Granice ochrony znaku towarowego

Przeczytaj także: Odpowiedzialność serwisu aukcyjnego za treść ofert

Używanie oznaczeń wskazanych powyżej jest dozwolone tylko wówczas, gdy odpowiada ono usprawiedliwionym potrzebom używającego i nabywców towarów i jednocześnie jest zgodne z uczciwymi praktykami w produkcji, handlu lub usługach.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 27.10.2004 r., III CK 410/03, użycie cudzego znaku towarowego w celu reklamowym i informacyjnym jest dozwolone, jeżeli nie prowadzi do mylącego wrażenia o istnieniu gospodarczych powiązań pomiędzy uprawnionym ze znaku używającym go w tym celu. Dystrybutor części zamiennych, który prowadzi sprzedaż zarówno części oryginalnych, jak i nieoryginalnych, jest zobowiązany zorganizować sprzedaż w odpowiedni sposób, czyli tak, aby wyeliminować możliwość wprowadzenia klienta w błąd co do ich pochodzenia. Ma on prawo do posługiwania się znakami towarowymi producenta pojazdów w informacji i reklamie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do części oryginalnych.

Forum internetowe

Szczególne emocje może budzić sytuacja w której pewna osoba lub grupa osób prowadzi forum internetowe poświęcone krytyce określonego przedsiębiorstwa na stronie w której adresie zawarty jest znak towarowy będący jednocześnie nazwą tego przedsiębiorstwa. Taki przypadek miał ostatnio miejsce w Polsce w przypadku dużej firmy z branży energetycznej. W momencie pisania tego artykułu opisywany spór jest jeszcze w toku. Sukcesem, czyli usunięciem spornych treści i obrazów, zakończyła się natomiast sprawa przedstawienia na blogu internetowym znaku słowno-graficznego należącego do wspomnianej firmy obok postaci byłego prezydenta RP i znanego przedsiębiorcy z dopiskiem „osobiście wydziergane” w kontekście kontrowersji wokół prywatyzacji tej firmy.

Reklama porównawcza

Reklama porównawcza jest lepiej zauważalna niż inne „zwykłe” formy reklamy. Zawsze wzbudza wiele kontrowersji i emocji zarówno wśród konsumentów, jak i w środowisku reklamowym. Często bywa też przedmiotem sporów sądowych.

Stosownie do art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji reklama porównawcza to reklama umożliwiająca bezpośrednio lub pośrednio rozpoznanie konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez konkurenta.

Klasycznym przykładem reklamy porównawczej są reklamy Playa, który poinformował, że "z Play do Plusa taniej niż z Plusa do Plusa" (identyczne reklamy pojawiły się w odniesieniu do Orange i Ery).

Według dyrektywy 84/450/EWG reklama porównawcza przyczynia się do obiektywnego wydobycia zalet poszczególnych porównywalnych produktów. W ten sposób może stymulować konkurencję między dostawcami towarów i usług w interesie konsumentów. Dyrektywa ta wskazuje, że warunki dozwolonej reklamy muszą obejmować obiektywne kryteria porównywania cech towarów i usług. Muszą być spełnione łącznie i respektowane w całej swej rozciągłości.

Skuteczność reklamy porównawczej może wymagać identyfikacji towarów bądź usług konkurenta poprzez odniesienie się do znaku towarowego, którego ten konkurent jest właścicielem lub też do jego nazwy handlowej. Takiego rodzaju użycie znaku handlowego, nazwy handlowej lub innych wyróżniających oznaczeń innego podmiotu nie jest naruszeniem wyłącznego prawa, o ile jest dokonywane przy poszanowaniu warunków ustalonych przez dyrektywę, a celem ich użycia jest tylko wprowadzenie rozróżnienia między nimi oraz, w konsekwencji, obiektywnego uwypuklenia różnic. Nie może być uznane za spełniające warunki dozwolonej reklamy porównawczej takie porównanie, które przedstawia towary bądź usługi jako imitację lub replikę towarów lub usług opatrzonych chronionym znakiem towarowym lub chronioną nazwą handlową.