Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 35 –
do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w dedykowanej
instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła energii
wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,
c)
biomasy, którą zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej,
lub zawierającej substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju
biomasy – w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii innej niż
instalacja termicznego przekształcania odpadów, wykorzystującej do
wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną w układach hybrydowych
lub wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę spalaną
w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub instalacji odnawialnego źródła
energii innej niż instalacja termicznego przekształcania odpadów
wytwarzającej energię elektryczną w wysokosprawnej kogeneracji,
d)
drewna pełnowartościowego, zbóż pełnowartościowych lub biomasy, którą
zanieczyszczono w celu zwiększenia jej wartości opałowej, lub zawierającej
substancje niewystępujące naturalnie w danym rodzaju biomasy –
w przypadku instalacji spalania wielopaliwowego oraz dedykowanej instalacji
spalania wielopaliwowego, wykorzystujących do wytwarzania energii
elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy;
2)
do wytworzenia energii elektrycznej z biogazu rolniczego wykorzystano wyłącznie
substraty, o których mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia ... o odnawialnych źródłach
energii (Dz. U. poz. ...);
3)
do wytworzenia energii elektrycznej z biopłynów wykorzystano wyłącznie
substraty, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy;
4)
udział biomasy pochodzącej z upraw energetycznych lub odpadów i pozostałości
z produkcji rolnej oraz przemysłu przetwarzającego jej produkty oraz zbóż innych
niż zboża pełnowartościowe, w łącznej masie biomasy, jest nie mniejszy niż udział
określony w przepisach wydanych na podstawie art. 61 tej ustawy.”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań;
8)
wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi
wynikającymi ze świadectw pochodzenia.
– 36 –
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się operatorowi systemu
elektroenergetycznego, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej
ilości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii objętej tym wnioskiem.
4. Operator systemu elektroenergetycznego przekazuje Prezesowi URE wniosek,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania wraz z potwierdzeniem
danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła
energii.
5. Ilość energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii określa się na
podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach:
1)
generatora;
2)
ogniwa fotowoltaicznego;
3)
ogniwa paliwowego, w którym następuje bezpośrednia przemiana energii chemicznej
w energię elektryczną.
6. W przypadku braku urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych na zaciskach, o których
mowa w ust. 5, dopuszcza się dokonywanie pomiarów w miejscu przyłączenia instalacji
odnawialnego źródła energii do sieci operatora systemu elektroenergetycznego.
Art. 46. 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie świadectwa pochodzenia nie zawiera
danych, o których mowa w art. 45 ust. 2, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do
uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nieuzupełnienie
wniosku w wyznaczonym terminie skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpoznania.
2. Prezes URE w terminie 45 dni od dnia przekazania przez operatora systemu
elektroenergetycznego kompletnego wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia wydaje
świadectwo pochodzenia albo postanowienie o odmowie wydania świadectwa pochodzenia.
3. Świadectwo pochodzenia zawiera dane, o których mowa w art. 45 ust. 2 pkt 1–4,
6 i 8.
4. Świadectwo pochodzenia jest wydawane wyłącznie w postaci elektronicznej
i przekazywane bezpośrednio do rejestru świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia
biogazu rolniczego.
5. Do wydawania świadectw pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego o wydawaniu
zaświadczeń.
– 37 –
Art. 47. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, monitoruje ceny, po jakich
zbywane są na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot prawa
majątkowe wynikające ze świadectw pochodzenia.
2. W przypadku gdy średnia ważona cena praw majątkowych wynikających ze
świadectw pochodzenia obliczana, zgodnie z ust. 3, przez podmiot określony w art. 64 ust. 1,
będzie niższa niż 75% wartości opłaty zastępczej, o której mowa w art. 52 ust. 1 pkt 2, przez
okres co najmniej 3 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku o umorzenie
świadectw pochodzenia, podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jest obowiązany do
wykonania obowiązku wyłącznie w sposób określony w art. 52 ust. 1 pkt 1.
3. Średnią ważoną cenę praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
o której mowa w ust. 2, wyrażoną w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh
oblicza się według wzoru:

������� ������1 ∙ ���� 1 + ������� ������2 ∙ ���� 2 + ⋯ + ������� ������� ∙ ����� ,
����

�������ó�1,2,�
gdzie poszczególne pojęcia oznaczają:

wolumen obrotu1 – ilość praw majątkowych w MWh wynikających ze świadectw
pochodzenia będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub sprzedaży
wystawionych w jednym zleceniu kupna lub sprzedaży w dniu obrotu nimi, z wyłączeniem
transakcji pozasesyjnej,
cena1 – wyrażona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub
sprzedaży wolumenu obrotu1 praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
wolumen obrotu2 – kolejną ilość wolumenu obrotu praw majątkowych w MWh wynikających
ze świadectw pochodzenia będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub
sprzedaży w dniu obrotu nimi, z wyłączeniem transakcji pozasesyjnej,
cena2 – wyrażona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub
sprzedaży wolumenu obrotu2 praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
wolumen obrotun – następna ilość praw majątkowych w MWh wynikających ze świadectw
pochodzenia będących przedmiotem zrealizowanych zleceń kupna lub sprzedaży w dniu
obrotu nimi, z wyłączeniem transakcji pozasesyjnej,
cenan – wyrażona w złotych z dokładnością do jednego grosza za 1 MWh cena kupna lub
sprzedaży wolumenu obrotun praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
– 38 –
suma wolumenów1,2,n – suma wolumenu obrotu1, wolumenu obrotu2, wolumenu obrotun.
4. Średnia ważona cena praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia,
o której mowa w ust. 2, obliczana zgodnie z ust. 3 przez podmiot, o którym mowa w art. 64
ust. 1, jest publikowana przez ten podmiot na jego stronie internetowej, niezwłocznie po
zamknięciu obrotu prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia w tym
dniu i upublicznieniu jego wyników.
Art. 48. 1. Wytwórcy biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła energii,
w której biogaz rolniczy został wytworzony, przysługuje świadectwo pochodzenia biogazu
rolniczego potwierdzające jego wytworzenie oraz wprowadzenie do sieci dystrybucyjnej
gazowej, z zastrzeżeniem ust. 2–5.
2. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego nie przysługuje, w przypadku gdy:
1)
do wytworzenia biogazu rolniczego wykorzystano substraty inne niż określone w art. 2
pkt 2;
2)
wydane zostało świadectwo pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej
w instalacji odnawialnego źródła energii z tego biogazu rolniczego.
3. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje przez okres kolejnych 15
lat, licząc od dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, nie dłużej jednak niż do
dnia 31 grudnia 2035 r., potwierdzonego wydanym świadectwem pochodzenia biogazu
rolniczego.
4. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego dla biogazu rolniczego wytworzonego
w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii przysługuje dla biogazu
rolniczego wytworzonego w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozdziału 4.
5. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego przysługuje również w okresie rozruchu
technologicznego instalacji odnawialnego źródła energii, nie dłużej jednak niż przez 90 dni,
licząc od dnia pierwszego wprowadzenia biogazu rolniczego do sieci właściwego operatora
dystrybucyjnego gazowego.
Art. 49. 1. Świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego wydaje Prezes URE na
wniosek wytwórcy biogazu rolniczego.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
nazwę i adres wytwórcy biogazu rolniczego;
2)
numer wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 23;
3)
wskazanie ilości biogazu rolniczego wytworzonego w instalacji odnawialnego źródła
energii, na którą ma zostać wydane to świadectwo;
– 39 –
4)
dane dotyczące ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji
odnawialnego źródła energii, obliczonej w sposób określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 62, i odpowiadającej ilości biogazu rolniczego wytworzonego w takiej
instalacji, która ma zostać objęta świadectwem pochodzenia biogazu rolniczego;
5)
określenie lokalizacji i wydajności instalacji odnawialnego źródła energii, w której
biogaz rolniczy został wytworzony;
6)
wskazanie okresu, co najmniej jednego lub maksymalnie dwunastu następujących po
sobie miesięcy danego roku kalendarzowego, w którym biogaz rolniczy został
wytworzony;
7)
wskazanie dnia wytworzenia po raz pierwszy biogazu rolniczego, dla którego
przysługuje świadectwo pochodzenia biogazu rolniczego;
8)
oświadczenie następującej treści:
„Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.)) oświadczam, że do wytworzenia biogazu rolniczego w instalacji
odnawialnego źródła energii wykorzystano wyłącznie substraty, o których mowa
w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia ... o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. ...).”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań;
9)
wskazanie podmiotu, który będzie organizował obrót prawami majątkowymi
wynikającymi ze świadectw pochodzenia biogazu rolniczego.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się operatorowi systemu dystrybucyjnego
gazowego, na którego obszarze działania znajduje się instalacja odnawialnego źródła energii
określona we wniosku, w terminie 45 dni od dnia zakończenia okresu wytworzenia danej
ilości biogazu rolniczego objętego tym wnioskiem.
4. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego przekazuje Prezesowi URE wniosek,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania wraz z potwierdzeniem
danych dotyczących ilości wytworzonego biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego
źródła energii.
5. Ilość wytworzonego biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej
gazowej określa się na podstawie wskazań układu pomiarowego.

9)
Patrz odnośnik nr 5.