Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw

– 16 –
1)
terminu na uregulowanie kosztów, które powstały w związku z wydaniem dyspozycji
usunięcia pojazdu z drogi, w sytuacji, gdy odstąpiono od usunięcia pojazdu;
zaproponowano, aby koszty te były uiszczane w terminie 7 dni;
2)
katalogu podmiotów, które podmiot wydający dyspozycję usunięcia pojazdu ma
obowiązek powiadomić o fakcie wydania dyspozycji; aktualnie obowiązek ten wynika
z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia
22 czerwca 2011 r. w sprawie usuwania pojazdów, których używanie może zagrażać
bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu drogowego albo utrudniających prowadzenie
akcji ratowniczej (z wyłączeniem obowiązku powiadomienia starosty);
3)
prowadzenia ewidencji usuniętych pojazdów i określenia danych osobowych, jakie
mogą być w niej gromadzone;
4)
rezygnacji z określenia w ustawie maksymalnej stawki opłaty za usunięcie pojazdu
przewożącego towary niebezpieczne;
5)
umożliwienia usunięcia pojazdu nienormatywnego poprzez jego pilotowanie na parking
strzeżony;
6)
uchylenia przepisu art. 130a ust. 10f, który wskazuje starostę jako podmiot właściwy do
wykonania orzeczenia sądu o przepadku pojazdu oraz przewiduje, że wykonanie
orzeczenia następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;
7)
doprecyzowania przepisów poprzez wskazanie w jakich sytuacjach starosta ma
obowiązek wydać decyzję o zapłacie kosztów związanych z usunięciem
i przechowywaniem pojazdu;
8)
zwolnienia powiatu z obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia OC pojazdu, który stał
się jego własnością w wyniku orzeczenia przez sąd przepadku pojazdu na rzecz tego
powiatu, o ile pojazd ten nie zostanie wprowadzony do ruchu.
Projekt przyjęty w pierwszym czytaniu uwzględnił większość przedstawionych uwag
i propozycji.
Po pierwszym czytaniu, przeprowadzono ponowne konsultacje. Poza podmiotami,
do których przesłano projekt w wersji pierwotnej, zwrócono się o opinię również do: Ministra
Skarbu Państwa, Generalnego Inspektora Ochrony Źanych Osobowych, Ubezpieczeniowego
Funduszu Gwarancyjnego, Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Związku
Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej, Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej
oraz Stowarzyszenia Polska Pomoc Drogowa.
– 17 –
Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny, Prokuratoria Generalna Skarbu
Państwa oraz Minister Skarbu Państwa nie zgłosili uwag do projektu.
Minister Spraw Wewnętrznych poinformował, że propozycje rozwiązań zawarte
w projekcie uznaje za uzasadnione.
Opinie i uwagi przedstawiły następujące podmioty: Najwyższa Izba Kontroli, Minister
Finansów, Minister Sprawiedliwości, Minister Infrastruktury i Rozwoju, Ubezpieczeniowy
Fundusz Gwarancyjny oraz Stowarzyszenie Polska Pomoc Drogowa.
Najwyższa Izba Kontroli oceniła pozytywnie proponowane zmiany, wskazując
jednocześnie na celowość rozważenia skrócenia terminów na wystąpienie przez starostę do
sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku pojazdu, wynikających z projektowanego
brzmienia art. 130a ust. 10a. Najwyższa Izba Kontroli wskazała również, że bardziej czytelne
byłoby nadanie nowego brzmienia art. 130a, przy zachowaniu istoty wprowadzanych
i obowiązujących regulacji.
Minister Finansów w swoim stanowisku stwierdził, że proponowane rozwiązania są
uzasadnione i przyczynią się do usunięcia problemów związanych ze stosowaniem ustawy.
Jednocześnie zwrócił uwagę, że pewne rozwiązania mogą budzić wątpliwości lub wymagają
doprecyzowania. Minister zwrócił uwagę, że projekt nie wskazuje formy w jakiej powinno
nastąpić powiadomienie o fakcie wydania dyspozycji usunięcia pojazdu podmiotów,
o których mowa w projektowanym art. 130a ust. 4a. Ponadto, w opinii Ministra, wątpliwości
budzi projektowany art. 130a ust. 10ea pkt 2, który przewiduje, że w przypadku odmowy
orzeczenia przez sąd przepadku pojazdu na rzecz powiatu ze względu na sprzeczność
przepadku z zasadami współżycia społecznego, koszty usunięcia i przechowywania pojazdu
obciążać będą wojewodę. W ocenie Ministra Finansów koszty te powinny być pokrywane
przez powiat. Minister wskazał również, że zasadne byłoby przeredagowanie przepisu art.
130a ust. 10h, bowiem, zdaniem Ministra, oszacowanie wartości pojazdu następuje zawsze po
uprawomocnieniu się orzeczenia sądu o przepadku pojazdu na rzecz powiatu. Ponadto
zaproponowano odstąpienie od zmiany wskazanej w art. 3, przewidującej zwolnienie
powiatu, który stanie się właścicielem pojazdu w związku z orzeczeniem przepadku pojazdu
na jego rzecz, od obowiązku zawarcia umowy OC w przypadku jeżeli pojazd ten nie zostanie
wprowadzony do ruchu. Zdaniem Ministra należałoby również doprecyzować art. 4 projektu
poprzez wskazanie kryterium, na podstawie którego ustalana będzie właściwość miejscowa
naczelnika urzędu skarbowego.
– 18 –
Minister Sprawiedliwości wskazał, że w związku z projektowanym przepisem art. 130a
ust. 10ea określającym podmioty zobowiązane do pokrycia kosztów usunięcia
i przechowywania pojazdu w sytuacji gdy sąd odmówi orzeczenia przepadku pojazdu
ze względu na bezzasadność decyzji o usunięciu oraz ze względu na sprzeczność przepadku
z zasadami współżycia społecznego, może powstać problem. W przypadku jeżeli sąd
zdecyduje o rozpoznaniu sprawy o przepadek na rozprawie i odmówi orzeczenia przepadku to
zapadłe rozstrzygnięcie nie będzie zawierało uzasadnienia, o ile nie zostanie zgłoszony
wniosek o jego sporządzenie. Treść orzeczenia nie przesądzi zatem, czy odmowa miała
miejsce ze względu na bezzasadność usunięcia pojazdu, czy też ze względu na sprzeczność
przepadku z zasadami współżycia społecznego.
Minister Infrastruktury i Rozwoju zakwestionował rezygnację z określenia w ustawie
maksymalnej stawki opłaty za usunięcie pojazdu przewożącego towary niebezpieczne
(uchylenie art. 130a ust. 6a lit. g).
Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, w odniesieniu do propozycji zwolnienia
powiatu, który stał się właścicielem pojazdu na podstawie orzeczenia sądu o przepadku
pojazdu na jego rzecz, z obowiązku zwarcia umowy OC, o ile powiat nie wprowadzi pojazdu
do ruchu (art. 3 projektu), stwierdził, że lepszym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie
stosownej zmiany w art. 78a ustawy – Prawo o ruchu drogowym i umożliwienie staroście
dokonania czasowego wycofania z ruchu takiego pojazdu. Ubezpieczeniowy Fundusz
Gwarancyjny wskazał, że w takiej sytuacji umowa OC wprawdzie musiałaby być zawarta, ale
zgodnie z art. 8 ust. 4 i 5 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym
Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, składka
z tytułu tej umowy mogłaby zostać skalkulowana na minimalnym poziomie tj. 5% jej pełnej
wartości.
Uwagi przedstawiło także Stowarzyszenie Polska Pomoc Źrogowa. Propozycje
Stowarzyszenia zmierzały do:
1)
wskazania, że koszty powstałe w przypadku odstąpienia od usunięcia pojazdu, o którym
mowa w art. 130a ust. 2a, pokrywa się w chwili ich powstania, a nie jak przewiduje
projekt w terminie 7 dni;
2)
przesądzenia, że w przypadku jeżeli pojazd uczestniczy w wypadku drogowym
albo nastąpiła jego awaria i zaistniały okoliczności, o których mowa w projektowanym
art. 130a ust. 3a, to pojazd powinien być usuwany z drogi obligatoryjnie; ponadto
– 19 –
w takiej sytuacji o ile powstaną dodatkowe koszty przewyższające opłatę ustaloną
zgodnie z art. 130a ust. 6a to właściciel pojazdu lub inna osoba uprawniona do odbioru
pojazdu powinna uiszczać stosowną opłatę bezpośrednio dla podmiotu dokonującego
usunięcia pojazdu lub przechowującego pojazd;
3)
zmiany stawki opłaty za pilotowanie pojazdu nienormatywnego (art. 130a ust. 6a lit. h)
– stawka powinna wynosić 50% stawki określonej odpowiednio w lit. d–f, a nie 100zł,
jak wskazuje projekt, ponieważ kwota ta nie odpowiada wartości odpowiedzialnego
wykonania powierzonego zadania pilotażu;
4)
uzupełnienia projektu o przepis wskazujący, że dyspozycję usunięcia pojazdu realizuje
podmiot posiadający aktualnie podpisaną umowę o świadczenie tego typu usług
na terenie, ma którym znajduje się pojazd przeznaczony do usunięcia;
5)
wskazanie, w art. 130a ust. 10, że starosta powinien wystąpić do sądu z wnioskiem
o orzeczenie przepadku jeżeli prawidłowo powiadomiony właściciel nie odbierze
pojazdu w terminie 30 dni od dnia jego usunięcia, a nie jak przewiduje aktualnie
obowiązująca ustawa, w terminie 3 miesięcy;
6)
doprecyzowania art. 4 projektu poprzez wskazanie, że koszty, których dotyczy przepis
powinny być wypłacane „według stawek obowiązujących w danym czasie, uchwalonych
przez radę powiatu”;
7)
jednoznacznego przesądzenia w ustawie, że pojazdy które nie posiadają obowiązkowego
ubezpieczenia OC podczas kontroli drogowej były obligatoryjnie usuwane na parking
starostwa.
Uwagi przedstawione po pierwszym czytaniu nie zostały uwzględnione w projekcie.

5.
Oświadczenie o zgodności z prawem Unii Europejskiej
Przedmiot projektowanej regulacji jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.