Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw

„1a. Przy ustalaniu podstawy obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, dla
osoby, która miała ustalone prawo do emerytury częściowej na podstawie
art. 26b, nie uwzględnia się kwot zwiększeń składek na ubezpieczenie emerytalne
oraz kapitału początkowego określonego w art. 173 – 175, uzyskanych w wyniku
waloryzacji kwartalnej, o której mowa w art. 25a, przeprowadzonej

w celu obliczenia emerytury częściowej.
1b. Jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę na podstawie przepisów art. 26b, 46,
50, 50a, 50e, 184 lub art. 88 ustawy, o której mowa w art. 150, podstawę
obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1,
pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur, w wysokości
przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki
na ubezpieczenie zdrowotne.
1c. Przepis ust. 1b stosuje się również w przypadku, gdy ubezpieczony pobrał
emeryturę górniczą, określoną w art. 34 lub w art. 48 i 49, w brzmieniu
obowiązującym w dniu 31 grudnia 2006 r.”;
7) po art. 26a dodaje się art. 26b w brzmieniu:
„Art. 26b. 1. Ubezpieczonym, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego
w art. 24 ust. 1a pkt 26 – 85 i ust. 1b pkt 2 – 20, przysługuje emerytura częściowa, jeżeli
spełnili łącznie następujące warunki:
1) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet
i 40 lat dla mężczyzn;
2) osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 62 lata dla kobiet i co najmniej 65 lat dla
mężczyzn.
2. Wysokość emerytury częściowej wynosi 50% kwoty emerytury ustalonej zgodnie
z art. 26 i nie podlega podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury.
3. Przy ustalaniu prawa do emerytury częściowej nie stosuje się przepisów art. 103 ust. 1
i 2, art. 103a i 104.
4. Po osiągnięciu przez osobę uprawnioną do emerytury częściowej wieku emerytalnego,
o którym mowa w art. 24 ust. 1a pkt 26 – 85 i ust. 1b pkt 2 – 20, oraz po ustaniu stosunku
pracy, w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem, emerytura częściowa

10
podlega – na wniosek ubezpieczonego – zamianie na emeryturę, o której mowa
w art. 24.”;
8) art. 27 i 27a otrzymują brzmienie:
„Art. 27. 1. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje
emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:
1) osiągnęli wiek emerytalny określony w ust. 2 albo 3;
2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet
i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.
2. Wiek emerytalny dla kobiet wynosi co najmniej 60 lat.
3. Wiek emerytalny dla mężczyzn urodzonych w okresie:
1) do dnia 31 grudnia 1947 r. – wynosi co najmniej 65 lat;
2) od dnia 1 stycznia 1948 r. do dnia 31 marca 1948 r. – wynosi co najmniej
65 lat i 1 miesiąc;
3) od dnia 1 kwietnia 1948 r. do dnia 30 czerwca 1948 r. – wynosi co najmniej
65 lat i 2 miesiące;
4) od dnia 1 lipca 1948 r. do dnia 30 września 1948 r. – wynosi co najmniej
65 lat i 3 miesiące;
5) od dnia 1 października 1948 r. do dnia 31 grudnia 1948 r. – wynosi co
najmniej 65 lat i 4 miesiące.
Art. 27a. Emeryturę przyznaje się z urzędu zamiast pobieranej renty z tytułu niezdolności
do pracy osobie, która osiągnęła wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3,
oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym. Przepis art. 24a ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;
9) w art. 28 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) osiągnęli wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3;”;
10) w art. 29 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli wieku
emerytalnego określonego w art. 27 ust. 2 i 3, mogą przejść na emeryturę:”;
11) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

11
„1. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami,
o których mowa w ust. 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub

w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony
w art. 27 ust. 2 i 3.”;
12) art. 39 otrzymuje brzmienie:
„Art. 39. Ubezpieczonemu urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., spełniającemu
warunek określony w art. 27 ust. 1 pkt 2 i niespełniającemu warunków wymaganych do
uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 50a, który ma co najmniej 5 lat:
1) pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo
2) pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla
brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki
– wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3, obniża się o 6 miesięcy za każdy
rok takiej pracy, nie więcej jednak niż o 15 lat.”;
13) w art. 62 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat
okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku
o rentę do dnia, w którym rencista osiągnąłby wiek, o którym mowa w art. 24 ust. 1a.”;
14) w art. 87:
a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) mężczyzna – osiągnął wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1b, i ma
okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat,
2) kobieta – osiągnęła wiek emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a, i ma okres
składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 1b”,
b) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wynosi:
1) 20 lat – do dnia 31 grudnia 2013 r.;
2) 21 lat – od dnia 1 stycznia 2014 r.;

12
3) 22 lata – od dnia 1 stycznia 2016 r.;
4) 23 lata – od dnia 1 stycznia 2018 r.;
5) 24 lata – od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.”,
c) uchyla się ust. 6;
15) w art. 103 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do emerytów, którzy osiągnęli wiek emerytalny,
o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem
art. 103a.”;
16) w art. 116 ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Postępowanie o emeryturę wszczyna się z urzędu, jeżeli wiek emerytalny dla
uprawnionych do świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego
określają przepisy art. 24 ust. 1a i 1b oraz art. 27 ust. 2 i 3.”;
17) w art. 127 ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy emerytów, którzy wiek emerytalny,
o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3, osiągnęli przed
podjęciem działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1 – 4.”;
18) w art. 129 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Warunkiem podjęcia wypłaty emerytury, o której mowa w art. 24 ust. 1, dla
członka otwartego funduszu emerytalnego po ukończeniu wieku 67 lat,

z zastrzeżeniem art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach
kapitałowych, jest złożenie wniosku o ustalenie prawa do dożywotniej emerytury
kapitałowej albo oświadczenia, o którym mowa w art. 17 ust. 5 ustawy z dnia
21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych.”;
19) w art. 183 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1,
która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo
2014, wynosi:
1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz
2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.”;

13
20) w art. 184 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do
otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków
zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem
Zakładu, na dochody budżetu państwa.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2011 r. Nr 270,
poz. 1599) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 24 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) opiniuje wnioski o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska
prokuratora po ukończeniu przez prokuratora 67 roku życia albo po osiągnięciu wieku
przewidzianego odpowiednio w art. 69 § 1a ustawy wymienionej w art. 62a ust. 1;”;
2) w art. 62a:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Wniosek i zaświadczenie, o których mowa w ust. 2, składa się Prokuratorowi
Generalnemu najpóźniej na sześć miesięcy przed ukończeniem 67 roku życia
albo przed osiągnięciem wieku przewidzianego odpowiednio w art. 69 § 1a ustawy
wymienionej w art. 62a ust. 1. W razie niezakończenia postępowania związanego
z rozpoznaniem wniosku, prokurator pozostaje w służbie do czasu zakończenia
postępowania, w tym postępowania przed Sądem Najwyższym.”,
b) ust. 4 i 4a otrzymują brzmienie:
„4. Prokurator wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury, będący oficerem,
przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 67 roku życia albo

po osiągnięciu wieku przewidzianego odpowiednio w art. 69
§
1a ustawy
wymienionej w art. 62a ust. 1, chyba że:
1) nie później niż na sześć miesięcy przed ukończeniem 67 roku życia
albo przed osiągnięciem wieku przewidzianego odpowiednio w art. 69 § 1a
ustawy wymienionej w art. 62a ust. 1, oświadczy Prokuratorowi Generalnemu
wolę dalszego zajmowania stanowiska po zwolnieniu z zawodowej służby
wojskowej i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu

14