Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 3661


Warszawa, 10 lipca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-71-15



Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o obszarach
morskich Rzeczypospolitej Polskiej i
administracji morskiej oraz niektórych
innych ustaw z projektami aktów wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Infrastruktury i Rozwoju.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji
morskiej oraz niektórych innych ustaw),)
Art. 1. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej
Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustawa określa położenie prawne oraz zasady korzystania z obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej, pasa nadbrzeżnego, portów i przystani morskich, a także
organy administracji morskiej i ich kompetencje oraz zadania Państwowej Morskiej
Służby Hydrograficznej.”;
2)
w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej są:
1)
morskie wody wewnętrzne,
2)
morze terytorialne,
3)
strefa przyległa,
4)
wyłączna strefa ekonomiczna
– zwane dalej „polskimi obszarami morskimi.”;
3)
w art. 3:
a)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Strefy, o których mowa w ust. 1, mogą być zamykane na stałe albo na
czas określony. Czasowe przejście przez strefę zamkniętą jest możliwe po

1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów
morskich (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 135).
2) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z
dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach
morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i
przystaniach morskich, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, ustawę z dnia 18
sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz ustawę z dnia 18
sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.
– 2 –
uzyskaniu zgody właściwego kierownika jednostki organizacyjnej podległej
Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej, określonego w
przepisach wydawanych na podstawie ust. 2.”,
b)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, w
drodze rozporządzenia:
1)
ustanawia strefy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, określając granicę każdej ze
stref, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych,
2)
określa sposób rozpowszechniania informacji o terminach zamykania stref
oraz warunki i tryb czasowego umożliwienia przejścia przez strefę zamkniętą
dla żeglugi i rybołówstwa
– mając na względzie konieczność zapewnienia obronności i bezpieczeństwa
państwa oraz bezpieczeństwa żeglugi, ochrony życia i mienia na morzu.”;
4)
w art. 4:
a)
pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) część Zatoki Gdańskiej zamknięta linią podstawową morza terytorialnego;”,
b)
w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) wody znajdujące się pomiędzy linią brzegu morskiego ustaloną zgodnie z
ustawą z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, a linią podstawową morza
terytorialnego.”;
5)
w art. 5:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Linię podstawową morza terytorialnego, zwaną dalej „linią podstawową”,
stanowi linia łącząca odpowiednie punkty wyznaczające najniższy stan wody
wzdłuż wybrzeża lub inne punkty wyznaczone zgodnie z zasadami określonymi w
Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego
Bay dnia 10 grudnia 1982 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 59, poz. 543).”,
b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg
linii podstawowej w formie tekstowej i graficznej zgodnie z państwowym
systemem odniesień przestrzennych, uwzględniając zasady określone w
Konwencji, o której mowa w ust. 2.”,
– 3 –
c)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg
zewnętrznej granicy morza terytorialnego w formie tekstowej i graficznej, zgodnie
z państwowym systemem odniesień przestrzennych, z uwzględnieniem umów
międzynarodowych dotyczących granicy państwowej.”;
6)
w dziale II po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„Rozdział 2a
Strefa przyległa
Art. 13a. 1. Ustanawia się strefę przyległą do morza terytorialnego
Rzeczypospolitej Polskiej, której zewnętrzna granica jest oddalona nie więcej niż 24
mile morskie od linii podstawowej.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg
zewnętrznej granicy strefy przyległej w formie tekstowej i graficznej zgodnie z
państwowym systemem odniesień przestrzennych, z uwzględnieniem zasad określonych
w Konwencji, o której mowa w art. 5 ust. 2.
Art. 13b. W strefie przyległej Rzeczpospolita Polska ma prawo do:
1)
zapobiegania naruszaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polskich
przepisów celnych, skarbowych, dotyczących nielegalnej migracji i sanitarnych;
2)
ścigania, zatrzymywania i karania sprawców naruszeń przepisów, o których mowa
w pkt 1, jeżeli:
a)
miały one miejsce na terytorium lądowym, morskich wodach wewnętrznych,
albo morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej albo
b)
obowiązek ścigania, zatrzymania i karania sprawców wynika z prawa Unii
Europejskiej lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska
jest stroną.”;
7)
w dziale II tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
„Rozdział 4
Sztuczne wyspy, konstrukcje i urządzenia oraz kable lub rurociągi”;
8)
w art. 23:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i
urządzeń w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania pozwolenia
– 4 –
ustalającego ich lokalizację oraz określającego warunki ich wykorzystania na tych
obszarach.”,
b)
po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu:
„1b. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, w drodze decyzji:
1)
minister właściwy do spraw gospodarki morskiej dla przedsięwzięć
planowanych, realizowanych lub eksploatowanych:
a)
na obszarze morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego,
jeżeli dla tych obszarów nie został przyjęty plan, o którym mowa w
art. 37a ust. 1, i przedsięwzięcia te wymagają pozwolenia na budowę,
b)
w wyłącznej strefie ekonomicznej;
2)
właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego dla przedsięwzięć
planowanych, realizowanych lub eksploatowanych:
a)
na obszarze morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego,
jeżeli dla tych obszarów został przyjęty plan, o którym mowa w art. 37a
ust. 1,
b)
na obszarze morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego,
jeżeli dla tych obszarów nie został przyjęty plan, o którym mowa w
art. 37a ust. 1, i przedsięwzięcia te nie wymagają pozwolenia na budowę.
1c. W przypadku gdy przedsięwzięcie jest zlokalizowane na morskich wodach
wewnętrznych lub morzu terytorialnym, a właściwym do wydania pozwolenia, o
którym mowa w ust. 1, jest dwóch lub więcej dyrektorów urzędów morskich,
pozwolenie wydaje dyrektor urzędu morskiego, właściwy dla obszaru, na którym
znajduje się większa część przedsięwzięcia.”,
c)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane po zaopiniowaniu
wniosku o wydanie tego pozwolenia przez ministrów właściwych do spraw:
gospodarki, kultury i dziedzictwa narodowego, rybołówstwa, środowiska,
gospodarki wodnej, wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej.”,
d)
po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. Opiniowanie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane w przypadku
przedsięwzięć niewymagających pozwolenia na budowę.”,