Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej

Warszawa, 31 października 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-238(4)/08
DSPA-140-239(4)/08
DSPA-140-240(4)/08





Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowiska wobec
komisyjnych projektów ustaw:
-
o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej (druk nr 1023),
-
o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej (druk nr 1024),
- o zmianie ustawy o Inspekcji
Weterynaryjnej (druk nr 1025),

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra
Rolnictwa i Rozwoju Wsi do reprezentowania Rządu w tych sprawach w toku prac
parlamentarnych.

(-) Donald Tusk












STANOWISKO RZĄDU WOBEC KOMISYJNEGO PROJEKTU
USTAWY O ZMIANIE USTAWY O INSPEKCJI WETERYNARYJNEJ
(druk nr 1025)


Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej (druk nr
1025), zgodnie z przedstawionym uzasadnieniem, ma na celu rozszerzenie liczby
wykwalifikowanych lekarzy weterynarii, którzy będą mogli ubiegać się o stanowiska
organów w Inspekcji Weterynaryjnej, poprzez zniesienie obowiązku posiadania
odpowiedniego stażu pracy w administracji publicznej (wymagany miałby być jedynie
odpowiedni staż w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią) oraz rozszerzenie
katalogu wymaganych w tym zakresie specjalizacji o wszystkie istniejące specjalizacje z
zakresu nauk weterynaryjnych.
Należy podkreślić, że propozycja mająca na celu rozszerzenie dostępu lekarzy
weterynarii do sprawowania stanowisk kierowniczych w Inspekcji Weterynaryjnej jest
kierunkowo słuszna.
Niemniej jednak zmiana zaproponowana w brzmieniu zawartym w druku nr 1025
mogłaby doprowadzić do sytuacji, w których stanowiska organów w Inspekcji
Weterynaryjnej zajmowaliby również lekarze weterynarii posiadający specjalizacje w
dziedzinach, które w żaden sposób nie są związane z realizacją zadań nałożonych na
Inspekcję Weterynaryjną.

Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Gospodarki
Żywnościowej z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania
tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 131, poz. 667, z późn. zm.) istnieją
następujące dziedziny, w których lekarz weterynarii może uzyskać tytuł specjalisty. Są to:
1.Choroby przeżuwaczy;
2. Choroby koni;
3. Choroby trzody chlewnej;
4. Choroby psów i kotów;
5. Choroby drobiu oraz ptaków ozdobnych;
6. Choroby zwierząt futerkowych;
7. Użytkowanie i patologia zwierząt laboratoryjnych;
8. Choroby ryb;
9. Choroby owadów użytkowych;

1
10. Choroby zwierząt nieudomowionych;
11. Rozród zwierząt;
12. Chirurgia weterynaryjna;
13. Radiologia weterynaryjna;
14. Prewencja weterynaryjna i higiena pasz;
15. Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego;
16. Weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna;
17. Epizootiologia i administracja weterynaryjna.
Obecnie lekarz weterynarii, aby ubiegać się o stanowisko organu Inspekcji
Weterynaryjnej, powinien posiadać specjalizację wymienioną w pkt 15 lub 17 (higiena
zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego lub epizootiologia i administracja
weterynaryjna). Ma to na celu zagwarantowanie wysokiego poziomu przygotowania
merytorycznego osób, które wykonują obowiązki organu Inspekcji Weterynaryjnej.
Należy zauważyć, że przedmiotem szkolenia podczas realizacji zarówno specjalizacji
„Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego”, jak i „Epizootiologia i
administracja weterynaryjna” są kwestie związane z prawem żywnościowym i prawem
paszowym na różnych etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności lub pasz oraz
ewentualnymi zagrożeniami dla zdrowia ludzi i zwierząt, w tym związanymi ze zdrowiem
zwierząt i ich dobrostanem, których znajomość jest konieczna do prawidłowej realizacji
zadań będących w kompetencji Inspekcji Weterynaryjnej. W trakcie szkolenia
specjalizacyjnego kładzie się nacisk na znajomość zwłaszcza przepisów prawa
administracyjnego, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji, Kodeksu pracy. W opinii Rządu powyższe wymagania spełnia
również specjalizacja „Prewencja weterynaryjna i higiena pasz”, w związku z czym, za
celowe można uznać rozszerzenie katalogu specjalizacji wymaganych do wykonywania
obowiązków organu Inspekcji Weterynaryjnej również o tę specjalizację.
W przypadku natomiast innych specjalizacji, np. z dziedziny chorób psów i kotów,
brak jest ich ukierunkowania na kwestie dotyczące zasad funkcjonowania Inspekcji
Weterynaryjnej, albo są one w ramach programu danej specjalizacji omawiane bardzo
pobieżnie.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że organy Inspekcji Weterynaryjnej, w tym przede
wszystkim powiatowi lekarze weterynarii, odpowiadają zgodnie z prawodawstwem
wspólnotowym, za właściwe przeszkolenie osób przeprowadzających urzędowe kontrole i
sprawują nadzór nad prawidłowym przeprowadzeniem tych kontroli. Konieczne jest więc,

2
aby powiatowi lekarze weterynarii sami również posiadali odpowiednią wiedzę i właściwe
kompetencje w celu właściwej oceny sposobu realizacji zadań i postępowania podległych
pracowników. Takie same zasady dotyczą również organów Inspekcji Weterynaryjnej
wyższego szczebla oceniających merytorycznie pracę organów podległych. W związku z tym
konieczne jest zapewnienie, aby osoby zajmujące stanowiska organów w Inspekcji
Weterynaryjnej wykazywały się szerokim zakresem wiedzy dotyczącym, m.in. krajowego i
wspólnotowego prawodawstwa weterynaryjnego w odniesieniu do zdrowia publicznego,
bezpieczeństwa żywności i higieny pasz oraz zdrowia i dobrostanu zwierząt. Poszerzenie
kwalifikacji i zdobycie odpowiedniej wiedzy merytorycznej w tym zakresie umożliwia
odbycie specjalizacji w dziedzinach „Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia
zwierzęcego”, „Epizootiologia i administracja weterynaryjna” oraz „Prewencja weterynaryjna
i higiena pasz”, ze względu na bezpośredni związek programu realizowanego w trakcie tych
specjalizacji ze specyfiką zadań nałożonych na organy Inspekcji Weterynaryjnej, których
wyjątkowe znaczenie jest wyraźnie podkreślone w wielu aktach prawnych na poziomie
wspólnotowym. Ponadto istotne jest również ukierunkowanie programu ww. specjalizacji na
poszerzenie wiedzy merytorycznej w zakresie niezbędnym do prawidłowego realizowania
zadań Inspekcji Weterynaryjnej, m.in. obejmującym zagadnienia dotyczące:
a) epizootiologii - patogeneza chorób zakaźnych, leczenie oraz zwalczanie chorób
zakaźnych zwierząt i chorób odzwierzęcych, kwestie przeprowadzania analizy
zagrożeń, najnowszych kierunków oraz dziedzin rozwoju naukowego w tym zakresie,
w tym opracowywanych przez Międzynarodowe Biuro ds. Epizootii – OIE,
b) bezpieczeństwa i higieny żywności - nowe zagrożenia biologiczno-chemiczno-
fizyczne, uwarunkowania biologiczno-społeczne szerzenia się zatruć pokarmowych w
świetle funkcjonowania rynku światowego, najnowsze standardy i wytyczne Komisji
Kodeksu Żywnościowego (Codex Alimentarius) w zakresie bezpieczeństwa łańcucha
żywnościowego,
c) technologii i metod: chowu zwierząt, pozyskiwania produktów pochodzenia
zwierzęcego, czy produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego.
d) higieny i jakości żywieniowej pasz – stan mikrobiologiczny i skład chemiczny pasz,
wymagania dotyczące higieny produkcji, nowe zagrożenia, w tym dotyczące
produktów genetycznie zmodyfikowanych, czy zawartość odżywczych składników
pokarmowych dla określonych gatunków zwierząt.


3

W odniesieniu natomiast do przedstawionej w druku nr 1025 propozycji nowelizacji
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej zmierzającej do umożliwienia
zajmowania stanowisk organów Inspekcji Weterynaryjnej, przez lekarzy weterynarii
posiadających staż pracy w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią bez
konieczności posiadania odpowiedniego stażu pracy w administracji, należy zauważyć, że w
opinii Rządu rozwiązanie takie przyczyni się do rozszerzenia dostępu lekarzy weterynarii do
sprawowania stanowisk kierowniczych w Inspekcji Weterynaryjnej.
Rozwiązanie takie umożliwi zarówno dostęp do sprawowania funkcji organów
Inspekcji Weterynaryjnej przez większą liczbę osób, jak również doprowadzi do wzrostu
konkurencyjności na rynku pracy i zwiększy możliwość wyboru odpowiedniego kandydata.
Biorąc pod uwagę powyższe, mając na względzie zapewnienie prawidłowego
wykonywania zadań nałożonych na Inspekcję Weterynaryjną, Rząd proponuje rozszerzenie
katalogu specjalizacji wymaganych do pełnienia ww. funkcji o specjalizację w dziedzinie
„Prewencja weterynaryjna i higiena pasz”, a nie jak wskazano w druku nr 1025 o wszystkie
istniejące specjalizacje z zakresu nauk weterynaryjnych. Ponadto Rząd popiera zawarte w
druku nr 1025 rozwiązanie dotyczące rezygnacji z obowiązującego obecnie wymogu
posiadania przez osoby zajmujące stanowiska organu Inspekcji Weterynaryjnej stażu pracy w
administracji publicznej.








4