Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw

przewozu drogowego. Zgodnie z definicją zawartą w art. 4 lit. a rozporządzenia (WE)
nr 561/2006, przewóz drogowy oznacza każdą podróż odbywaną w całości lub części po
drogach publicznych przez pojazd, z ładunkiem lub bez, używanym do przewozu osób lub
rzeczy. Przewóz drogowy nie obejmuje więc ogólnej pracy administracyjnej, niezwiązanej
bezpośrednio z trwającą operacją transportową; nie ma więc potrzeby zaznaczania tego
w ustawie w odniesieniu do samozatrudnionych kierowców.
Czasem pracy przedsiębiorców świadczących usługi kierowania pojazdem na rzecz
podmiotów posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający
uprawnienia do wykonywania przewozów drogowych oraz kierowcy niebędącego
przedsiębiorcą i świadczącego wymienione usługi, jeżeli wykonują przewozy podlegające
rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR, jest czas od rozpoczęcia do
zakończenia pracy, podczas którego pozostają oni na swoim stanowisku pracy, będąc do
dyspozycji podmiotu, dla którego świadczą usługę przewozu drogowego i wykonując
czynności, określone w art. 6 ust. 1. Do czasu pracy tych podmiotów wlicza się czas
pozostawania w gotowości, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy.
Średni tygodniowy czas pracy wymienionych przedsiębiorców i kierowców nie może
przekraczać 48 godzin, a maksymalny tygodniowy czas pracy może być przedłużony do
60 godzin, jeżeli w ciągu czterech miesięcy nie została przekroczona średnia 48 godzin na
tydzień. Podany wymiar czasu pracy dotyczy ww. przedsiębiorców i kierowców niezależnie od
liczby podmiotów, dla których świadczą swoje usługi, oraz niezależnie od tego, czy wykonują
pracę w ramach własnej działalności, zlecenia czy też w ramach stosunku pracy u innych
przedsiębiorców. Omawianych przedsiębiorców i kierowców obowiązywać będą przepisy
art. 13 ust. 1, art. 21 i art. 27 ust. 4 ustawy o czasie pracy kierowców, dotyczące przerw
przeznaczonych na odpoczynek w zależności od liczby godzin pracy oraz pracy w porze
nocnej. Z uwagi na fakt, że przedsiębiorcy i kierowcy, których dotyczy projekt ustawy,
wykonują przewozy podlegające przepisom rozporządzenia (WE) nr 561/2006 albo Umowie
AETR, wymiar dobowego i tygodniowego odpoczynku powinien być zgodny z wymiarem tych
odpoczynków określonych w rozporządzeniu lub Umowie AETR.
Stosownie do dyrektywy 2002/15/WE czas pracy kierowców pracujących na własny
rachunek powinien być ewidencjonowany. Planuje się, że przedsiębiorcy wykonujący osobiście
działalność gospodarczą, dla której wymagane jest posiadanie licencji wspólnotowej lub innego
dokumentu potwierdzającego uprawnienia do wykonywania przewozu drogowego, będą
prowadzili ewidencję czasu pracy we własnym zakresie.
11

Ewidencję czasu pracy przedsiębiorców, którzy świadczą usługi kierowania pojazdem
na rzecz podmiotów posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający
uprawnienia do wykonywania przewozu drogowego, a także kierowców niebędących
przedsiębiorcami i świadczących usługi kierowania pojazdem na rzecz podmiotów
posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający uprawnienia do
wykonywania przewozu drogowego, będzie prowadził podmiot, na rzecz którego wykonywane
są te przewozy.
Ewidencja powinna być prowadzona w formie określonej w art. 25 ust. 1
i przechowywana przez okres dwóch lat po zakończeniu okresu nią objętego. Okres
przechowywania danych jest zgodny z przepisami dyrektywy. Wydaje się, że nie jest zasadne
wprowadzanie w tym zakresie dłuższego terminu dla przedsiębiorców i kierowców
wykonujących działalność osobiście, ponieważ stanowiłoby to dodatkowe obciążenie
finansowe przedsiębiorcy.
Ponadto podmiot wykonujący przewozy drogowe powinien wydać przedsiębiorcy
świadczącemu usługi kierowania pojazdem lub kierowcy niebędącemu przedsiębiorcą kopię
ewidencji czasu pracy.
Jednocześnie projektowana ustawa przewiduje wprowadzenie zmiany do ustawy z dnia
5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, polegającej na uchyleniu w art. 126 pkt 1 i 2, który
przewiduje nowe brzmienie dotychczasowego art. 5 ust. 3 pkt 4 ustawy o transporcie
drogowym.
Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 5 i art. 6 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt ustawy został
udostępniony na stronie internetowej w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz Rządowego Centrum Legislacji.
W czasie prac nad projektem nie wpłynęły zgłoszenia zainteresowania pracami nad
projektem w trybie ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.
Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r.
w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych
(Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.) projekt ustawy nie podlega notyfikacji.
Projekt nie wymaga przedstawienia organom lub instytucjom Unii Europejskiej
stosownie do § 12a Regulaminu pracy Rady Ministrów.


12


OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projektowana ustawa będzie oddziaływać na:
1) przedsiębiorców wykonujących zarobkowo krajowy i międzynarodowy transport drogowy,
2) przedsiębiorców wykonujących osobiście działalność gospodarczą w zakresie przewozów
drogowych, dla której wymagane jest posiadanie licencji wspólnotowej lub innego
dokumentu potwierdzającego uprawnienia do wykonywania przewozu drogowego, gdy
przewozy te podlegają rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR,
3) przedsiębiorców posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający
uprawnienia do wykonywania przewozu drogowego, na rzecz których przedsiębiorcy lub
kierowcy świadczą usługę kierowania pojazdem, gdy wykonują przewozy podlegające
rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR,
4) przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa przy
przewozie rzeczy,
5) przedsiębiorców świadczących usługi kierowania pojazdem na rzecz podmiotów
posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający uprawnienia do
wykonywania przewozu drogowego, gdy wykonują przewozy podlegające rozporządzeniu
(WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR,
6) kierowców niebędących przedsiębiorcami, świadczących usługi kierowania pojazdem na
rzecz podmiotów posiadających licencję wspólnotową lub inny dokument potwierdzający
uprawnienia do wykonywania przewozu drogowego, gdy wykonują przewozy podlegające
rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 albo Umowie AETR,
7) starostów,
8) Głównego Inspektora Transportu Drogowego i Inspekcję Transportu Drogowego, jako
podmiot kontrolujący czas pracy przedsiębiorców i kierowców wymienionych w pkt 2 i 3,
oraz 5 i 6,
9) jednostkę certyfikującą kompetencje zawodowe przedsiębiorców.
2. Konsultacje społeczne
Projekt ustawy został poddany szerokim konsultacjom społecznym. Projekt otrzymali:
1) Konfederacja Pracodawców Polskich,
2) Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego,
13

3) Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Samochodowego,
4) Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych,
5) Ogólnopolskie Stowarzyszenie Szefów Wydziałów Komunikacji,
6) Polska Izba Gospodarcza Transportu Samochodowego i Spedycji,
7) Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan,
8) Polskie Stowarzyszenie Przewoźników Autokarowych,
9) Sekretariat Transportowców NSZZ „Solidarność”,
10) Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych,
11) Związek Powiatów Polskich,
12) Unia Metropolii Polskich,
13) Forum Związków Zawodowych (w zakresie czasu pracy kierowców),
14) Izba Gospodarcza Komunikacji Miejskiej (w zakresie czasu pracy kierowców),
15) Związek Zawodowy Pracowników Komunikacji Miejskiej w RP (w zakresie czasu
pracy kierowców).
Niezależnie od przesłania projektu do konsultacji, został on umieszczony na stronach
internetowych Biuletynu Informacji Publicznej Ministerstwa Transportu, Budownictwa

i Gospodarki Morskiej oraz Rządowego Centrum Legislacji. Projekt został pozytywnie
zaopiniowany przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
W ramach konsultacji społecznych swoje uwagi zgłosiły: Zrzeszenie Międzynarodowych
Przewoźników Drogowych, Polska Izba Gospodarcza Transportu Samochodowego
i Spedycji, Ogólnopolski Związek Pracodawców Transportu Drogowego oraz Ogólnopolskie
Porozumienie Związków Zawodowych.
Uwzględniono część zgłoszonych uwag, które były zgodne z przyjętą koncepcją nowelizacji
ustawy o transporcie drogowym, uznając je jako merytorycznie uzasadnione.
W części ustawy dotyczącej czasu pracy kierowców uwagi zgłosił Ogólnopolski Związek
Pracodawców Transportu Drogowego. Uwagi zostały uwzględnione w projekcie, z wyjątkiem
propozycji zmiany art. 92c ustawy o transporcie drogowym, która nie mogła być przyjęta,
ponieważ wykraczała poza zakres zmian związanych z implementowaniem art. 2 dyrektywy
2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji
czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego.

14

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego
Projekt ustawy będzie miał wpływ na dochody budżetu państwa i budżetów jednostek
samorządu terytorialnego.
Wpływy uzyskane z tytułu udzielenia przez starostów zezwolenia na wykonywanie zawodu
przewoźnika drogowego, licencji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie
pośrednictwa przy przewozie rzeczy, licencji na wykonywanie krajowego przewozu osób
samochodem osobowym, pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do
przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą stanowią dochód tych jednostek
samorządu terytorialnego.
Licencje na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy uprawniające do
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy są
wydawane przez starostwa od 2007 r. Opłaty za udzielenie ww. licencji wynoszą
(w zależności od okresu, na jaki licencja jest wydawana): 800 zł, 900 zł lub 1.000 zł. Licencje
na wykonywanie krajowego przewozu osób pojazdem samochodowym przeznaczonym
konstrukcyjnie do przewozu 7 – 9 osób łącznie z kierowcą są również wydawane przez
starostwa od wielu lat. Opłaty za udzielenie ww. licencji wynoszą (w zależności od okresu, na
jaki licencja jest wydawana): 700 zł, 800 zł lub 900 zł. Projekt ustawy nie przewiduje
wprowadzenia zmian opłat w tej dziedzinie. Nowy dokument pod nazwą zezwolenie na
wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego otrzyma każdy przewoźnik wykonujący
krajowy transport drogowy osób autobusem lub autokarem, krajowy przewóz drogowy rzeczy
oraz międzynarodowy transport drogowy osób lub rzeczy. Projekt ustawy przewiduje, że opłata
za wydanie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego nie może być
większa niż 1.000 zł. Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego zastąpi
funkcjonujące obecnie licencje na wykonywanie krajowego transportu drogowego osób
autokarem lub autobusem oraz licencje na wykonywanie krajowego transportu drogowego
rzeczy. Proces wymiany dokumentów będzie odbywał się stopniowo, bez wprowadzania
dodatkowych obciążeń dla przedsiębiorców. Projektowana ustawa przewiduje, że licencja na
krajowy transport drogowy uprawnia do wykonywania przewozów w krajowym transporcie
drogowym, zgodnie z rodzajem przewozów w niej określonym, do czasu upływu terminu jej
ważności lub wydania zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego.
Natomiast gdy przedsiębiorca złożył wniosek o przedłużenie uprawnień przewozowych
wynikających z licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego, organ, który
udzielił licencji, sprawdza spełnienie przez przedsiębiorcę wymogów, o których mowa
w projektowanym art. 5a lub 5c. Organ wydaje zezwolenie na wykonywanie zawodu
15