Praca na więcej niż jeden etat

Przeczytaj także: Nowy pracodawca = nowe warunki pracy?

Obowiązki pracodawcy związane z drugą umową

Zatrudnienie jednego pracownika na podstawie dwóch umów o pracę wiąże się z podwójnymi obowiązkami dla pracodawcy. Mianowicie musi przede wszystkim pamiętać o badaniach lekarskich i szkoleniach bhp (osobno dla każdej z umów). Zgodnie bowiem z art. 229 § 4 K. p. pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Świadczenie pracy, innej rodzajowo, w ramach drugiego stosunku pracy wymaga osobnego orzeczenia lekarskiego. Pracownik będzie zatem otrzymywał dwa zaświadczenia lekarskie osobne dla każdego stosunku pracy.
Przed dopuszczeniem pracownika do pracy na określonym stanowisku pracodawca musi przeszkolić go w zakresie bhp i zapoznać z przepisami i zasadami bhp dotyczącymi wykonywanych przez niego prac (art. 237³ i 237⁴ K. p.). Jest również zobowiązany do przekazania mu informacji o ryzyku zawodowym i zasadach ochrony przed zagrożeniami (art. 226 K. p.).

Pracodawca musi wypełnić wszystkie obowiązki związane z przyjęciem danej osoby na stanowisko pracy (tak, jakby zatrudniał nową osobę). Ma więc obowiązek przekazania pracownikowi na piśmie informacji o: obowiązującej dobowej i tygodniowej normie czasu pracy, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia, prawie do urlopu wypoczynkowego i wymiarze tego urlopu, długości okresu wypowiedzenia umowy i innych (art. 29 K. p.).

Pracodawca jest zobowiązany również do prowadzenia dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy. Może zatem założyć oddzielne akta osobowe pracownika (czyli założyć drugą teczkę akt pracowniczych), aby łatwiejsze było rozdzielenie praw i obowiązków dla każdej ze stron wynikających z każdego ze stosunków lub odrębnie gromadzić dokumenty z każdego stosunku pracy (w tej samej teczce). Jest zobligowany do prowadzenia rozliczenia i ewidencji czasu pracy, w celu prawidłowego ustalenia wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą (np. dodatek za godziny nadliczbowe, za pracę w nocy, dodatek stażowy) dla każdego ze stosunków pracy (art. 149 § 1 K. p.). Wynagrodzenie musi być liczone osobno dla każdego stosunku pracy i podlega odrębnej ochronie, np. przed potrąceniami.

Oddzielnie z każdego stosunku pracy powinien też być obliczany ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, a także odprawy i odszkodowania - jeśli przysługiwałaby z obydwu stosunków pracy, świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (jeśli jest prowadzony w firmie) i inne świadczenia, do których pracownik jest uprawniony (np. pracownik zatrudniony na podstawie dwóch umów o pracę, z którym pracodawca rozwiązał stosunki pracy, w związku z przejściem na emeryturę ma prawo do dwóch odpraw emerytalnych).