Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych

Warszawa, 5 maja 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-17 (5)/10






Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
komisyjnego projektu ustawy:
- o zmianie ustawy o lecznictwie
uzdrowiskowym, uzdrowiskach i
obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz
o gminach uzdowiskowych (druk nr
2770).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra Zdrowia
do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac parlamentarnych.


(-) Donald Tusk


STANOWISKO RZĄDU
do komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym,
uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych
(druk nr 2770)

Przekazany do zaopiniowania komisyjny projekt ustawy przewiduje nowelizację
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach
ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399, z późn.
zm.).
W uzasadnieniu do projektu wskazano, iż istotą wprowadzenia omawianej regulacji
jest chęć doprecyzowania przepisów ww. ustawy, które ze względu na nieprawidłowe
brzmienie oraz brak spójności, powodują liczne trudności w procesie ich stosowania przez
gminy uzdrowiskowe.
Za najistotniejsze propozycje omawianego projektu należy uznać:
1. Wprowadzenie obowiązku sporządzenia przez gminę posiadającą status uzdrowiska
albo status obszaru ochrony uzdrowiskowej miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego jedynie dla strefy „A” ochrony uzdrowiskowej - obecne regulacje
wprowadzają obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania terenu
dla całego uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej.
2. Wprowadzenie możliwości wyznaczania granic uzdrowiska lub obszaru ochrony
uzdrowiskowej wykorzystując naturalne położenie terenu, bez konieczności
uwzględnienia granic administracyjnych miasta, gminy i ich jednostek pomocniczych
– na podstawie obowiązujących przepisów granice obszaru, któremu został nadany
status uzdrowiska albo status obszaru ochrony uzdrowiskowej muszą pokrywać się
z granicami administracyjnymi gmin, miast i ich jednostek pomocniczych.
3. Dokonanie korekty wskaźników terenów zieleni i terenów biologicznie czynnych,
w poszczególnych strefach ochrony uzdrowiskowej: w strefie „A” z 75% na 65%,
w strefie „B” z 55% na 50%.
4. Wprowadzenie ograniczenia obowiązku Ministra Zdrowia do uzgadniania planu
zagospodarowania przestrzennego dla wszystkich stref ochrony uzdrowiskowej na
rzecz opiniowania planu zagospodarowania przestrzennego dla stref „B” i „C”.

1
5. Zwiększenie liczby miejsc parkingowych: w strefie „A” ochrony uzdrowiskowej z
10 % do 15% miejsc sanatoryjnych w obiekcie, w strefie „B” ochrony uzdrowiskowej
z maksymalnie 50 miejsc postojowych dla samochodów osobowych, dostawczych
i autobusów do 70.
6. Złagodzenie zakazu lokalizacji w strefie „A” ochrony uzdrowiskowej lokalizacji
obiektów mogących znacząco oddziaływać na środowisko, takich jak: warsztaty
samochodowe, wędzarnie ryb, garbarnie poprzez wprowadzenie możliwości budowy
obiektów niezbędnych do poprawy infrastruktury uzdrowiska, takich jak: sieć elektro-
energetyczna, kanalizacja wodociągowa, gazowa, kotłownie gazowe i olejowe.
7. Umożliwienie uzyskania statusu uzdrowiska przez miejscowość posiadającą status
obszaru ochrony uzdrowiskowej bez potrzeby przeprowadzenia odrębnego
postępowania.

Oceniając komisyjny projekt nowelizacji na wstępie należy zaznaczyć, iż większość
omówionych powyżej propozycji zostało przeniesionych z rządowego projektu ustawy
o zmianie ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony
uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw.
Rządowy projekt nowelizacji ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach
i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych oprócz regulacji
dotyczących funkcjonowania gmin uzdrowiskowych zawiera także zmiany mające na celu
wzmocnienie funkcji leczniczej prowadzonej w uzdrowiskach.
W związku z powyższym Rząd pozytywnie odnosi się do części proponowanych
zmian, w tym kwestii dotyczących wprowadzenia obowiązku sporządzenia miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego jedynie dla strefy „A” ochrony uzdrowiskowej,
dokonania wskaźnika korekty terenów zieleni i terenów biologicznie czynnych

w poszczególnych strefach ochrony uzdrowiskowej, umożliwienia uzyskania przez gminę
posiadająca status obszaru ochrony uzdrowiskowej statusu uzdrowiska bez konieczności
prowadzenia odrębnego postępowania. Na uznanie zasługuje także propozycja
doprecyzowania definicji „tereny zieleni”, a także umożliwienie dokonania wyrębu drzew
w strefie „C” w celach pielęgnacyjnych.
Pewne propozycje zawarte w komisyjnym projekcie nowelizacji ustawy o lecznictwie
uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach
uzdrowiskowych budzą jednak poważne wątpliwości.

2
Zgodnie z treścią art. 1 ust. 3 pkt 3 projektu (dot. art. 33 nowelizowanej ustawy)
granice obszaru, któremu został nadany status uzdrowiska albo status obszaru ochrony
uzdrowiskowej mogą pokrywać się z granicami administracyjnymi miast, gmin lub jednostek
pomocniczych. W uzasadnieniu wskazano, iż granice obszaru uzdrowiska lub obszaru
ochrony uzdrowiskowej powinny być wytyczone w sposób naturalny, wynikający ze
spełnienia przez dany obszar warunków ustawowych, niezbędnych do utworzenia uzdrowiska
lub obszaru ochrony uzdrowiskowej.
Nie jest to rozwiązanie właściwe. Wprowadzenie możliwości wyznaczania granic
uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej bez konieczności uwzględnienia granic
administracyjnych gminy, miasta czy ich jednostek pomocniczych może rodzić poważne
komplikacje prawne oraz organizacyjne. Wszystkie 44 uzdrowiska w Polsce posiadają granice
zgodne z jednostkami administracyjnymi miast, gmin, lub jednostek pomocniczych.
Propozycja zawarta w art. 1 ust. 4 lit. b tiret 4 projektu dotycząca zwiększenia miejsc
postojowych w strefie „B” ochrony uzdrowiskowej z 50 do 70 stanowisk także nie zasługuje
na akceptację. Lecznictwo uzdrowiskowe jest działalnością służąca zapobieganiu chorobom
i ich leczeniu przy wykorzystaniu urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego i naturalnych
surowców leczniczych (wody lecznicze, borowiny) oraz właściwości leczniczych klimatu.
Nadmierna ingerencja w środowisko może mieć negatywny wpływ na zdrowie pacjentów
i funkcjonowanie ekosystemów. Największym zagrożeniem dla istniejących uzdrowisk
według świadectw przedstawionych w operatach uzdrowiskowych jest przekroczenie norm
hałasu i skażenie klimatu, zwłaszcza przez nadmierny ruch samochodowy

w strefach ochrony uzdrowiskowej.
Z tych samych względów nie można uznać za właściwą propozycję zawartą w art. 1
ust. 4 lit. b tiret 2 dotyczącą doprecyzowania zakazu lokalizacji obiektów handlowych
w strefie „B” ochrony uzdrowiskowej o powierzchni większej niż 400 m2. Należy zauważyć,
iż określenie „powierzchnia handlowa” dotyczy jedynie pomieszczeń obiektu handlowego,
które są przeznaczone bezpośrednio na działalność handlową, bez konieczności zaliczenia do
niej powierzchni pomieszczeń, które nie wiążą się bezpośrednio z działalnością handlową
a stanowią integralną część takich obiektów jak: magazyny, biura, ekspozycje wystawowe.
Dla budowy obiektów handlowych, z zapleczami i parkingami służy cały obszar
gminy łącznie ze strefą „C” ochrony uzdrowiskowej.
Zastrzeżenia budzi również projektowany art. 1 pkt 4 lit a tiret czwarte, który
wprowadza zakaz instalowania tablic i urządzeń reklamowych oraz informacyjnych w strefie
„A” ochrony uzdrowiskowej, jeżeli ich wygląd i forma nie zostały uzgodnione z właściwymi

3
organami gminy, na terenie której znajduje się uzdrowisko. Należy zauważyć, iż w myśl
przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1591, z późn. zm.) organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta),
w związku z powyższym mogą pojawić się wątpliwości co do kompetencji wskazanych
organów w regulowanej kwestii.
Należy również zauważyć, iż komisyjny projekt nowelizacji ww. ustawy obejmuje
niewielki zakres problematyki lecznictwa uzdrowiskowego, mianowicie funkcjonowanie
gmin uzdrowiskowych, pozostawiając bez zmian kwestie dotyczące leczenia
uzdrowiskowego, funkcjonowania zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, nadzoru Ministra
Zdrowia i naczelnego lekarza uzdrowisk nad lecznictwem uzdrowiskowym, stanowiących
istotę lecznictwa uzdrowiskowego.
Mając na względzie zgłoszone zastrzeżenia do komisyjnego projektu ustawy o
zmianie ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony
uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (druk nr 2770) jak również fakt, iż rządowy
projekt nowelizacji, w sposób kompleksowy reguluje problematykę lecznictwa
uzdrowiskowego, Rada Ministrów odnosi się negatywnie do proponowanej inicjatywy.













4