Rządowy projekt ustawy o odnawialnych źródłach energii

– 95 –
2. Certyfikat jest dokumentem potwierdzającym posiadanie przez instalatora
kwalifikacji do instalowania następujących rodzajów instalacji odnawialnego źródła energii:
1)
kotłów i pieców na biomasę lub
2)
systemów fotowoltaicznych, lub
3)
słonecznych systemów grzewczych, lub
4)
pomp ciepła, lub
5)
płytkich systemów geotermalnych.
3. Certyfikat może być wydany instalatorowi, który spełnia następujące warunki:
1)
posiada:
a)
pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,
b)
dokument potwierdzający kwalifikacje związane z instalowaniem urządzeń lub
instalacji sanitarnych, energetycznych, grzewczych, chłodniczych lub
elektrycznych lub
c)
udokumentowane trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie instalowania lub
modernizacji urządzeń i instalacji sanitarnych, energetycznych, grzewczych,
chłodniczych lub elektrycznych, lub
d)
świadectwo ukończenia co najmniej dwusemestralnych studiów podyplomowych
lub równorzędnych, których program dotyczył zagadnień zawartych w zakresie
programowym szkoleń określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 144
pkt 2, lub
e)
zaświadczenie o ukończeniu szkolenia u producenta danego rodzaju instalacji
odnawialnego źródła energii, które w części teoretycznej i praktycznej zawierało
zagadnienia w zakresie projektowania, instalowania, konserwacji, modernizacji
i utrzymania w należytym stanie technicznym instalacji odnawialnego źródła
energii;
2)
nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko
wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu;
3)
ukończył szkolenie podstawowe dla osób ubiegających się o wydanie certyfikatu
instalatora mikroinstalacji, małej instalacji lub instalacji odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, poświadczone
zaświadczeniem, przeprowadzone przez akredytowanego organizatora szkoleń,
o którym mowa w art. 139 ust. 1 lub w art. 145, w zakresie dotyczącym instalowania
danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii;
– 96 –
4)
złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję
egzaminacyjną, odpowiednio dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii,
nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego.
4. Instalatorowi, który posiada:
1)
dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie technik urządzeń
i systemów energetyki odnawialnej wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia
7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572,
z późn. zm.) lub
2)
dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lub w specjalności w zakresie
instalacji odnawialnego źródła energii albo urządzeń i instalacji sanitarnych,
elektroenergetycznych, grzewczych, chłodniczych, cieplnych i klimatyzacyjnych lub
elektrycznych wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo
o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.))
– może być wydany certyfikat, jeżeli spełnia on warunki określone w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz
w pkt 2.
Art. 131. 1. Egzamin dla instalatorów ubiegających się o wydanie certyfikatu
przeprowadza się co najmniej dwa razy w roku. Informację o terminie i miejscu egzaminu
Prezes UDT ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Dozoru Technicznego, co
najmniej na trzydzieści dni przed terminem egzaminu.
2. Egzamin dla instalatorów dla danego rodzaju instalacji przeprowadza Komisja
Egzaminacyjna, zwana dalej „Komisją”.
3. Prezes UDT powołuje członków Komisji spośród osób wskazanych we wnioskach
podmiotów, o których mowa w ust. 4, oraz osób wyznaczonych przez siebie, spełniających
wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 144 pkt 3, w okresie 4 lat od
dnia potwierdzenia spełnienia tych wymagań.

19) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703
i Nr 281, poz. 2781, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091,
Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658,
z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz. 818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181,
poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z 2009 r. Nr 6,
poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705, z 2010 r. Nr 44, poz. 250,
Nr 54, poz. 320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991, z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 139,
poz. 814, Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1206, z 2012 r. poz. 941, z 2013 r. poz. 827 i 1317 oraz z 2014 r.
poz. 7, 290, 536, 598, 642 i 811.
20) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 742 i 1544,
z 2013 r. poz. 675 i 1588 oraz z 2014 r. poz. 7 i 768.
– 97 –
4. Wniosek o powołanie członka Komisji mogą zgłosić w szczególności:
1)
izby gospodarcze i izby rzeczoznawców oraz stowarzyszenia naukowo-techniczne, pod
warunkiem że zgodnie ze statutem wykonują działalność w zakresie instalacji
odnawialnego źródła energii;
2)
jednostki i instytucje o zasięgu regionalnym lub ogólnokrajowym wykonujące
działalność w zakresie danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii;
3)
producenci oraz przedsiębiorcy wykonujący działalność w zakresie instalacji
odnawialnego źródła energii;
4)
ośrodki szkoleniowe lub szkoły, w których jest prowadzone kształcenie zawodowe
z zakresu instalacji odnawialnego źródła energii lub energetyki.
5. W skład Komisji wchodzi co najmniej 3 członków.
6. Za przeprowadzenie egzaminu dla instalatorów członkom Komisji przysługuje
wynagrodzenie.
Art. 132. 1. Wniosek o wydanie certyfikatu zawiera w szczególności:
1)
imię (imiona) i nazwisko wnioskodawcy;
2)
datę i miejsce urodzenia wnioskodawcy;
3)
adres zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy;
4)
numer PESEL, o ile został nadany, albo rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego
tożsamość wnioskodawcy;
5)
określenie zakresu certyfikatu, ze wskazaniem rodzaju instalacji odnawialnego źródła
energii;
6)
aktualne miejsce pracy lub wykonywania działalności gospodarczej przez
wnioskodawcę.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć
następujące dokumenty:
1)
kopię dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań, o których mowa w art. 130
ust. 3 pkt 1 lit. b–e lub w ust. 4;
2)
oświadczenie o wyrażeniu zgody albo odmowie ujawnienia w rejestrze, o którym mowa
w art. 150 ust. 1 pkt 1, informacji dotyczących miejsca pracy albo wykonywania
działalności gospodarczej przez instalatora.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca jest obowiązany dołączyć
oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
– 98 –
Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)) oświadczam, że posiadam pełną
zdolność do czynności prawnych, korzystam z pełni praw publicznych i nie byłem skazany
prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi
gospodarczemu.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu
usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2013 r. poz. 1422).
5. Wniosek złożony za pomocą środków komunikacji elektronicznej opatruje się
bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą
ważnego
kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie
elektronicznym albo podpisuje podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP
w rozumieniu art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne.
Art. 133. 1. Przed wydaniem certyfikatu Prezes UDT dokonuje sprawdzenia spełnienia
przez instalatora ubiegającego się o wydanie certyfikatu wymagań, o których mowa
w art. 130 ust. 3 lub 4.
2. Prezes UDT, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, wydaje certyfikat albo
o odmawia jego wydania.
3. Certyfikat wydaje się na 5 lat.
Art. 134. Prezes UDT odmawia wydania certyfikatu po stwierdzeniu, że osoba
ubiegająca się o wydanie certyfikatu nie spełnia któregokolwiek z wymagań określonych
w art. 130 ust. 3 lub 4 albo gdy instalatorowi cofnięto certyfikat, a od cofnięcia certyfikatu nie
upłynął rok.
Art. 135. 1. Prezes UDT cofa wydany certyfikat, w przypadku:
1)
ograniczenia lub utraty zdolności do czynności prawnych instalatora;
2)
pozbawienia instalatora praw publicznych;
3)
skazania instalatora prawomocnym wyrokiem sądu za umyślnie popełnione
przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów i obrotowi gospodarczemu;
4)
gdy certyfikat jest wykorzystywany przez instalatora niezgodnie z jego zakresem lub
istnieją dowody potwierdzające, że mikroinstalacja, mała instalacja lub instalacja

21) Patrz odnośnik nr 5.
– 99 –
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż
600 kW jest zainstalowana niezgodnie z przepisami.
2. Instalator, któremu cofnięto certyfikat, może ubiegać się ponownie o wydanie
certyfikatu po upływie roku od dnia cofnięcia certyfikatu.
Art. 136. 1. Prezes UDT na wniosek instalatora złożony nie później niż na 30 dni przed
dniem upływu ważności certyfikatu przedłuża jego ważność na okres kolejnych 5 lat.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane określone w art. 132 ust. 1. Do
wniosku instalator dołącza:
1)
oświadczenie, że spełnia warunki, o których mowa w art. 130 ust. 3 lub 4;
2)
zaświadczenie wydane przez akredytowanego organizatora szkoleń o ukończeniu,
w terminie 12 miesięcy poprzedzających dzień upływu ważności certyfikatu, szkolenia
przypominającego;
3)
wykaz zainstalowanych, poddanych modernizacji lub utrzymywanych w należytym
stanie technicznym co najmniej pięciu mikroinstalacji, małych instalacji lub instalacji
odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż
600 kW potwierdzających ciągłość jego pracy, zawierający w szczególności:
a)
wskazanie miejsca lub miejsc zainstalowania instalacji,
b)
opis mikroinstalacji, małej instalacji albo instalacji odnawialnego źródła energii
o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW, w szczególności
jej rodzaj i moc zainstalowaną elektryczną, z określeniem rodzaju wykonanych
czynności;
4)
oświadczenie o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. –
Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)) oświadczam, że dane zawarte we
wniosku o przedłużenie ważności certyfikatu są kompletne i zgodne z prawdą.”;
klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań.
3. Prezes UDT przed przedłużeniem ważności certyfikatu dokonuje sprawdzenia
spełnienia przez instalatora wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz przyjmuje
oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 4.

22) Patrz odnośnik nr 5.