Fajne wytrzasnąłeś dane. Tylko jeszcze pomóż mi je zinterpretować.
1. Czy do "przeciętnego Polaka" ta statystyka wliczyła wszystkich
bezrobotnych? Pewnie tak, no bo to statystyka - to zawsze wypadniemy gorzej.
2. Według jakiego przelicznika liczona jest ta produktywność? Funta do
złotówki? Dolara do złotówki? : )
3. Czy można porównywać produktywność np. pomywacza stojącego przy zlewie i
pomywacza przy zmywarce, lub kopiącego rów łopatą i kopiącego koparką?
Te dane dowodzą tyle że w USA jest najmniejsze bezrobocie i największe PKB z
wymienionych tu krajów.

Na wymiar czasu pracy, jak wynika ze sposobu jego obliczania, wpływ ma
święto przypadające w innym dniu niż niedziela, co wprost wynika z art. 138
k.p. Każde święto przypadające w innym dniu niż niedziela powoduje obniżenie
wymiaru czasu pracy. W uchwale 7 sędziów z 14 listopada 2001 r. (III ZP
20/01) Sąd Najwyższy
uznał, że wystąpienie święta będącego dniem wolnym od pracy (art. 138 k.p.)
w innym niż niedziela dniu tygodnia powoduje w okresie rozliczeniowym
odpowiednie zmniejszenie liczby dni, a tym samym godzin - pracy. Pytanie, na
które tak odpowiedział SN, dotyczyło rozumienia pojęcia pięciodniowego
tygodnia pracy, a mianowicie: czy wystąpienie w innym dniu niż niedziela
święta (czyli dnia wolnego od pracy) powoduje zmniejszenie liczby dni - a
tym samym godzin - pracy, czy też czas pracy w takim tygodniu wyznacza
jedynie zawarty w art. 129 § 1 k.p. wymóg zachowania pięciodniowego tygodnia
pracy. Pytanie takie zrodziło się po wprowadzeniu pięciodniowego tygodnia
pracy. Wcześniej przepisy k.p. przewidywały, że każdy zatrudniony objęty
kodeksową regulacją czasu pracy miał prawo do co najmniej 39 dni dodatkowo
wolnych od pracy w roku kalendarzowym; terminy tych dni były wyznaczane w
dni robocze, z reguły w soboty. Dodatkowe dni wolne od pracy nie mogły być
wyznaczane w innych dniach niż robocze, czyli nie mogły przypadać w święto;
jeżeli zatem w sobotę przypadało święto, to nie można było wskazać tego dnia
jako dodatkowo wolnego. Jeżeli więc święto wypadało w sobotę, był to - dla
pracowników pracujących od poniedziałku do soboty - dzień wolny od pracy z
racji święta, a nie jako jeden z dni dodatkowo wolnych od pracy. Wejście w
życie 1 maja 2001 r. regulacji prawnej odchodzącej od dodatkowych dni
wolnych od pracy i wprowadzającej przeciętnie pięciodniowy tydzień pracy,
dla niektórych stanowiło "okazję" do obejścia art. 138 § 1 k.p. Podniosły
się mianowicie głosy, że jeżeli w tygodniu przypada święto, to wówczas
pracownik ma pracować przez pozostałe dni robocze, aby "wypracować" te pięć
dni. I właśnie te wątpliwości rozwiał SN. Jednakże uchwała SN niczego nie
zmienia. Przepis art. 138 k.p. wskazujący niedziele i święta jako dni wolne
od pracy obowiązuje od 1975 r. i przez cały czas oznacza konieczność
obniżania wymiaru czasu pracy o każde święto. Fakt, że przepis ten nie
zawsze był respektowany przez niektórych pracodawców, nie ma wpływu na
istniejący stan prawny. Przepis art. 138 k.p. nie różnicuje świąt. To, że
święto przypadające w niedzielę nie powoduje obniżenia wymiaru czasu pracy,
jest prostą konsekwencją tego, że praca ma być świadczona z reguły w dni
robocze i przy obliczaniu wymiaru pomija się niedziele. Wróćmy do wymiaru
czasu pracy. Przed każdym kolejnym okresem rozliczeniowym pracodawca jest
obowiązany ustalić ten wymiar, czyli liczbę godzin (i dni) przypadających do
przepracowania w tym okresie, tj. liczbę godzin pracy, którą ma
"zagospodarować", a więc godzin, w czasie których pracownicy mają świadczyć
pracę. Jest to niezbędne dla prawidłowego ustalenia rozkładu czasu pracy,
który jest elementem organizacji pracy. Wymiar czasu pracy jest ustalany
jednakowo dla każdego pracownika, bez względu na system i rozkład czasu
pracy. Prawidłowo ustalony wymiar czasu pracy stanowi podstawę do
sporządzenia harmonogramów, czyli indywidualnych rozkładów czasu pracy dla
zatrudnionych pracujących w różnych dniach i godzinach. Pracodawca
sporządzając harmonogram pracy, musi przestrzegać tego wymiaru, czyli i
liczby godzin, i maksymalnej liczby dni, w które ma być wykonywana
praca.Jednakże obowiązek zatrudniania zgodnie z wymiarem czasu pracy dotyczy
również zatrudnionych w "sztywnym" rozkładzie czasu pracy. Pracodawca nie
sporządza wtedy harmonogramu, bo nie ma takiej potrzeby; pracownicy znają
dni i godziny pracy. Jednakże nie znaczy to, że mają pracować przez większą
liczbę godzin i dni niż zatrudnieni w innym rozkładzie czasu pracy.
Jeżelizatem praca w takim rozkładzie trwałaby dłużej niż prawidłowo ustalony
wymiar czasu pracy, to pracodawca musi dostosować ten rozkład do wymiaru
czasu pracy, czyli "skorygować" go poprzez wskazanie innego dnia wolnego od
pracy w celu dostosowania go do wymiaru - mówiąc inaczej, wskazać dzień
wolny w jednym z "normalnych" dni pracy. Dla zatrudnionych od poniedziałku
do piątku taka sytuacja istnieje w miesiącach, w których święto przypada w
sobotę (podobnie, jeżeli stały rozkład czasu pracy przewiduje pracę od
wtorku do soboty, a święto przypada w poniedziałek).