Moja małżonka po długiej batalii (prawie 2 lata) wygrała sprawę w sądzie
pracy o przywrócenie do pracy. Pracodawca (szkoła) odwołał się do sądu
apelacyjnego. Termin odwołania minął 21 kwietnia br. Odpis apelacji jest w
posiadaniu powoda. Nie ma na nim wprawdzie daty (może nie potrzebna), nie ma
tam też daty wpływu do sądu rejonowego, ale apelacja oraz odpis uzasadnienia
wyroku jest w ręku, to chyba nie ma powodów, aby wątpić w to, że została
wniesiona. Pod koniec kwietnia dzwoniła też do sądu rejonowego celem
zorientowania się, czy są jeszcze akta jej sprawy. W sekretariacie
odpowiedziano, że akta zostały już przesłane do sądu okręgowego. Dzisiaj, po
prawie dwóch miesiącach oczekiwania (na rozprawę (w okręgowym czeka się
długo) zadzwoniła do sekretariatu okręgowego celem zorientowania się w
terminie rozprawy.
Miła pani poinformawał ją uprzejmie, że wprawdzie akta sprawy są, ale
apelacji ni czorta. A minęło przecież 2 m-ce od wniesienia apelacji! Nie ma
apelacji, to sprawie nie nadano biegu! Czyli 2 m-ce w plecy, przy tak już
niewytłumaczalnie długim procesie w rejonowym. Warto tylko wspomnieć, że sąd
zrobił sobie jakąś 7 miesiączną przerwę.
Co robić?
Nie wygląda to jakieś przeoczenie. Jeśli akta sprawy zostały wysłane, to
dlaczego bez apelacji? Gdyby dzisiaj nie zadzwoniła, to czekała by do... A
pracodawcy w to graj. Wprawdzie sprawę przegrał, ale dzięki sądowi i tak
osiąga swój cel tzn. pozbawia małżonki pracy.
Czy sądy są zobligowane do przestrzeganie terminów? W jakim terminie powinna
trafić apelecja do sądu okręgowego?
Podpowiedzicie co w takiej sytuacji zrobić?

Jeszcze coś słyszałem o wnoszeniu spraw do Strasburga przeciwko opieszałości
naszych sądów. Czy ponad 2 letnie oczekiwanie na rozstrzygnięcie nie jest
zbyt długie?

I jeszcze jedno. Czy takie przedłużanie się sprawy nie skutkuje jakimś
hakiem, o którym nie wiemy? Najwyraźnie pracodawca gra na zwłokę (często
składał wnioski o wydłużanie teminów złożenia dowodów, czy odroczenia
rozprawy. które były rozpatrywane pozytywnie), a sąd najwyraźniej mu w tym
pomaga.

Pozdrawiam i nie życzę dochodzenia swoich praw w sądach...
B.Sz.