Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków

Druk nr 1959


Warszawa, 8 kwietnia 2013 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Prawo budowlane
oraz ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu
w wodę i zbiorowym odprowadzaniu
ścieków.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Tadeusza Dziubę.



(-) Jan Krzysztof Ardanowski; (-) Marek Ast; (-) Zbigniew
Babalski;
(-) Piotr Babinetz; (-) Barbara
Bartuś;
(-) Andrzej
Bętkowski; (-) Jan Dziedziczak; (-) Tadeusz Dziuba; (-) Zbigniew
Girzyński; (-) Szymon Giżyński; (-) Kazimierz Gołojuch; (-) Sławomir
Kłosowski; (-) Henryk Kowalczyk; (-) Leonard Krasulski; (-) Krzysztof
Lipiec;
(-) Beata Mazurek; (-) Marek
Opioła;
(-) Jacek
Osuch;
(-) Stanisław
Ożóg; (-) Stanisław Piotrowicz; (-) Elżbieta
Rafalska;
(-) Jarosław
Rusiecki; (-) Bogdan Rzońca; (-) Jacek
Sasin;
(-) Marek Suski; (-) Andrzej Szlachta; (-) Stanisław
Szwed; (-) Jacek Świat; (-) Robert Telus; (-) Jan Warzecha; (-) Marcin
Witko; (-) Maria Zuba; (-) Jerzy Żyżyński.
Projekt


Ustawa
z dnia ............ 2013 roku
o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu
w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków


Art. 1.
W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243,
poz. 1623 z późn. zm.) w art. 66 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:


„3. W sprawach dotyczących obiektów budowlanych, gdy właściwy organ poweźmie
podejrzenie, że zagrożenie zdrowia lub życia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, spowodowane
jest zamierzonym działaniem, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym prokuraturę
lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego
do ścigania przestępstw.”.

Art. 2.
W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) po art. 8 dodaje się
art. 8a w brzmieniu:


„8a. W przypadku odcięcia dostawy wody w okolicznościach będących podstawą do
zawiadomienia, o którym mowa w art. 66 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane, prokurator przed wszczęciem postępowania przygotowawczego, wytacza
powództwo o nakazanie przywrócenia zaopatrzenia w wodę.”.

Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia.


Uzasadnienie


Niniejszy projekt ustawy związany jest z powszechnie występującym od wielu lat,
jednoznacznie negatywnym, zjawiskiem polegającym na podejmowaniu działań
zmierzających do usunięcia lokatorów budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Działania
takie polegają najczęściej na celowym pogarszaniu zwykle przez właścicieli
(współwłaścicieli) lub ich pełnomocników stanu technicznego budynków, w sposób
powodujący jak największe uciążliwości dla mieszkańców. W praktyce dochodzi do
pozornego prowadzenia bieżącej konserwacji budynku, w szczególności demontażu okien
klatek schodowych, drzwi wejściowych, balustrad i innych elementów, a także całych
poddaszy. Działania takie, nawet najbardziej uciążliwe dla mieszkańców, w aktualnym stanie
prawnym nie pozwalają na ingerencję ze strony służb odpowiedzialnych za nadzór
budowlany. Nie są one bowiem uznawane za remont ani przebudowę wymagającą
odpowiedniego zgłoszenia albo uzyskania pozwolenia na budowę. Szczególnie dotkliwą zaś
praktyką jest pozbawianie mieszkańców bieżącej wody, kanalizacji oraz energii elektrycznej
najczęściej poprzez uszkodzenie lub demontowanie odcinków rur i przewodów
elektrycznych. Działania takie wynikają z negatywnych pobudek, ponieważ dotyczą
podstawowych potrzeb ludzi, a najczęściej dotyczą osób o niższym statusie majątkowym,
którzy nie są w stanie obronić się przed taką agresją.


Organy nadzoru budowlanego, które najczęściej jako pierwsze stykają się z tego
rodzaju sytuacjami nie mają – w aktualnym stanie prawnym – możliwości skutecznego
działania, bowiem ich kompetencje ograniczone są wyłącznie do aspektów technicznych bez
uprawnienia do skutecznego wydania rozstrzygnięcia w zakresie przywrócenia zaopatrzenia
w wodę czy energię elektryczną. Kwestia zaś respektowania przez właściciela budynku
warunków zaopatrywania w wodę i odprowadzania ścieków leży dotąd poza zakresem
kompetencji organu nadzoru budowlanego i wiąże się wyłącznie ze sferą regulacji
cywilnoprawnej.


Występowanie tak negatywnych społecznie zjawisk, bardzo często zagrażających
zdrowiu mieszkańców, a nawet ich życiu, winno spotkać się ze zdecydowaną i skuteczną
reakcją ze strony administracji publicznej.


Proponuje się zatem wprowadzenie do art. 66 ustawy – Prawo budowlane nowego ust.
3, który przewiduje obligatoryjne zawiadomienie prokuratora przez organ nadzoru
budowlanego, w przypadku, gdy organ ten poweźmie uzasadnione podejrzenie, że dokonano
celowego pozbawienia zaopatrzenia w wodę obiektu budowlanego. Ze względu na wiedzę i
doświadczenie pracowników organu nadzoru budowlanego w praktyce nie będzie zadaniem
trudnym ustalenie czy w danych okolicznościach dokonano celowego pozbawienia
zaopatrzenia w wodę, czy też wynika to z uzasadnionych powodów.


Konsekwentnie proponuje się zmianę ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę
i zbiorowym odprowadzaniu ścieków poprzez dodanie nowego art. 8a. Zapis ten przewiduje
obowiązek skierowania przez prokuratora powództwa na rzecz mieszkańców danego budynku
o przywrócenie zaopatrzenia w wodę i to przed wszczęciem postępowania
przygotowawczego, co podyktowane jest potrzebą podjęcia działań niezwłocznie.


Proponowane zmiany mają na celu wyposażenie wskazanych organów w uprawnienia
do szybkiego i skutecznego działania zmierzającego do przywrócenia prawidłowego stanu
i przywrócenia zaopatrzenia w wodę obiektu budowlanego i jego mieszkańców. Praktyka
wskazuje na to, iż takiego właśnie instrumentu, z naciskiem na szybkość działania, brakuje
w aktualnym stanie prawnym.















Ocena skutków regulacji

1. Wskazanie pomiotów, na które oddziałuje akt normatywny.


Projekt zawiera regulacje mające wpływ na działalność organów nadzoru
budowlanego oraz prokuratury. Projekt odnosi się w szczególny sposób do właścicieli,
współwłaścicieli oraz zarządców i administratorów budynków mieszkalnych.

2. Konsultacje społeczne.


Nie ma potrzeby prowadzenia konsultacji społecznych ze względu na charakter
proponowanej zmiany, zmierzającej do obrony interesu społecznego.

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

Ustawa nie będzie miała dodatkowego wpływu na sektor finansów publicznych,
w tym na budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

4. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy.


Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na rynek pracy.

5. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości,
w tym na przedsiębiorstwa.


Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość.

6. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionów.


Wejście w życie ustawy nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionów
(województw).

7. Wstępna ocena zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.


Projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem UE.