Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał w wiadomości
news:c3hm6q$bku$5@news.onet.pl...
> > ta panienka z opowieści nieco bardziej bałaby się mamusi, albo miała
> jakiś
> > żal o coś do kolegów o cos i nieszczęście gotowe- gwałt pewny na 200%.
> > I niech ktos powie , ze to (i inne podobne rzeczy, szantaż, rozgrywki
> > ambicji , zemsta itp) nie mają miejsca.
> > I dlatego zimnym dreszczem przejeła mnie (miejmy nadzieję, że to jednak
> > konfabulacja) relacja jednego z kolegów, jakoby sędziego, który skazał
> > oskarżonego na 3,5 roku WYŁĄCZNIE, jak pisze, na podstawie zeznań
> > poszkodowanej. Chyba medium z niego i czytał w myślach, skoro nie miał
> > ŻADNYCH wątpliwości. A in dubio pro reo.
>
> Wiesz, tu wiele zależy od okoliczności. Jeśli dziewczynę znaleziono
> pokaleczoną w parku z wyraźnymi śladami, a badania DNA potwierdziły
> tożsamość sprawcy. Dodatkowo z ustaleń policyjnych wynika, że panienka nie
> miała zwyczaj rozdawać swoich wdzięków na lewo i prawo, to jestem w stanie
> uznać, że jednak miał by rację. Prawdopodobieństwo, że "normalna"
> dziewczyna postanowiła stracić dobrowolnie cnotę w ten sposób, że obcy jej
> partner pewnie brudny i pijany przy okazji dźgnie ją kilka razy nożem,
> potarga ciuchy i przeleci w błocie jest tak znikome, że pomijalne. I chyba
> się z tym zgodzisz.
>
> Nie zaryzykował bym wyroku skazującego opartego na zeznaniach dziewczyny,
> jeśli dobrowolnie poszła ona ze znanym sobie partnerem w miejsce
> odosobnione i brak jest jakiś ewidentnych śladów zgwałcenia. Ale to moje
> zdanie.

Troche to zaczyna wyglądać na wzajemne kadzenie sobie, ale teraz to ja
całkowicie zgadzam się z Tobą:).

Jeszcze raz podkreślam, że trudno mi sie zgodzić z postawą kolegi- jakoby
sedziego, który nie wykluczał mozności skazania za gwałt w wyniku
zawiadomienia o przestępstwie po roku od zdarzenia (a zatem w sytuacji, gdy
prawdopodobieństwo przedstawienia dowodów materialnych, skrótowo nazwijmy
je- obiektywnych jest znikome) wyłącznie na podstawie zeznan pokrzywdzonej i
jako przykład takiej sytuacji podawał swój jakoby przypadek, gdy skazał
kogoś na 3,5 roku więzienia WYŁĄCZNIE ( podkr. moje) na podstawie zeznań
pokrzywdzonej , której dał wiarę ( bo, jak pisze, nie znała się ze sprawcą
i składała spójne zeznania). Jeśli tak było, a skazany nie zeznawał w sposób
ewidentnie i głupio do tego kłamliwy, to jest to ze strony sądu co najmniej
lekkomyślność. Albo też w imię poprawności politycznej wracają czasy
klasyka, który mówiej, że lepiej skazać 100 niewinnych niżby 1 winny uszedł
karze:(.
A w tej konkretnej sytuacji, z powodów życiowych wydaje się, że należy
radzić pokrzywdzonej ewentualne poddanie się terapii, udział w grupach
wsparcia (jesli ma z tym zdarzeniem jakies problemy psychiczne, bo gdy nie,
to i może lepiej tego nie rozgrzebywać) a nie rozpoczynać sprawy karnej,
której wynik jest MSZ co najmniej wątpliwy, a której koszt ( psychiczny,
moralny itp) może okazać się wysoki.
Pozdr
P
Pozdr
P>