Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy pomiędzy Rządami Królestwa Danii, Republiki Estońskiej, Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej i Królestwa Szwecji dotyczącej przywilejów i immunitetów Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku, sporządzonej w Helsinkach dnia 2 lutego 1998 r.

Druk nr 2257

Warszawa, 30 lipca 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-78-09

Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy
- o ratyfikacji Umowy pomiędzy Rządami
Królestwa Danii, Republiki Estońskiej,
Republiki Finlandii, Republiki
Federalnej Niemiec, Republiki
Łotewskiej, Republiki Litewskiej,
Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji
Rosyjskiej i Królestwa Szwecji dotyczącej
przywilejów i immunitetów Komisji
Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku,
sporządzonej w Helsinkach dnia 2 lutego
1998 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych i Minister Środowiska.
Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 2 lutego 1998 roku została sporządzona w Helsinkach Umowa pomiędzy
Rządami Królestwa Danii, Republiki Estońskiej, Republiki Finlandii, Republiki
Federalnej Niemiec, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej
Polskiej, Federacji Rosyjskiej i Królestwa Szwecji dotycząca przywilejów
i immunitetów Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku.
Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień
w niej zawartych,
– jest
przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
– będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.

Dano w Warszawie dnia

PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
PREZES RADY MINISTRÓW
28-07-aa
Projekt


U S T A W A
z dnia


o ratyfikacji Umowy pomiędzy Rządami Królestwa Danii, Republiki Estońskiej,
Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Łotewskiej,
Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej i
Królestwa Szwecji dotyczącej przywilejów i immunitetów Komisji Ochrony
Środowiska Morskiego Bałtyku, sporządzonej w Helsinkach dnia 2 lutego 1998
r.

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Umowy pomiędzy Rządami Królestwa Danii, Republiki
Estońskiej, Republiki Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki
Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej
i Królestwa Szwecji dotyczącej przywilejów i immunitetów Komisji Ochrony
Środowiska Morskiego Bałtyku, sporządzonej w Helsinkach dnia 2 lutego 1998 r.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
27-07-aa


U Z A S A D N I E N I E

1. Potrzeba i cel związania Rzeczypospolitej Polskiej Umową międzynarodową
Umowa pomiędzy Rządami Królestwa Danii, Republiki Estońskiej, Republiki
Finlandii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Łotewskiej, Republiki
Litewskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Federacji Rosyjskiej oraz Królestwa
Szwecji dotycząca przywilejów i immunitetów Komisji Ochrony Środowiska
Morskiego Bałtyku (zwana dalej: Umową) została przyjęta w Helsinkach dnia
2 lutego 1998 r. Depozytariuszem Umowy jest Rząd Finlandii. Sygnatariuszami
Umowy są: Królestwo Danii, Republika Estońska, Republika Finlandii, Republika
Litewska, Republika Łotewska, Rzeczpospolita Polska, Republika Federalna
Niemiec i Królestwo Szwecji. Ze strony polskiej Umowę podpisał Ambasador
Rzeczypospolitej Polskiej w Helsinkach, pan Józef Wiejacz. Stronami Umowy są
Republika Estońska, Republika Finlandii, Republika Federalna Niemiec, Republika
Łotewska, Republika Litewska i Królestwo Szwecji. Do chwili obecnej Umowy
nie ratyfikowały Rzeczpospolita Polska i Królestwo Danii. Federacja Rosyjska
przystąpiła do Umowy w dniu 23 maja 2008 r.
Zasadniczym celem Umowy jest uregulowanie spraw związanych zakresem przy-
wilejów i immunitetów dotyczących funkcjonowania Komisji Ochrony Środowiska
Morskiego Bałtyku i członków jej personelu, w tym Sekretarza Wykonawczego, na
terytoriach Państw-Stron Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru
Morza Bałtyckiego. Powyższe kwestie nie są regulowane przez samą Konwencję
o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego. Rozwiązanie
wynikające z przedmiotowej Umowy pozwoli kompleksowo i
szczegółowo
uporządkować całość spraw formalno-prawnych związanych ze stosunkami
pomiędzy Komisją Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku oraz członkami jej
personelu a Państwem-Stroną Konwencji o ochronie środowiska morskiego
obszaru Morza Bałtyckiego, w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich
Komisji.

2
Postanowienia niniejszej Umowy są zgodne z przyjętymi obecnie w tym zakresie
standardami stosowanymi przez organizacje międzynarodowe. Odnosi się to
między innymi do kwestii uznania osobowości prawnej Komisji Ochrony
Środowiska Morskiego Bałtyku, którą reguluje artykuł 2 Umowy, stawiając ją na
równym poziomie z innymi organizacjami międzynarodowymi. Umowa reguluje
postanowienia dotyczące rozwiązań podatkowych i celnych, których celem jest
przyznanie Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku zwolnień z podatków
i innych opłat w zakresie wykonywanych przez nią funkcji urzędowych.
2. Różnice między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym
Komisja Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku została utworzona na mocy
Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego,
sporządzonej w Helsinkach dnia 22 marca 1974 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 18, poz. 64).
Jej sygnatariuszami były wszystkie ówczesne kraje nadbałtyckie (Dania, Finlandia,
Niemiecka Republika Demokratyczna, Republika Federalna Niemiec, Polska,
Szwecja, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich). Polska Rzeczpospolita
Ludowa ratyfikowała Konwencję o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza
Bałtyckiego w dniu 8 listopada 1979 r. Konwencja weszła w życie w dniu 3 maja
1980 roku. Konwencja z dnia 22 marca 1974 r. została zastąpiona przez Konwencję
o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzoną
w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 346), która
została ratyfikowana przez Polskę w dniu 8 października 1999 r. i stanowi element
prawa międzynarodowego od dnia 17 stycznia 2000 r. Konwencja o ochronie
środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego z dnia 9 kwietnia 1992 r.
również zawiera postanowienia dotyczące utworzenia Komisji Ochrony
Środowiska Morskiego Bałtyku, dając tym samym podstawy prawne do jej
działania.
Członkami Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku są wszystkie Strony
Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego,
tj.:
Królestwo Danii, Republika Estońska, Republika Finlandii, Republika
Litewska, Republika Łotewska, Republika Federalna Niemiec, Rzeczpospolita
Polska, Królestwo Szwecji, Federacja Rosyjska oraz Wspólnota Europejska. Biuro
Komisji, zwane Sekretariatem, mieści się w Helsinkach.