Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 5 –

§ 4. 1. Ilość energii dostarczonej do jednostki kogeneracji z innych procesów, zwanej
dalej „równoważnikiem paliwowym”, należy doliczyć do ilości energii chemicznej zawartej
w paliwie, oznaczonej symbolem „Q ”
bck , o której mowa w § 3 ust. 1, zużytymŚ
1)
w jednostce kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 ustawy, gdy równoważnik
paliwowy pochodzi ze spalania paliwa gazowego;
2)
w jednostce kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a ustawy, gdy równoważnik
paliwowy pochodzi ze spalania metanu uwalnianego i ujmowanego podczas dołowych
robót górniczych w czynnych, likwidowanych lub zlikwidowanych kopalniach węgla
kamiennego lub gazu uzyskiwanego z przetwarzania biomasy w rozumieniu art. 2 ust. 1
pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1164 oraz ...);
3) w jednostce kogeneracji, o której mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2 ustawy, w pozostałych
przypadkach.
2. Równoważnik paliwowy oblicza się z uwzględnieniem współczynnika określającego
zmianę ilości wytwarzanej energii elektrycznej lub mechanicznej w wyniku dostarczenia
energii z innych procesów przy stałej ilości energii chemicznej zawartej w zużytych
paliwach, zwanego dalej „współczynnikiem zmiany mocy".
3. Współczynnik zmiany mocy wyznacza się na podstawie aktualnych pomiarów
przeprowadzonych oddzielnie dla każdego strumienia energii dostarczonej do jednostki
kogeneracji z innego procesu lub wyprowadzonej z tej jednostki.
4. Sposób określaniaŚ
1)
ilości energii chemicznej zawartej w zużytych paliwach, o której mowa w § 3 ust. 1,
2)
ilości wytworzonej energii elektrycznej i mechanicznej, o której mowa w § 3 ust. 2,
3)
ilości ciepła użytkowego w kogeneracji dla różnych układów urządzeń wchodzących
w skład jednostki kogeneracji, o której mowa w § 3 ust. 4,
4)
równoważnika paliwowego,
5)
współczynnika zmiany mocy
– zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 5. 1. Obliczona zgodnie z art. 3 pkt 36 ustawy ilość energii elektrycznej z kogeneracji,
oznaczona symbolem „A ”
bq , o którym mowa w § 6 ust. 3, jest równa ilości energii
elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, pod warunkiem uzyskania przez jednostkę


– 6 –

kogeneracji oszczędności energii pierwotnej, obliczonej w sposób określony w § 6 ust. 1,
w wysokości określonej w art. 3 pkt 38 ustawy.
2. Wartość współczynnika określającego stosunek energii elektrycznej z kogeneracji do
ciepła użytkowego w kogeneracji, oznaczonego symbolem „C", o którym mowa w pkt 1.6
załącznika nr 1 do rozporządzenia, oblicza się na podstawie rzeczywistych parametrów
technologicznych jednostki kogeneracji dla danego przedziału czasowego w sposób
określony w tym załączniku.
3. Jeżeli określenie wartości współczynnika określającego stosunek energii elektrycznej
z kogeneracji do ciepła użytkowego w kogeneracji, oznaczonego symbolem „C”, o którym
mowa w pkt 1.6 załącznika nr 1 do rozporządzenia, nie jest technicznie możliwe w wyniku
pomiarów, do obliczeń przyjmuje się następujące wartości domyślne współczynnika „C”:
1)
0,95 dla turbiny gazowej w układzie kombinowanym z odzyskiem ciepła,
2)
0,45 dla turbiny parowej przeciwprężnej,
3)
0,45 dla turbiny parowej upustowo-kondensacyjnej,
4)
0,55 dla turbiny gazowej z odzyskiem ciepła,
5)
0,75 dla silnika spalinowego
– pod warunkiem, że obliczona ilość energii elektrycznej z kogeneracji jest niższa lub równa
całkowitej produkcji energii elektrycznej z tej jednostki.
4. W przypadku jednostek kogeneracji będących w pierwszym roku eksploatacji, dla
których nie można wyznaczyć wartości współczynnika określającego stosunek energii
elektrycznej z kogeneracji do ciepła użytkowego w kogeneracji, oznaczonego symbolem „C”,
o którym mowa w pkt 1.6 załącznika nr 1 do rozporządzenia, na podstawie danych
pomiarowych, przyjmuje się wartość współczynnika na podstawie danych konstrukcyjnych.
§ 6. 1. Oszczędność energii pierwotnej, oznaczoną symbolem „PES”, wyrażoną
w procentach, oblicza się według wzoruŚ


1


PES  1
100%

η

qc
ηqe


η


refc
ηrefe 


gdzie poszczególne symbole oznaczająŚ
ηqc
– sprawność wytwarzania ciepła użytkowego w kogeneracji w [%],


– 7 –

ηrefc
– referencyjną wartość sprawności dla wytwarzania rozdzielonego ciepła
w [%],
ηqe
– sprawność wytwarzania energii elektrycznej z kogeneracji w [%],
η
–
refe
referencyjną wartość sprawności dla wytwarzania rozdzielonego energii
elektrycznej w [%].
2. Sprawność wytwarzania ciepła użytkowego w kogeneracji, oznaczoną symbolem
„ηqc”, wyrażoną w procentach, oblicza się według wzoruŚ
Q
η
uq

100%
qc
Qbq


gdzie poszczególne symbole oznaczająŚ
Quq – ilość ciepła użytkowego w kogeneracji, o której mowa w § 3 ust. 1,
Qbq – ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych do wytwarzania energii
elektrycznej z kogeneracji i ciepła użytkowego w kogeneracji w [GJ].
3. Sprawność wytwarzania energii elektrycznej z kogeneracji, oznaczoną symbolem
„η ", wyrażoną w procentach, oblicza się według wzoruŚ
qe


3,6  A
η
bq

100%
qe
Qbq

gdzie poszczególne symbole oznaczająŚ
Abq
– ilość energii elektrycznej z kogeneracji w [MWh],
Qbq
– ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych do wytwarzania
energii elektrycznej z kogeneracji i ciepła użytkowego w kogeneracji w [GJ].
4. Ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych do wytwarzania energii
elektrycznej z kogeneracji i ciepła użytkowego w kogeneracji, oznaczoną symbolem „Q ”
bq ,
o którym mowa w ust. 2, wyrażoną w [GJ], oblicza się według wzoruŚ

Qbq = Qb - Qbck - Qbek

gdzie poszczególne symbole oznaczająŚ
Qb
– ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych w jednostce
kogeneracji w [GJ],


– 8 –

Qbck
– ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych do wytworzenia ciepła
użytkowego w jednostce kogeneracji poza procesem kogeneracji w [GJ],
Qbek
– ilość energii chemicznej zawartej w paliwach zużytych do wytworzenia
energii elektrycznej w jednostce kogeneracji poza procesem kogeneracji w [GJ].
5. Referencyjne wartości sprawności dla wytwarzania rozdzielonego energii
elektrycznej i ciepła użytkowego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 7. 1. Pomiaru ilości energii elektrycznej wytworzonej w jednostce kogeneracji, w tym
na potrzeby realizacji obowiązku potwierdzania danych, o którym mowa w art. 9l ust. 8
ustawy, dokonuje się na zaciskach generatorów lub ogniw paliwowych wchodzących w skład
jednostki kogeneracji.
2. Pomiaru ilości ciepła użytkowego wytworzonego w jednostce kogeneracji
i dostarczonego do instalacji lub sieci ciepłowniczej, o której mowa w § 3 ust. 4, dokonuje się
na granicy bilansowej jednostki kogeneracji lub wyodrębnionego zespołu urządzeń
wchodzących w skład tej jednostki.
3. Pomiaru ilości paliw zużywanych w jednostce kogeneracji dokonuje się na granicy
bilansowej tej jednostki lub wyodrębnionego zespołu urządzeń jednostki kogeneracji.
4. Miejsca pomiarów i granicę bilansową jednostki kogeneracji, o których mowa
w ust. 1–3, oznacza się na schemacie wyodrębnionego zespołu urządzeń wchodzących
w skład tej jednostki, o którym mowa w art. 9l ust. 10 ustawy.
§ 8. 1. Koszty uzasadnione uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw
pochodzenia z kogeneracji albo poniesienia opłaty zastępczej uwzględnia się w kalkulacji cen
energii elektrycznej ustalanych w taryfach przedsiębiorstw energetycznych realizujących te
obowiązki, przyjmując, że każda jednostka energii elektrycznej sprzedawana przez dane
przedsiębiorstwo energetyczne odbiorcom końcowym jest w tej samej wysokości obciążona
tymi kosztami.
2. Maksymalna wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, uwzględnianych
w kalkulacji cen energii elektrycznej ustalanych w taryfach, jest równa kosztom:
1)
uzyskania świadectw pochodzenia z kogeneracji, obliczonym według wzoru:

Ksm = Ozg · źpg + Ozk · źpk + Ozm · źpm

gdzie poszczególne symbole oznaczająŚ


– 9 –

Ksm
– maksymalny koszt uzasadniony uzyskania świadectw pochodzenia
z kogeneracji w [zł],
Ozg
– jednostkową opłatę zastępczą, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy, dla
jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 ustawy,
w [zł/MWh],
Epg
– ilość energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia
z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach
kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 ustawy, które
przedsiębiorstwo energetyczne planuje przedstawić do umorzenia, w [MWh],
Ozk
– jednostkową opłatę zastępczą, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy, dla
jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2 ustawy,
w [zł/MWh],
Epk
– ilość energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia
z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach
kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 2 ustawy, które
przedsiębiorstwo energetyczne planuje przedstawić do umorzenia, w [MWh],
Ozm
– jednostkową opłatę zastępczą, o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 2 ustawy, dla
jednostek kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a ustawy,
w [zł/MWh],
E
–
pm
ilość energii elektrycznej wynikającą ze świadectw pochodzenia
z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach
kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1a ustawy, które
przedsiębiorstwo energetyczne planuje przedstawić do umorzenia, w [MWh]ś
2)
opłaty zastępczej poniesionej w roku poprzedzającym rok sporządzania taryfy,
z uwzględnieniem ust. 4.
3. Ilość energii elektrycznej, oznaczonej symbolami „E ”
”
”
pg , „Epk i „Epm , o których
mowa w ust. 2, nie może być wyższa od ilości energii elektrycznej wynikającej z udziałów
ilościowych, o których mowa w art. 9a, ust. 8 ustawy, pomniejszonej o ilość energii
wynikającą z poniesionej opłaty zastępczej w roku poprzedzającym rok sporządzania taryfy.
4. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo energetyczne w roku poprzedzającym rok
sporządzania taryfy zrealizowało obowiązek wynikający z udziałów ilościowych, o których
mowa art. 9a ust. 1 ustawy, uiszczając opłatę zastępczą w wysokości odpowiadającej ilości