On Mon, 08 Dec 2003 10:41:55 +0100, Bartosz Kwiatkowski wrote:

(ciach)
Cóż, skoro nie ma pisemnej umowy, to jest Twoje słowo przeciwko ich
słowu. Ale w praktyce niestety jesteś kolejną ofiarą firm żerujących
na niezorientowanych Młodych Parach. Wątek fotografów działających wg
opisanego przez Ciebie schematu co jakiś czas się przewija. Ślub bierze
się raz w życiu, rzadko kto ma w tej kwestii doświadczenie, myśli o
spisywaniu umów, ludzie spodziewają się raczej przychylniejszego
nastawienia niż takich akcji. Z pewnością nie jesteś ich pierwszą
ofiarą. Oni doskonale wiedzą, co robią. Mają doświadczenie w takich
akcjach, Wy nie. Moim zdaniem świadomie wykorzystują sytuację. Prawa
autorskie to jedno, a umowa z konsumentem to drugie, nawet ustna. W
zasadzie można odpowiedzieć 4 razy tak, ale ... kłótnia z takim
gburem, nawet z przywoływaniem najwłaściwszych przepisów może
niewiele dać z tego tylko powodu, że facetowi zdjęcia się
"przypadkiem" wykasują. Jeśli już chcecie się z nimi bujać, to albo z
rzeczywiście grubej rury, np. przez federację konsumentów, albo
możecie się z nim dogadać pod hasłem, że nikogo poza Wami te zdjęcia
nie interesują. Wy jesteście skłonni im jeszcze zapłacić tyle, ile
uzgodniliście. Mogą dostać tę kasę, albo nie i dodatkowo zrobić
krzywdę ludziom, którzy im zaufali i udowodnić, gdzie mają swoich
klientów. (To małe miasteczko, czy oni faktycznie są jedynym zakładem
fotograficznym? Czy tylko oni mają aparat cyfrowy? Czy tak trudno w
małym miasteczku stracić reputację? Jeśli jeszcze np. reklamują się
na plebanii, co się takim zakładom często zdarza, to możecie pójść
do księdza, powiedzieć, jaką Wam sprawili potworną przykrość, jak
Was źle potraktowali mając świadomość, że dla Was ślub jest tak
ważny i dlatego nie warto, żeby ksiądz ułatwiał im łapanie
następnych ofiar.) W efekcie dla przyjemności zrobienia na złość
Młodej Parze, która im zaufała zarobią mniej za to, co już i tak
wykonali, a do tego zepsują sobie opinię. My akurat mieliśmy
szczęście do fotografki, natomiast naciąć próbowała nas
właścicielka restauracji. W ostatniej chwili stwierdziła, że tak w
ogóle, to ona nam wynajmie tylko część restauracji, bez głównej
sali, służącej do tańczenia. Sytuacja była podbramkowa, bo
niezależnie od tego, jak bardzo mieliśmy rację i jak mocne dowody,
ślub był za kilka dni i nie mieliśmy żadnych szans na wynajęcie w tym
czasie innej sali, żeby potem spokojnie się z nią poprocesować.
Wyjaśniliśmy więc, że nie mamy więcej pieniędzy (bo tylko o to
chodziło), a jedyne co może osiągnąć, to zepsuć nam ten dzień, bo
jesteśmy na nią skazani. Ale jeżeli nam to zrobi, to nie będziemy
mieli już nic do stracenia, za to będziemy mieli nieprawdopodobną
motywację, żeby wykorzystać wszystkie nasze kontakty i uświadomić
wszystkich, jak ona traktuje klientów i to w najważniejszym dla nich
dniu. Poskutkowało. Pozdrawiam, MArta