prowadzając go
regularnie na strzelnicę? Serio nie ma lepszych sposobów na naukę
dzieciaka dyscypliny, niż nauka obchodzenia się z bronią?

>>> Spędzanie czasu z
>>> rodzicami, jesli biorą w tym udział.
>>
>> Jeśli biorą w tym udział, to powinno się im przydzielać kuratora z urzędu.
>
> :)
>
>>> Nawet taka trywialna rzecz, że
>>> będzie w stanie rozpoznac jak wygląda prawdziwa broń. Może komuś tym w
>>> przyszłości uratować życie.
>>
>> No tak, bo jak dorośnie, to już będzie za późno na naukę i już nigdy nie
>> będzie w stanie dowiedzieć się jak wygląda prawdziwa broń.
>
> Jak dorośnie będzie miał inne zajęcia i niekoniecznie nadmiar czasu do
> zagospodarowania.

I całe szczęście. I oby jak najdłużej miał inne zajęcia niż zabawy z bronią.

>> A jak będzie wiedział, to przecież taki 12latek bez problemu bandycie
>> obierze broń i uratuje komuś życie.
>
> Przecież wiesz, ze tak się nie da argumentować. Tak, czyli wybierać
> jeden mozliwy wariant (cechę) z n-dostępnych i budowac na niej wywód.

No jak się nie da?
Można olać pogarszanie słuchu od strzałów na strzelnicy, a swój wywód
budować, że gdzieś indziej zamiast wdychać dym można sobie inaczej
krzywdę zrobić.
Czyli jak najbardziej da się tak argumentować.

> Zrobiłeś to raz przy narkotykach, tu robisz ponownie.

I zrobię to ponownie.
Ty budujesz swój wywód na cechach "jak to fajnie jest integrować dziecko
na strzelnicy z bronią palną" i kompletnie ignorujesz wszelkie
ewidentnie negatywne aspekty, od zdrowotnych, poprzez psychiczne, a na
(a)społecznych kończąc.
A ja wręcz przeciwnie.

> Moze przeciez
> powiedzieć rodzicom, albo policjantowi, że tamten pan ma przy sobie
> broń.

No tak, bo jak nie postrzela osobiście na strzelnicy, nie nawdycha się
dymu prochowego i nie zintegruje z preppersami, to nie będzie wiedział,
że to broń.
Ja się dowiedziałem jak broń wygląda oglądając "Czterech pancernych" i
Hansa Klossa. A jak doszedłem do Rambo, to już nie miałem żadnych
wątpliwości.

>>> Zasadniczo co do broni palnej to można mieć głownie wątpliwości, że to
>>> narzędzie wyłącznie do robienia komuś krzywdy, ale tak jest tez przecież
>>> i z takim łucznictwem, a nawet na dobrą sprawę ze sztukami walki.
>>
>> No to bądźmy konsekwentni i posyłajmy dzieci na kursy obsługi czołgu,
>> rzucania granatami i rozbrajania min.
>> No bo skoro nie ma różnicy?
>
> No właśnie jest różnica i Ty ją doskonmale znasz, a udajesz że jej nie
> ma.

Nie, nie. To była ironia i konsekwencja Twojego toku myślenia.
Nie odwracaj kota ogonem.
To Ty udajesz, że nie widzisz różnicy między posyłaniem dziecka na
karate, a nauką posługiwania się broną palną.

Pozdrawiam
Piotr