Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej

projektu) jest niezgodny z art. 17 ust. 2 dyrektywy. Przepis art. 17 dyrektywy
umożliwia wprowadzenie odstępstw m.in. od maksymalnego

czteromiesięcznego okresu rozliczeniowego w odniesieniu do usług ogniowych,
zastrzegając jednocześnie, że w takim przypadku pracownikom należy zapewnić
równoważne okresy odpoczynku, chyba że w wyjątkowych przypadkach nie jest
to możliwe z powodów obiektywnych, a pracownikom przyznano właściwą
ochronę. Przyjęty w projekcie okres rozliczeniowy przekracza cztery miesiące, a
więc zgodnie z dyrektywą zastosowanie powinna mieć zasada zapewnienia
równoważnego wypoczynku. Przepisy projektu nie wskazują też na żadne
wyjątkowe, obiektywnie uzasadnione przypadki uzasadniające odejście od
zasady zapewnienia wyrównawczego odpoczynku. Należy też zwrócić uwagę,
że konsekwencją skreślenia ustępu 9 w art. 35 (art. 1 lit. c projektu) byłoby
wyłączenie prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w rozumieniu art.
71a ustawy. Zgodnie z art. 71a ust. 1 ustawy, taki urlop przysługuje m.in. „ze
względu na przedłużony czas służby, o którym mowa w art. 35 ust. 9”.
Przewidziana w projekcie możliwość przedłużenia czasu służby strażaka
ponad 48 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym (art. 1 pkt 1
lit. d projektu) jest niezgodna z art. 6 lit. b dyrektywy, stanowiącym, że
przeciętny wymiar czasu pracy w okresie siedmiodniowym, łącznie z pracą w
godzinach nadliczbowych, nie może przekroczyć 48 godzin. Odstępstwo w tym
zakresie jest możliwe tylko pod warunkiem, że czas ten obliczany jest w
maksymalnie czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym, chyba że pracodawca
otrzymał wcześniej umowę pracownika o wykonywaniu pracy w wymiarze
przekraczającym 48 godzin, a żaden pracownik nie dozna krzywdy ze strony
pracodawcy z powodu braku woli zawarcia umowy o wykonywaniu takiej pracy
(art. 22 ust. 1 dyrektywy)1. Projekt nie wprowadza zabezpieczeń, o których
mowa w art. 22 dyrektywy, tym samym proponowana regulacja nie mieści się w
zakresie odstępstwa przewidzianego w dyrektywie dotyczącego możliwości
przekroczenia wymiaru czasu pracy w okresie siedmiodniowym (powyżej
normy 48 godzin). Należy także zaznaczyć, że w przypadku skorzystania przez
państwo członkowskie z możliwości przewidzianej w art. 22 dyrektywy, a więc
niestosowania art. 6 dyrektywy (dotyczącego maksymalnego 48-godzinnego
wymiaru czasu pracy w okresie siedmiodniowym) państwo członkowskie jest
zobowiązane powiadomić o tym Komisję Europejską (art. 22 ust. 3 dyrektywy).
Zgodnie z art. 24 ust. 1 dyrektywy państwo członkowskie UE przekazuje
Komisji teksty przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych
dyrektywą.



1 Wykładnia pojęcia „krzywda” w rozumieniu w art. 22 ust. 1 lit. b) dyrektywy jest obecnie przedmiotem wniosku
złożonego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przez Verwaltungsgericht Halle (Niemcy) w dniu 3 lipca
2009 r. o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym (sprawa Günter Fuß przeciwko Stadt Halle C-243/09, Dz. Urz.
UE C 233 z 26.9.2009 r., str. 4).


3
4. Konkluzja
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej narusza
artykuły: 6 lit. b, 16 lit. b oraz 17 ust. 2 dyrektywy 2003/88/WE. Projekt jest
niezgodny z prawem Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 24 dyrektywy państwo członkowskie UE jest
zobowiązane do przekazania Komisji tekstów przepisów prawa krajowego
przyjętych w dziedzinach objętych dyrektywą.



Dyrektor Biura Analiz Sejmowych

Michał Królikowski




4
Warszawa, 30 sierpnia 2010 r.
BAS-WAPEiM-1497/10
Pan
Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej

Opinia prawna
w sprawie stwierdzenia – w trybie art. 95a ust. 3 Regulaminu Sejmu – czy
poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Jarosław Zieliński) jest projektem
ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej

Projekt ustawy zakłada zmianę artykułów 35 i 87 ustawy z dnia 24
sierpnia 2009 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 68 oraz Nr
18, poz. 9). Projekt przyjmuje nieograniczony (nieokreślony) okres
rozliczeniowy w odniesieniu do przeciętnego tygodniowego czasu służby w
wymiarze 40 godzin, a ogranicza okres rozliczeniowy do 6 miesięcy w
odniesieniu do przeciętnego tygodniowego czasu służby w wymiarze 48 godzin.
Projekt przewiduje ponadto odejście od zasady udzielania czasu wolnego od
służby w zamian za godziny nadliczbowe w przypadku przedłużenia czasu pracy
ponad 48 godzin tygodniowo, wprowadzając możliwość wypłacenia dodatku
rekompensacyjnego w przypadku przedłużenia czasu pracy ponad normę 40
godzin tygodniowo. Projekt określa zasady obliczania i wypłacania dodatku
rekompensacyjnego.
Projekt dotyczy zagadnienia wymiaru czasu pracy, które jest regulowane
dyrektywą 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada
2003 r. dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz. Urz. UE L
299 z 18.11.2003 r., str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 5, t. 4,
str. 381). Projekt w zakresie, w jakim określa maksymalny tygodniowy wymiar
czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, zawiera przepisy niezgodne z
dyrektywą, w szczególności z jej artykułami: 6 lit. b, 16 lit. b oraz 17 ust. 2.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej nie
zawiera przepisów służących wdrożeniu przepisów prawa UE. Projekt nie jest
projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej.
Dyrektor
Biura
Analiz
Sejmowych




Michał Królikowski